نگاهی به فیلم پدران و دختران

سه شنبه 9 اردیبهشت 1399

فیلمی پایین تر از حد انتظار

نقد از نرگس خرقانی پست اختصاصی آسمونی

فیلم" پدران و دختران "به کارگردانی "گابریله موچینو "کارگردان ایتالیایی و محصول سال 2015 است. داستان فیلم از زمانی آغاز می شود که یک نویسنده موفق و مطرح به نام "جک لوئیس "با نقش آفرینی "راسل کرو"،بر اثر جر و بحثی که با همسرش در هنگام رانندگی دارد با سرعت زیادی به یک کامیون برخورد می کند و دچار تصادف وحشتناکی می شود. او در این تصادف همسرش را از دست می دهد و با دخترش تنها می ماند و حالا "جک لوئیس "باید جای مادر را نیز برای دخترش پر کند. اما او شدیدا دچار بیماری عصبی می شود و حمله های عصبی متعدد به او اجازه یک زندگی عادی را نمی دهد. به توصیه دکتر، دخترش را به خواهرزنش می سپارد و خودش به مدت هفت ماه در یک آسایشگاه روانی بستری می شود.

اولین نکته ای که در مورد این فیلم جلب توجه می کند حضور چند بازیگر مطرح در این فیلم است. بازیگرانی چون "راسل کرو"،"آماندا سایفرید"،"آرون پال "و "جین فوندا "که باعث می شوند توقع از فیلم بسیار بالا روداما بر خلاف پیش فرض ها  به هیچ وجه در حد و اندازه بازیگرانش نیست. "راسل کرو "بازیگر پرآوازه نیوزلندی در نقش فردی با مشکلات روحی و روانی بازی می کند که یادآور فیلم موفق "یک ذهن زیبا "است. البته "راسل کرو "توانسته تفاوت های فراوانی میان این دو نقش ایجاد کند و می توان او را تنها نقطه قوت فیلم  دانست. اما با این وجود  تلاش های  وی نیز نتوانسته است به این فیلم کمک کند. زیرا فیلمنامه " مشکلات بسیاری  دارد و آنقدر مسائل بی منطق در آن وجود دارد که تلاش کرو هم به فیلم کمک زیادی نکرده است.

روایت غیر خطی با فلاش بک های فراوان برای جذب مخاطب و ایجاد گره افکنی در فیلم کمک نکرده است و فیلمنامه مشکلاتش بسیار بیشتر از این است که فلاش بک زدن بتواند دردی از فیلم دوا کند! به طور مثال "دیان کروگر "در نقش خاله و خواهر زن سنگدل برای گرفتن دختر خواهرش کاراکتر قابل درکی نیست و دلیل این همه اصرار بر این خواسته غیر منطقی او قابل درک نیست و یا مشکلات ارتباطی دختر در بزرگسالی نیز توجیه چندانی ندارد. بدبینی او نسبت به عشق که ظاهرا ریشه در کودکی او دارد به خوبی ریشه یابی نمی شود و از همه مهمتر به این موضوع پاسخ داده نمی شود که نقش پدر دختر به عنوان قهرمان در این فیلم دقیقا چیست. دختر در جایی می گوید که پدرش برای نگه داشتن او مقاومت کرد اما در عمل تلاشی از سوی پدر نمی بینیم و در نهایت نیز شکست "دایان کروگر "در دادگاه برای گرفتن حضانت دختر خواهرش، بیشتر از اینکه مربوط به مقاومت پدر در دادگاه باشد مربوط مشکلات او با شوهرش است!

حضور "جین فوندا "در نقش ناشر چندان تاثیری در روند داستان ندارد و تنها نامی دهان پر کن برای این فیلم ضعیف است و عملا کمکی به آن نمی کند. "آرون پال "که پس از سریال موفق "بریکینگ بد "انتظار می رود در فیلم های بهتری بازی کند اما نقشی بسیار معمولی و البته گنگ در این فیلم دارد. عشق و علاقه بیش از حد او به دختری که نه تنها خاص و متفاوت نیست بلکه مشکلات روحی و روانی نیز دارد به هیچ وجه منطقی به نظر نمی رسد. در کل می توان گفت فیلم پدران و دختران یکی از ضعیف ترین کارهای "راسل کرو "در طی سال های فعالیتش است و به نظر می رسد این بازیگر با پای گذاردن به میانسالی درخشش سابق خود را ندارد و فیلم ها و نقش هایش افت قابل توجهی داشته است و دوره افول یکی از ستارگان مهم هالیوود در دو دهه اخیر فرا رسیده است.