گنبد سلطانیه در زنجان

گنبد سلطانیه، در شهر سلطانیه در استان زنجان قرار دارد و یکی ازشاهکارهای معماری ایران در دوره ایلخانی است. آسمونی در این بخش تاریخچه کامل گنبد سلطانیه در زنجان را شرح می دهد.

بیمارستان، خانقاه و میانسرای آن بوده، تنها گنبدخانه و آرامگاه الجایتو بازمانده است. میان سرای نام برده شاید به اندازهٔ دو برابر میدان نقش جهان بوده‌است. فضای تربت خانه‌ها بعدها به آن افزوده شده‌است.

گنبد دارای ارتفاع 48٫5 متر و قطر دهانه 25٫5 متر می‌باشد که در سال 703 (ه‍. ق) به دستور الجایتو (سلطان محمد خدابنده) برای انتقال پیکر علی ابن ابیطالب امام اول شیعیان از نجف به سلطانیه ساخته شد. این بنا در 10 سال توسط 3000 نفر کارگر ساخته شد.

این بنا شامل 8 ایوان و 8 مناره است که گفته می‌شود از 8 در بهشت (ابواب البر یا درهای نیکی) الگو گرفته‌است. بنا دربرگیرنده دو دوره تزئینات می‌باشد. دور اول تزئینات آجر و کاشی بوده که به واسطه آجر و کاشی آیاتی از قرآن کتاب آسمانی مسلمانان و نام الله و محمد و علی و نام سلطان نوشته شده‌است اما پس از مدتی به دلیلی ناشناخته سلطان محمد خدابنده دستور پوشانیدن تزئینات کاشی با اندود گچ را می‌دهد.

گنبد سلطانیه شامل سه بخش اصلی ورودی، تربت‌خانه و سردابه است.

سلطان الجایتو پس از نومید شدن از انتقال پیکر علی، از خاک نجف و کربلا به سلطانیه انتقال داد و در ساخت قسمتی از گنبد استفاده کرد که به تربتخانه مشهور است. سلطان سفارش کرده بود که در سردابه دفن شود. الجایتو 2 سال پس از پایان ساخت گنبد در سن 34 سالگی بر اثر بیماری درگذشت. سرداب، محل دفن سلطان است اما عده‌ای از تاریخ نگاران این‌گونه نوشته‌اند که سلطان در جایی غیر از سردابه دفن شده‌است.