فلوریان زلر، پدر و انتونی هاپکینز

اختصاصی آسمونی نوشته لاله عالم

26 فروردین 1400

فیلم پدر اولین اثرسینمایی "فلوریان زلر " فرانسوی در مقام کارگردان است که پیش تر به عنوان نویسنده رمان ونمایشنامه شناخته می شد.

از موفقیت های وی در مقام یک شخصیت ادبی همین را بس که به ز عم بسیاری از جمله گاردین او را هیجان انگیز ترین نمایشنامه نویس قرن حاضر می دانند. این نویسنده جوان فعالیت ادبی خود را از سال 2002 میلادی اغاز کرد و اولین اثر وی در سال 2006 و در سن 22 سالگی در فرانسه چاپ شد و برایش جایزه "هاشیت" را به ارمغان اورد .او توانست پله های ترقی را به سرعت یکی پس از دیگری ی طی کندو جوایز بریگادیه، انترالیه و مولیر را نیز بدست بیاورد.او همچنین نامزد جایزه تونی نیویورک شد.در حال حاضر زلر را به عنوان کسی می شناسند که بیشترین نمایشنامه از وی در اروپا به روی صحنه رفته است. از رمان های معروف وی می توان به کتاب “شیفتگی شیطان “ اشاره کرد . همچنین “اگر بمیری “، “یک ساعت ارامش”و سه گانه "پدر" ، "مادر" و"پسر" از معروف ترین نمایشنامه های وی محسوب می شوند. نمایشنامه "پدر" در سال 2012 نوشته شده است . "زلر " در نویسندگی که از پردازش دنیای پیرامون و شخصیت ها دارد ، به سبک خاصی در نویسندگی رسیده است . در اثار وی پیچیدگی خاصی دیده می شود که شاید دلیل ان مغایرت ذهنیت ادم ها با واقعیت های پیرامون باشد و شاید همین دلیل بسیاری از نابسامانی ها می باشد.او در اکثر اثارش به مشکلات دنیای مدرن اشاره می کند و لحنش تلخ است . از این نویسنده تاکنون کتاب های بسیاری به زبان فارسی ترجمه شده است .فیلمنامه فیلم "پدر " نیز بر اساس یکی از نمایشنامه های معروف وی به همین عنوان توسط خودش و "کریستوفر همپتون" به نگارش در امده است.

فیلم "پدر "محصول مشترک فرانسه و انگلستان است و در سال 2020 ساخته شده است.این فیلم از بازی بازیگرانی چون انتونی هاپکینز ، الویا کلمن، مارک گیتیس، ایموجن پوتس، روفس سوئل و اولویا ویلیامز بهره می برد.انتونی هاپکینز در این فیلم نقش اصلی را به عهده دارد، وی پدری است که در خانه ای بزرگ به تنهایی زندگی می کند، او به مانند خیلی دیگر از سالمندان از مشکل تنهایی رنج می برد و در عین حال با کسی نیز کنار نمی اید و حضور پرستار خصوصی را نیز بر نمی تابد.از سوی دیگر تنها دخترش نیز قصددارد که ازدواج کند و به کشور دیگری برود.داستان فیلم از انجا اغاز می شود که دختر پیرمرد به منزل وی می اید و خبر ازدواجش را اعلام می کند.

از ابتدا تا انتهای فیلم ما شاهد چالش کنار آمدن پیرمرد با وضعیت جدیدش هستیم. مخاطب گاهی احساس می کند ، پیرمرد از سوی خانواده اش به بازی گرفته شده است و به حال وی افسوس می خورد و زمانی نیز به حال فرزند وی که باید به تنهایی با مشکلات دست و پنجه نرم کند.اما صحنه هایی در فیلم وجود دارد که مخاطب حس می کند ، خیال وواقعیت در هم است و معلوم نیست کدام یک واقعیت دارد و کدام یک خیالی است.فیلم از نظر نوع روایت و ورودست زدن به مخاطب ، یاد اور فیلم "دیگران " است. تنها در صحنه اخر است که واقعیت را در می یابیم . صحنه ای که پیرمرد چون کودکی گریه می کند و مادرش را می خواهد.فیلم متاثر کننده است ، بسیاری از این صحنه ها برای انهائی که با سالمندان در تماس مستقیم هستند، اشناست.

سرنوشت پدر ممکن است، سرنوشت همه پدران نباشد اما اگر حتی یک لحظه فکر کنیم که این ممکن است سرنوشت پیری بسیاری ازاطرافیان یا حتی خودمان باشد، حزن ناک است.فیلم پدر ، نشانگر ترس ها، تفکرات و احساس و ...برخی از سالمندان است. دیدن این فیلم گرچه متاثر کننده است اما مخاطب را نیز به تفکر وا می دارد و نکته مهم این است که بعد از دیدن فیلم شاید سالمندان را بهتر درک کنیم و علت برخی از حرف ها واعمال انان را بهتر متوجه شویم. ترسیم دنیای درون و بیرون یک سالمند ، از نظر کارگردان نسبتا جوان فیلم بسیار جالب است و نشان از هوش و دقت نظر وی دارد ، فلوریان زلر با اولین اثر سینمایی خود ثابت کرد که در سینما نیز به اندازه ادبیات می تواند موفق باشد. البته این موفقیت تا حد زیادی نیز مدیون بازیگر نقش اصلی ، همان پدر فیلم یا انتونی هاپکینز باشد. بازیگری که ایفا کننده نقش های خاص و پیچیده می باشد، از شخصیت قاتل فیلم سکوت بره ها گرفته تا نیکسون و شاه لیر.به زعم بسیاری ، در طول تاریخ بازیگری سینما ، 3 بازیگر تکرار نشدنی و بی مانند هستند: سر لارنس الویه، مارلون براندو و انتونی هاپکینز.

انتونی هاپکینز تا کنون جوایز بین المللی بسیاری دریافت کرده است که مهم ترین انها عبارتند از اسکار، بفتا ، امی ، ساترن و گلدن کلوب.بسیاری شاه نقش او را هانیبال لکتر سکوت بره ها می دانند.اگرچه این فیلم را نمی توان به لحاظ ارزش هنری با خیلی از اثار معروف سینما قیاس کرد اما بازی هاپکینز در این فیلم باعث شد که این فیلم همواره در خاطر مخاطب باقی بماند.
و اما این فیلم پدر است که علاوه بر ارزش های معنوی و هنری از بازی هاپکینگز هم بهره می بود، یکی از معدود فیلم های عصر حاضر که قطعا مخاطب نمی تواند از کنار ان بی تفاوت بگذرد و نمی تواند اخرین صحنه حضور این بازیگر را فراموش کند و قلبا متاثر نشود.
فیلم پدر ، اگرچه ایراداتی هم دارد، مثل فضای غالب تاتری فیلم و کند بودن ریتم که گاهی بی روح و کسل کننده می شود اما در کل مفهوم فیلم با بازی هاپکینز، که با فیلمبرداری خوب و استفاده از رنگ های سرد، فضای مناسب روحیه و وضعیت شخصیت ها را به خوبی القا می کند و همراه با موسیقی تراژدیک گونه اپرایی "لودویکو اناودی" اثری به یاد ماندنی خواهد بود.