ناپیوستگی

ناپیوستگی سطحی است که سنگ های دارای سن نسبی گوناگون را از یکدیگر جدا می کند و حاصل رویدادها ی رسوبی ، آذرین ، دگرگونی و یا زمین ساختی است. ناپیوستگی ها را به چهار گروه آذرین پی ، موازی ، هم شیب و دگر شیب تقسیم می نمایند.

ناپیوستگی آذرین یا بلورین

پیشروی دریا و رسوب گذاری بر روی سنگ های آذرین یا دگرگونی نوعی از ناپیوستگی به نام - نا پیوستگی آذرین پی به وجود می‌آورد. تفاوت این نوع ناپیوستگی با اشکالی که در اثر نفوذ توده های ماگمایی به وجود می آیند، در عدم وجودهاله‌ی دگرگونی در اطراف توده ماگمایی و وجود قطعاتی از سنگ‌های آذرین یا دگرگونی در بخش‌های تهتانی رسوبات است.

ناپیوستگی بدون فرسایش paracon formity

اگر سطح فرسایش یافته مشخص نباشد. و طبقات دو طرف سطح نا پیوستگی با هم موازی باشد. اما از نظر سنی با هم اختلاف داشته باشند. نا پیوستگی از نوع بدون فرسایش است. که تنها توسط تعیین سن لایه ها به وسیله فسیل ها و یا روش های تعیین سن مطلق شناخته می شود.

ناپیوستگی دگرشیب یا زاویه‌دار Angular unconformity

ناپیوستگی دگرشیب نوع خاصی از ناپیوستگی است که در آن طبقات دو طرف سطح ناپیوستگی با هم موازی نبوده و نسبت به هم زاویه می‌سازند. برای ایجاد دگرشیبی در ابتدا لایه‌های رسوبی چین خورده و بالا می‌آیند، آنگاه این طبقات در معرض فرسایش قرار می‌گیرند، سپس در اثر پیشروی آب دریا بر روی لایه‌های قبلی، رسوبگذاری مجدد صورت می‌گیرد.البته باید توجه داشت که گاهی ممکن است سنگهای یک یا دو طرف سطح دگرشیبی، از نوع آتشفشانی باشند.

ناپیوستگی هم‌شیب یا موازی

هر گاه سنگهای موجود در طرفین سطح ناپیوستگی با یکدیگر موازی باشند و بین آنها یک سطح فرسایش یافته‌ی مشخص وجود داشته باشد ، ناپیوستگی به نام هم شیب یا موازی خوانده می شود . معمولآ ناپیوستگی های هم شیب سطح وسیعی را شامل می شوند اما به صورت محلی ودر مقیاس های کوچک ودر بین رسوبات رودخانه ها به فراوانی دیده می شوند.