هر آنچه لازم است در مورد اقلیم کردستان بدانید
به گزارش آسمونی:در حالی که اروپا به سوی وحدت، گام های بلندی برداشته است، خاورمیانه به سوی تفرقه پیش می رود و هم اکنون مرکز ثقل آن نیز در عراق و اقلیم کردستان است؛ جایی که به رغم همه مخالفت های و هشدارهای بین المللی، همه پرسی استقلال در حال برگزاری است و چشم انداز روشنی نیز برای آن قابل تصور نیست.
بفارغ از تحولی که در حال رخ دادن است، به نظر می رسد پرداختن به پیشینه، ژئوپلیتیک، جمعیت، شخصیت ها، رهبری، احزاب و به صورت کلی جزئیات مربوط به اقلیم کردستان می تواند درک مناسبی از تحول امروز به ما بدهد.
گفتنی است، اقلیم کردستان، دارای یک نیروی نظامی شصت هزار نفره، سرویس اطلاعاتی – امنیتی مستقل، کابینه، پلیس و سایر ملزومات کشورداری و حکومت داری است و علاوه بر این با صادرات نفت خود از طریق ترکیه به بازاراهای جهانی، بغداد را در شرایط دشواری قرار داده است.
ضعف دولت مرکزی عراق از یک سو و شرایط حاصل آمده از هجوم تروریست های تکفیری به عراق از دیگر سو، شرایط ایده آل و مناسبی را برای قدرت گرفتن کردها فراهم کرد و جالب اینجاست که در این معادلات، کردها با دو عنصر اول و دوم جامعه عراق (شیعه و سنی)، روابط خوب و مستحکمی داشته اند و با آمریکا و اروپا نیز از سطح روابط بالایی برخوردارند و در دوران اول و دوم ریاست جمهوری باراک اوباما، مسعود بارزانی، رئیس اقلیم کردستان عراق چندین بار با او دیدار کرده و مقامات مهمی همچون رئیس جمهور فرانسه، وزرای دفاع و وزار امور خارجه آمریکا و چندین کشور اروپایی و آسیایی، به اربیل رفته اند و توسعه اقتصادی اربیل و سلیمانیه در چند سال گذشته، ایده آل بوده است.
پیشینه
خودمختاری در کردستان عراق در واقع از دهه 1970 میلادی با نام اقلیم خودمختار کردستان به دنبال توافق پیمان خودمختاری میان حکومت عراق و رهبران کرد عراقی برقرار و شورای قانونگذاری در شهر اربیل با اعتبار اسمی در مناطق کردنشین اربیل، دهوک و نیز در سلیمانیه تأسیس شده بود. درگیری‌های نظامی متعدد میان کردهای خواهان خودمختاری و نیروهای حکومت عراق تا زمان خیزش 1991 در عراق تداوم یافت و مسأله تأمین امنیت پناهجویان کرد منجر به صدور قطعنامه 688 شورای امنیت سازمان ملل متحد شد که سبب توجیه انجام عملیات تأمین آسایش به منظور تأمین امنیت اقلیم کردستان عراق در جریان حملات نیروی هوایی می‌شد و همزمان کمک‌رسانی به پناهجویان کرد نیز که از آزار و اذیت فرار کرده بودند انجام می‌شد. منطقه پرواز ممنوع دهوک و اربیل را پوشش می‌داد، اما سلیمانیه و کرکوک را شامل نمی‌شد.
این مسئله زمینه‌ساز بروز زنجیره درگیری‌های خونین بعدی میان نیروهای عراقی و نیروهای کرد شد. اندک زمانی پس از آن، توازن قوا به دشواری برقرار شد و عراق نیروهای نظامی و کارمندان حکومتی خود را از در اکتبر 1991 از منطقه خارج ساخت. از آن زمان به بعد کردستان عراق تحت رهبری دو حزب کردی عمده، حزب دموکرات کردستان عراق و اتحادیه میهنی کردستان، خارج از کنترل بغداد به یک منطقه مستقل دوفاکتو تبدیل شد. اقلیم کردستان عراق از آن زمان پرچم و سرود ملی ویژه خود را برگزید.
اقلیم کردستان عراق انتخابات پارلمانی خود را در 1992 برگزار کرد. حزب دموکرات کردستان عراق اکثریت آرا را در مناطق دهوک و اربیل به دست آورد، در حالی که اتحادیه میهنی کردستان در مناطق سلیمانیه و دیاله (به ویژه خانقین و کفری) رأی گسترده‌ای آورد. در نتیجه این انتخابات پارلمان کردستان میان اتحادیه میهنی کردستان به رهبری جلال طالبانی و حزب دموکرات کردستان عراق به رهبری مسعود بارزانی دوشقه شد.
حکومت عراق پس از خارج ساختن نیروهایش از کردستان در اکتبر 1991، برنامه محاصره اقتصادی اقلیم کردستان را به اجرا گذاشت که محدودیت‌های نفتی و غذایی را شامل می‌شد.
افزون بر این تحریم‌های سازمان ملل متحد در قبال عراق نیز تأثیر گسترده‌ای بر اقتصاد کردستان گذاشت و از تجارت میان کردها و ملت‌های دیگر جلوگیری می‌کرد، چنان‌که تمام مبادلات اقتصادی میان کردستان عراق و جهان خارج از طریق بازار سیاه انجام می‌گرفت.
وقتی کردها خود را برای همه‌پرسی سال 2014 آماده می‌کردند، همزمان داعش در شمال عراق ظهور کرد. ارتش عراق در مقابل داعش مقاومتی نکرد. به این ترتیب کردها وارد جبهه تازه‌ای شدند تا جای خالی ارتش عراق را پر کنند.
این شرایط جایگاه کردها را به عنوان نیروی نظامی ضد داعش و همراه با ائتلاف بین‌المللی به رهبری آمریکا بیش از پیش تقویت کرد. دولت اقلیم کردستان عراق، همه‌پرسی سال 2014 را به تعویق انداخت تا آن که تصمیم گرفت همه‌پرسی را سوم مهرماه امسال برگزار کند.
جغرافیا
اقلیم کردستان از لحاظ جغرافیایی بین ایران، عراق، سوریه و ترکیه محصور شده است و به عبارتی دیگر به دنیای خارج راه ندارد. کردستان عراق میان شش استان واقع شده که از این میان، حکومت اقلیم کردستان بر چهار استان اربیل، سلیمانیه، دهوک و به تازگی استان حلبچه از استان سلیمانیه جدا و مستقل شده است و نیز قسمت‌هایی از استان‌های نینوا و دیاله چیرگی دارد
منبع: تابناک
