کشورهای عضو اتحادیه اروپا و شنگن

حتما تا به حال اسم اتحادیه اروپا شینگن را از دیگران و یا از اخبار شنیده اید و می دانید که تعدادی از کشورهای جهان عضو آن هستند. اگر می خواهید در مورد اتحادیه اروپا و کشورهای عضو اتحادیه اروپا و عضو شینگن بیشتر بدانید با این بخش آسمونی همراه شوید.

پیمان شنگن و کشورهای عضو آن

پیمان شنگن موافقت نامه‌ای است که به برداشته شدن مرز بین چندین کشور اروپایی انجامید و امکان مسافرت بدون روادید بین این کشورها را فراهم کرد. این پیمان در سال 1985 بین پنج کشور اروپای غربی به امضاء رسید، و کشورهای دیگر به تدریج به این پیمان ملحق شدند. در حال حاضر پیمان شنگن شامل 25 کشور اروپایی است.

گرجستان نیز در سال 2015 در راستای پیوستن به اتحادیهٔ اروپا و اصلاحات اقتصادی و قوانین به دستور کمیسرای اروپا و شورای اروپا به پیمان شینگن پیوست.

• لیست کشورهای عضو شنگن

کشورهای شنگن معاهده شینگن را امضا کرده اند و بدون کنترل مرزهای داخلی، امکان رفت و آمد آزاد را فراهم می کنند. در حال حاضر 26 کشور که بیشتر آن ها کشورهای عضو اتحادیه اروپا (EU) هستند، عضو شنگن می باشند.

ایرلند تنها کشور اتحادیه اروپاست که از معاهده شینگن انصراف داده است. همچنین چهار کشور در منطقه شنگن هستند اما عضو اتحادیه اروپا نیستند:

• ایسلند
• نروژ
• سوئیس
• لیختن اشتاین

و سه کشور کوچک: موناکو، شهر واتیکان و سن مارینو.

کشورهای عضو اتحادیه اروپا

اتحادیه اروپا یک اتحادیه اقتصادی-سیاسی است که از 28 کشور اروپایی تشکیل شده‌است. منشأ اتحادیه اروپا به جامعه اقتصادی اروپا که در سال 1957 با توافقنامه رم بین 6 کشور اروپایی شکل گرفت و صرفاً یک اتحادیه اقتصادی بود بازمی‌گردد. از آن تاریخ با اضافه شدن اعضای جدید، اتحادیه اروپا بزرگتر شد. در سال 1993، توافق ماستریخت چارچوب قانونی کنونی اتحادیه را پایه‌گذاری کرد.

اتحادیه اروپا در سال 1999 واحد پول مشترکی به نام یورو را معرفی کرد که تاکنون در 19 کشور جایگزین پول‌های ملی شده‌است. اتحادیه اروپا با 500 میلیون شهروند در سال 2011 میلادی به تولید ناخالص داخلی 17٫6 تریلیون دلار دست یافت. 21 کشور از اعضای اتحادیه اروپا عضو ناتو می‌باشند.

اتحادیه در حال حاضر بازار واحد مشترکی دارد که موارد زیر را در بر می‌گیرد: اتحادیه گمرکی، واحد پول -یورو- که تحت اداره بانک مرکزی اروپاست (تا کنون 17 کشور آن را پذیرفته‌اند)، سیاست مشترک کشاورزی، سیاست مشترک تجارت و سیاست مشترک شیلات.

سیاست مشترک خارجه و امنیت نیز به عنوان دومین ستون از سه ستون اتحادیه اروپا شکل گرفت. پیمان شنگن کنترل روادید را لغو کرد، ایست‌های گمرکی نیز در بسیاری از مرزهای داخلی برداشته شد و امکان رفت‌وآمد شهروندان اتحادیه اروپا برای زندگی، مسافرت، کار و سرمایه‌گذاری بیشتر شد.

• لیست کشورهای عضو اتحادیه اروپا

اتحادیه اروپا هم اکنون شامل 27 کشور مستقل است که مجموعاً ایالت‌های عضو خوانده می‌شوند و عبارت‌اند از:

هم اکنون 6 نامزد رسمی برای عضویت در اتحادیه درخواست کرده‌اند: ترکیه، ایسلند، مونتنگرو، صربستان، مقدونیه، گرجستان. گرجستان هم اکنون عضو ناظر این اتحادیه است و کلیه قوانین اتحادیه اروپا را اجرا کرده است و و عضو پیمان شینگن می‌باشد. این کشور به زودی زود به عضویت دایم اتحادیهٔ اروپا در خواهد آمد. در بین این 6 کشور گرجستان از شانس بسیار بیشتری برخوردار است.

معاهده‌ای که قانون اساسی اروپا را وضع می‌کند و عموماً «قانون اساسی اروپا» نامیده می‌شود، معاهده ایست بین‌المللی با هدف تدوین قانون اساسی برای اتحادیه اروپا. ناکامی این قانون (اساسی) برای جلب حمایت عمومی در برخی کشورهای عضو (فرانسه و هلند) سبب شد که سایر کشورها نیز تصویب قانون اساسی را متوقف سازند و یا به بعد مؤکول کنند و بدین ترتیب آینده این قانون نامشخص مانده‌است.

اگر که این قانون تصویب شده بود، معاهده از یک نوامبر 2006 قابل اجرا می‌شد با این حال، در ماه می 2006، اتریش، بلژیک، قبرس، استونی، آلمان، یونان، اتریش، ایتالیا، لتونی، لیتوانیا، لوکزامبورگ، مالتا، اسلواکی، اسلوونی و اسپانیا به قانون اساسی رأی مثبت دادند و آن را به تصویب رساندند. کشورهای بلغارستان و رومانی نیز که از 2007 عضو اتحادیه شدند، پیشاپیش معاهده قانون اساسی را پذیرفته و معاهده پذیرششان را هم تصویب کرده‌اند.

• کشورهای اروپایی که عضو اتحادیه اروپا نیستند:

• محل استقرار نهادهای اتحادیه اروپا

به محض اینکه جامعه اقتصادی اروپا (EEC) شکل گرفت درگیری های سیاسی و حقوقی بر سر اینکه نهادهای این سازمان در کجا مستقر شوند آغاز شد. کشورهای عضو به ویژه از زمانی که مفهوم "حوزه اروپا" که از جانب جین منت مطرح شد مورد توجه و حمایت کمی قرار گرفت. از سال 1958، کمیسیون های EEC و آژانس انرژی اتمی اروپا (EAEC) در بروکسل مستقر شدند.

تا زمانی که بالأخره کشورهای عضو در مورد مکانی واحد برای استقرار دائم نهادهای EEC به توافق رسیدند، مقامات اروپایی در بروکسل، لوگزامبورگ و استراسبورگ پراکنده بودند. بروکسل به عنوان محل استقرار «کمیسیون واحد» و «شورای وزیران» انتخاب شد. با این حال، لوکزامبورگ به محل دائم استقرار بانک سرمایه‌گذاری اروپا (EIB) تبدیل شد. دادگاه، اداره مرکزی آمار، اداره انتشارات رسمی اجتماعات اروپا، کمیته مشاوره و خدمات مالی جامعه زغال سنگ و فولاد اروپا و دبیرخانه مجمع کنگره درلوکزامبورگ باقی ماندند.

به طور کلی، اتحادیه اروپا هچ مرکز (پایتخت) رسمی ندارد و نهادها و ارگان های آن در شهرهای مختلف پراکنده‌است:

• بروکسل

پایتخت عملی (دو فاکتو) اتحادیه اروپا محسوب می‌شود و محل استقرار «کمیسیون اروپا و شورای وزیران است. همچنین محل برگزاری نشست ها و جلسات کوچک کمیته‌های کنگره اروپاست؛ و (از سال 2004) شهر میزبان تمامی جلسات» شورای اروپا بوده‌ است.

• استراسبورگ

محل استقرار پارلمان اروپا و نیز محل برگزاری نشست های عمومی سالانه‌ است که 12 هفته به طول می‌انجامد. این شهر همچنین محل استقرار شورای اروپا و دادگاه حقوق بشر اروپاست، این دو نهاد از اتحادیه اروپا جدا شده‌اند.

• لوکزامبورگ

محل استقرار دادگاه اروپا، دبیرخانه پارلمان اروپا و بانک سرمایه‌گذاری اروپاست.