پزشک یا دکتر کیست؟ + تعریف پزشکی

پزشک یا دکتر کسی است که همه افراد در زمان بیماری یا احساس درد به او مراجعه می کنند. اما به راستی پزشک یا دکتر کیست؟، آسمونی در این بخش به معرفی پزشک یا دکتر و وظایف آن ها و همچنین تعریف پزشکی می پردازد.

پزشک یا دکتر کیست؟ + تعریف پزشکی

آسمونی : پزشک یا دکتر در دانش پزشکی، کسی است که به حرفهٔ «پزشکی»، که برگرداندن سلامت انسان از طریق مصاحبه با بیمار، مطالعه، تشخیص و درمان بیماری یا آسیب‌دیدگی است، می‌پردازد. این معمولاً به دانش کافیِ آکادمیک مانند آناتومی، فیزیولوژی و فارماکولوژی، شناخت بیماری‌ها و درمان آن‌ها نیاز دارد. در گذشته برای این حرفه کلمات «حکیم» و «طبیب» به کار گرفته می‌شد.

ساعت و محل کار پزشک

شما به عنوان یک پزشک در صورت حضور در بیمارستان یا درمانگاه، اغلب در گروهی کار می کنید که شامل پرستاران، مامورین بهداشت، ماماها، مشاوران و کارکنان اداری است. کار شما به صورت تمام وقت است. بسته به محل کارتان گاهی باید به صورت شیفتی در شب ها و روز های تعطیل کار کنید. البته امکان انجام کار پاره وقت نیز برای شما وجود دارد. اگر مطب شخصی داشته باشید، ساعت کاری تان را خود شما تعیین می کنید.

پزشکی سنتی

همچنین در کنار پزشکی مدرن، طب سنتی شاخه دیگری از پزشکی را رقم زده و امروز طرفداران خاص خود را دارد که تعداد آنها نیز کم نمی باشد. طب سنتی را می توان به این شرح تعریف کرد: پزشکی سنتی یا طب سنتی (Traditional medicine)  زمینه‌ای پرقدمت و متنوع است، که به توصیف و بررسی آن‌دسته از سیستم ها و دانش پزشکی می‌پردازد، که در طی سده‌های پیشین و قبل از دوران طب مدرن، در جوامع گوناگون بشری بوجود آمده‌است.

طب سنتی به دو بخش نظری و عملی تقسیم شده‌است که طب نظری شامل:

1. امور طبیعیه 2. اسباب وعلل و 3. دلایل و علایم می‌باشد و طب عملی به سه بخش: 1. تدابیر 2. دارو درمانی و 3. اعمال یدی تقسیم می‌گردد. پزشکی سنتی تنها روش درمانی است که در بر پایه مزاج شناسی استوار است. تغییر مزاج به گرمی، سردی، رطوبت و یا یبوست و متعاقب آن غلبه یک یا چند خلط از اخلاط چهارگانه یا برعکس، به سبب تغذیه، روش زندگی، اقلیم، سن، شغل، رفتار و… باعث خروج مزاج فرد از اعتدال شده و علائم آن بروز می‌کند.

وظایف پزشک یا دکتر

• تشخیص بیماری ها – به این معنا که پزشک بر اساس دانش خود که از دانشگاه و مطالعه کتاب های تخصصی پزشکی به دست آورده و تجارب تشخیص ها و معالجه های قبلی نسبت به تشخصی بیماری مریض اقدام می کند.

در بسیاری از اوقات برای تشخصی بیماری از آزمایشات پزشکی و عکس برداری نیز بهره می گیرد.

• توصیه های درمانی – گاهی ممکن است پزشک فارغ از تجویز دارو  تنها نسبت به ارائه توصیه های کلی اقدام نماید.
• تجویز دارو – تجویز دارو از جمله وظایف تخصصی پزشک است و مسئولیت زیادی را برای پزشک به همراه دارد و باید بسیار با دقت و در چارچوب قوانین و مقررات مربوطه توسط وی صورت پذیرد.
• انجام جراحی ها (در صورت داشتن تخصص مربوطه) – در صورتی که یک پزشک دارای تخصص و مجوز انجام عمل جراحی باشد، عمل جراجی نیز انجام می دهد.
• ارجاع بیمار به متخصصان دیگر برای آزمایش ها و تشخیص بهتر در صورت لزوم – پزشکان عمومی در برخی از  اوقات بعد از ویزیت اولیه بیمار خود، در صورتی که از تشخیص خود اطینان کافی نداشته باشند او را به پزشکان متخصص و یا فوق تخصص معرفی می کنند.

گاهی اوقات نیز بیماری مراجعه کننده از حیطه تخصصی پزشک متخصص خارج است و برای تشخصی و درمان بهتر او را نزد متخصص مربوطه معرفی می کند.

شما اگر قصد پزشک یا دکتر شدن دارید با کارهای اجرایی مانند موارد زیر سر و کار دارید:

• کمک گرفتن از دیگر حرفه های بهداشتی مانند فیزیوتراپیست ها و پرستاران
• مدیریت و امور اداری مانند سازماندهی و کنترل پرستاران و کادر پزشکی درمانگاه یا بیمارستان، نوشتن نامه و گزارش و نگهداری سوابق بیمار
• آموزش های بهداشتی برای گروه های بیمار مانند زنان باردار، افراد سیگاری و افراد دیابتی

تعریف پزشکی

آسمونی : پزشکی شاخه‌ای از علوم سلامت است. هدف پزشکی حفظ و ارتقاء تندرستی، درمان بیماری‌ها و بازتوانی آسیب دیدگان (مانند فیزیوتراپی افراد فلج) می‌باشد. این هدف با شناخت بیماری‌ها، تشخیص و درمان و جلوگیری از بروز آنها به انجام می‌رسد. پزشکی یک دانش کاربردی است، هدف آن حفظ و ارتقاء تندرستی، درمان بیماری‌ها و بازتوانی آسیب‌دیدگان است. این منظور با شناخت بیماریها، تشخیص، درمان و جلوگیری از بروز آن‌ها به انجام می‌رسد. دانش پزشکی بر روی طیف وسیعی از رشته‌ها شامل از فیزیک و زیست‌شناسی تا علوم اجتماعی، مهندسی و علوم انسانی بنا شده‌است. امروزه هدف دانش پزشکی استفاده از فناوری‌های دانش‌مبنا و استدلال قیاسی برای رسیدن به راه‌حل مشکلات بالینی است. اکتشافات در باب ماهیت ژن‌ها و سلول‌ها دریچه‌ای برای تعریف فیزیولوژی بر مبنای سیستم‌های مولکولی فراهم کرده‌است.

این بصیرت فیزیولوژیکی راه را برای درک بهتر فرایندهای پیچیده بیماری‌ها و رویکردهای نو درمانی فراهم کرده‌است. تلاش بشر برای درمان بیماری‌ها و آسیب‌ها از دوران پیش از باستان وجود داشته‌است و در دوران باستان نیز در کنار مذهب و گاه به عنوان بخشی از آن وجود داشته‌است. در یونان باستان پزشکانی چون بقراط پزشکی را به عنوان دانش و فنی مجزا مطرح کردند و بنیانگذاران راهی بودند که بعدها توسط پزشکانی همچون ابن‌سینا و رازی (رازی مسلمان نبوده و تنها به توحید اعتقاد داشته یعنی موحد بوده؛ اما به اشتباه عنوان می‌شود که وی مسلمان بوده‌است) طی شد. در رنسانس با بهره‌گیری از روش علمی پزشکی پیشرفت‌های قابل توجهی کرد. از قرن 19 آنچه به عنوان پزشکی مدرن شناخته می‌شود بنیان گذاشته شد. در اواخر قرن بیستم و دوران معاصر دانش ژنتیک رویکرد نسبت به درمان و بیماری‌ها را دچار تحولی جدی کرد به‌طوری‌که ژنتیک پزشکی را دارای نقشی متحول‌کننده برای پزشکی از درمان محور بودن به حفظ سلامتی دانسته‌اند.

اهمیت سلامتی در بهره‌وری اجتماع و کیفیت زندگی منجر به تأسیس موسسات و قوانین شده‌است تا مسایلی همچون تحصیل و مجوزدهی به پزشکان تا نحوه استفاده از بودجه‌های درمانی در کشورها قانون‌مند و تنظیم شوند؛ لذا سازمان‌های پزشکی در کشورهای مختلف برای سازمان دهی و قانون‌مندسازی فعالیت‌های پزشکی تأسیس شده‌اند. آسمونی : در حرفه پزشکی، پزشکان با استفاده از قضاوت بالینی، بیمار را جهت تشخیص، درمان و پیشگیری از بیماری ارزیابی می‌کنند. در عملکرد بالینی معمولاً مراحل شرح حال، معاینه فیزیکی، تهیه فهرست مشکلات، مشخص کردن تشخیص‌های افتراقی، بررسی‌ها (شامل آزمایشها و تصویربرداری و …)، رسیدن به تشخیص و در آخر درمان انجام می‌شود.

امروزه پیشرفت‌های روزمره علم و گسترش قابل توجه دامنه دانش پزشکی و شناخت بشر از بیماری‌ها منجر به تخصصی شدن پزشکی و تقسیم آن به رشته‌های مختلف شده‌است. با این حال کماکان ارائه خدمات پزشکی در بیشتر جوامع از سطح مراقبت‌های اولیه بهداشتی، با تمرکز روی عملکرد پزشکان عمومی و پزشکان خانواده شروع می‌شود و بسته به نیاز در سیستم ارجاع بیماران به سطوح دوم و سوم که خدمات پزشکی تخصصی‌تر را ارائه می‌دهند ارجاع می‌شوند. پزشکی مدرن با انتقاداتی هم مواجه است از جمله عدم دسترسی مناطق محروم و طبقه کم درآمد بعضی جوامع به خدمات پزشکی گران‌قیمت که در این راه سازمان‌هایی همچون سازمان جهانی بهداشت با تعیین سیاست‌های جهانی و ایجاد مسئولیت در کشورها و سیاستمداران نسبت به سلامت سعی در رفع این نقیصه را دارند.