روش طراحی چهره + آموزش نکات ریز

طراحی از چهره موضوعی که مورد علاقه همه طراحان بوده و هست، مبحث طراحی از چهره است. بسیاری از افراد حتی پیش از آغاز به طراحی، تلاشهای فراوانی در این زمینه داشته و فعالیتها و تمرینات مربوط به طراحی را منحصر به موفقیت در ترسیم چهره می دانند. آسمونی در این بخش روش طراحی چهره به همراه آموزش نکات ریز آن را شرح می دهد.

روش طراحی چهره + آموزش نکات ریز

برای طراحی از چهره لازم است که مدل مناسبی داشته باشید. شما می توانید از اشخاص اطراف خودتان درخواست کنید تا به عنوان سوژه با شما همکاری کنند، در غیر این صورت به کمک آینه ای به اندازه متوسط (که از چهره خودتان کوچکتر نباشد) به طراحی از چهره خودتان بپردازید. پس از کسب مهارت کافی، می توانید از روی تصاویر و عکسها نیز طراحی کنید ولی در هر حال تأکید ما بر طراحی از سوژه عینی است، نه ذهنی.

تناسبات چهره در طراحی چهره

برای طراحی از چهره، ابتدا بیضی تخم مرغی شکلی را به عنوان سر، در نظر گرفته، ترسیم نمایید. یک خط عمودی، دو نیمه چپ و راست چهره را به وجود می آورد و با ترسیم یک خط افقی که بیضی را به چهار قسمت مساوی تقسیم می کند، محل چشم ها در چهره مشخص می شود. چنانچه خط افقی را به پنج قسمت مساوی تقسیم کنید، اندازه چشمها مشخص می شود.

شما متوجه می شوید که فاصله بین دو چشم، برابر با یک چشم است نیمه بالای چهره را برای ابرو، پیشانی و موها در نظر گرفته و در نیمه پایینی به سراغ خط عمدی وسط چهره رفته و به کمک آن محل قرار گیری اجزای دیگر چهره را پیدا می کنیم.

اگر از خط افقی تا پایین بیضی را به دو نیمه تقسیم کنیم، نوک بینی بر روی این نقطه واقع می شود. از این نقطه تا انتهای بیضی را نیز به نسبت یک سوم و دو سوم علامت گذاری می کنیم تا خط میان لبها نیز مشخص شود.

طراحی از چشم ها در طراحی چهره

پیش از آغاز به طراحی، تمرین مشاهده را انجام دهید. با دقت به چشمهای خودتان در آینه نگاه کنید، دو گوشه داخلی و خارجی چشم، نسبت سفیدی و سیاهی کره چشم، حالت پلکها و حرکت مردمک در سراسر چشم را بررسی نمایید.

با مطالعه حالت چشم افراد در مواقع مختلف (تماشای تلویزیون، مطالعه، خشم، شادی، گریه،هیجان، تفکر و ...) بپردازید و آنها را بارها و بارها، هم به صورت ذهنی و هم به صورت مشاهده دقیق مرور کنید. ویژگیهای متفاوت چشم افراد سالخورده و کودکان را مقایسه نمایید.

فرم ساده چشم شبیه یک بیضی است که دو گوشه آن با هم تفاوت دارند. گوشه خارجی، زاویه ای بسته دارد و تا سرحد تیرگی مردمک، مثلث کشیده ای را به وجود می آورد.

گوشه داخلی، زاویه بازتری دارد و نسبت به گوشه خارجی، شکل مثلث کوچکتری را به خود می گیرد.

مردمکها بدون استثنا شکل دایره دارند، در حالت نگاه عادی، قسمتی از مردمک زیر پلک پنهان است. پس مراقب آن باشید که دایره مردمک را به طور کامل ترسیم نکنید، زیرا در این حالت، چشمها حالت وحشت زده یا متعجب به خود می گیرند.

 با حرکت مردمک به سمت راست یا چپ، حجم پلک نیز کمی تغییر می کند. پلکهای بالا و پایین با هم تفاوت عمده ای دارند و حجم مژه ها در پلکها نیز متفاوت است.

در حین طراحی از چشمها به یاد داشته باشید که:

چشمها را نخست به طور جداگانه بررسی و ترسیم نمایید. پس از تسلط کافی، به طراحی از هر دو چشم بپردازید. به فاصله چشمها از یکدیگر (که برابر با اندازه یک چشم است) و هماهنگی و تناسب مردمکها با یکدیگر توجه داشته باشید.

طرحها را کم رنگ بکشید و به ارزش خط توجه داشته باشید. در ترسیم مژه ها اغراق نکنید، آنها را با حجم و اندازه واقعی بکشید. معمولاً برای پلک پایین چشم، از خط کم رنگ نازک، یا پهنای نوک مداد استفاده می شود.

برای ترسیم پلک پایین و چین و چروکها به جای خط، از سایه کم رنگ پهنای مداد هم استفاده می کنند. پس از تمرین کافی، چشمها را با ابروها بکشید. از ترسیم فرم چشم به طور ذهنی اکیداً خودداری کنید.

طراحی چشم در طراحی چهره

پیش از آغاز به طراحی، تمرین مشاهده را انجام دهید. با دقت به چشم های خودتان در آینه نگاه کنیند، دو گوشه داخلی و خارجی چشم، نسبت سفیدی و سیاهی کره چشم، حالت پلک ها و حرکت مردمک در سراسر چشم را ببینیند.

با مطالعه حالت چشم افراد در مواقع مختلف(تماشای تلویزیون، مطالعه، خشم، شادی، گریه، هیجان، تفکر و...) کمک می کند تار بتوانید طراحی دقیقی از چشم داشته باشید در ضمن سعی کنید آن ها را بارها و بارها، هم به صورت ذهنی و هم به صورت مشاهده نگاه کنید. ویژگی های متفاوت چشم افراد سالخورده و کودکان کمک می کند بتوانید طراحی چشم هاتان قوی شود.

فرم ساده چشم شبیه یک بیضی است که دو گوشه آن با هم تفاوت دارند. گوشه خارجی، زاویه ای بسته دارد و تا سرحد تیرگی مردمک، مثلث کشیده ای را به وجود میاورد.

گوشه داخلی، زاویه بازتری دارد و نسبت به گوشه خارجی، شکل مثلث کوچک تری را به خود می گیرد.

مردمک ها بدون استثنا شکل دایره دارند، در حالت نگاه عادی، قسمتی از مردمک زیر پلک پنهان می شود. پس مراقب باشید که دایره مردمک را به طور کامل ترسیم نکنید، چون در این حالت، چشم ها حالت وحشت زده یا متعجب به خود می گیرد.

با حرکت مردمک به سمت راست یا چپ، حجم پلک نیز کمی تغییر می کند. پلک های بالا و پایین با هم تفاوت عمده ای دارند و حجم مژه ها در پلک ها نیز متفاوت است. در حین طراحی از چشم ها یادتان باشد که چشم ها را اول به طور جداگانه بررسی کنید و بکشید. بعد از اینکه دستتان قوی شد طراحی هر دو را انجام دهید به فاصله چشم ها از هم دیگر (که برابر با اندازه یک چشم است) و هماهنگی و تناسب مردمک ها با هم دیگر دقت کنید.

طرح ها را کم رنگ بکشید و به ارزش هر خطی که می کشید دقت کنید. در ترسیم مژه ها اغراق نکنید، آن ها را با حجم و اندازه واقعی بکشید. برای کشیدن مژه ها، آنها را به بیرون از پلک بکشید، در نظر بگیرید که با خم شدن خط چشم، مژه هم خم می شود و همچنین در نظر داشته باشید که هر چقدر مژه ها به مرکز خط نزدیک می شوند طولشان بلندتر می شود. همان طور که در شکل زیر نشان داده می شود.

در شکل بالا چشم از بغل نشان داده شده است. دقت کنید که در این زاویه، مردمک چشم بیضی شکل است. در این زاویه شکل چشم بیشتر مثلثی شکل است تا بادامی شکل است. مژه ها هم یه مقدار متفاوت کشیده می شوند. هنوزم وقتی از مرکز چشم دور می شود کوتاه می شود ولی این هم در نظر بگیرید که خمهای دیگری به سمت بالا و پایین در مژه ها ایجاد می شود که در شکل سوم بالا می بینید.

معمولا برای پلک پایین چشم، از خط کم رنگ نازک، یا پهنای نوک مداد استفاده می شود. برای ترسیم پلک پایین و چین و چروک ها به جای خط، از سایه کم رنگ پهنای مداد هم می شود استفاده کرد. پس از تمرین کافی، چشم ها را با ابروها بکشید. دقت کنید که لازم نیست فرم چشم به طورذهنی بکشید فقط کافی است هرچیز را که می بینید بدون اغراق بکشید.

طراحی از ابروها در طراحی چهره

برای ترسیم ابروها، باید به این نکات توجه داشته باشید: جهت و حالت ابروها، ضخامت ابروها، فاصله ابرو از چشم و فاصله ابروها از یکدیگر.

نحوه ترسیم: ابتدا مسیر و حالت ابرو را خیلی کم رنگ مشخص نمایید. با پهنای مداد، سایه ضخیمی متناسب با پهنای ابرو ترسیم کنید. در جهت رویش موها با نوک تیز مداد، خطوط واضح و حالت دار بکشید. ابروها را با توجه به مدلی که در مقابل دارید، ترسیم کنید. رویش و جهت موها را به دقت بررسی نمایید.

نکته ای که باید در نظر داشت این است که لازم نیست موهای خیلی ریز ابرو که به سختی قابل دید هستند را بکشید. در ابتدا فقط یک تن خاکستری را اضافه کنید با مداد 3b. و نقاط سایه دار و تیره را تیره می کنیم.

مثلا در عکس بالا سمت چپ و پایین این ابروی مردانه تیره تر از بقیه ابرو هست. همچنین نقطه برجسته ابرو را که نور دریافت می کند باید روشن تر گذاشت. حالا مداد تیزی را برداشته و شروع به کشیدن موها به صورت پرتابی و سریع می کنیم هیچ چیز پیچیده نیست و این موها را کاملا تصادفی بکشید.

فقط کافی است جهت رویش موها را در نظر داشته باشید. حالا با پاک کن تیز چند عدد موی روشن را در لابلای موهای ابرو اضافه می کنیم.  بعد زیر موها را کمی سایه می زنیم که تن پوست دیده می شود.

طراحی از بینی در طراحی چهره

در این آموزش قصد دارم نحوه طراحی از بینی را براتان آموزش دهیم. برای کشیدن بینی باید مطالبی را در نظر داشته باشید :

بینی برجسته ترین نقطه در چهره افراد است و همچون دیگر اعضای چهره از تنوع و گوناگونی برخوردار می باشد. برای ترسیم آن، لازم است شکل ساده آن را (که عبارت است از مخروط مثلث القاعده) در نظر داشته باشید.

 فرم بینی را از جهات مختلف روبرو، نیم رخ و سه رخ مورد مطالعه قرار دهید. به تفاوت اندازه در پره ها، نوک، حجم و ارتفاع بینی در افراد مختلف توجه کنید سپس به طراحی از شکل بینی خود (به کمک آینه) بپردازید. در حین طراحی توجه داشته باشید که:

 ابتدا فرم کلی را آن گونه که می بینید ترسیم کنید. به جای خط، از سایه و پهنای نوک مداد استفاده کنید. تیره ترین سایه ها در پره های بینی دیده می شود و تنها در همین قسمت هاست که می توانید از خط نیز استفاده کنید. وقتی به ترسیم بینی از روبرو می پردازید فقط در بخشهای پایین بینی (پره ها و حفره ها) از خط استفاده کنید.

از آنجا که فرم بینی،حجم برجسته ای دارد، به نور و سایه آن بیشتر توجه نمایید. وقتی چهره مدل در زاویه سه رخ یا نیم رخ باشد، می توانید از خط نیز برای قسمتی از ارتفاع بینی استفاده کنید.

طراحی از لب در طراحی چهره

با مشاهده لبها در افراد مختلف متوجه می شوید که فرم لب، در تکمیل شخصیت و کاراکتر چهره نقش فراوانی دارد. ساختار کلی لب، امکان تغییر پذیری بسیار متنوعی دارد و هماهنگ با حالات روحی یا ظاهری شخص می تواند جنبه بیانی به خود بگیرد.

فرم لب و دهان خود را در آینه مشاهده کنید. حالتهای صحبت کردن، خندیدن، خوردن، خمیازه کشیدن، ناراحتی، شادی، اعتراض، فریاد زدن و ... را بررسی کرده و ببینید که بیشترن تغییر در کدام قسمت دهان دیده می شود؟ در گوشه ها یا در قسمت میانی لبها؛ سپس به هماهنگی تغییر حالتها در چشم و لب به طور همزمان بپردازید.

علاوه بر حالتهای رفتاری، به تغییر فرم در اثر تغییر وضعیت سر و چهره (نیم رخ و سه رخ و ...) نیز بپردازید. با چرخش سر به پهلو، زیر یا بالا، لبها نیز تغییر فرم پیدا می کنند.

شیوه طراحی از فرم لب در طراحی چهره

برای فرم لب مانند فرم چشم، یک بیضی با گوشه های تیز و بسته در نظر بگیرید و آن را از طول و عرض به چهار قسمت تقسیم کنید. لب بالا معمولاً باریکتر از لب پایین است. گاهی لب بالا و پایین در یک اندازه هستند و بسیار به ندرت پیش می آید که لب بالا ضخیمتر از لب پایین باشد.

بهتر است که برای ترسیم فرم لب، به جای خط، از سایه یا پهنای مداد استفاده کنید. دو گوشه لب با هم برابر و یک شکل هستند. لب پایین شامل گوشه ها و بخش مرکزی یا وسط است. سایه ای که برای لب بالا در نظر می گیرید باید قدری تیره تر از لب پایین با شد. این تیرگی در گوشه های دهان نیز تغییر پیدا می کند.