درمان افسردگی با گیاه بادرنجبویه

گیاه بادرنجبویه یا وارنگ

این گیاه بو محبوب زنبور عسل است، همچنین موجب از بین رفتن افسردگی می شود و داروی مورد علاقه ابوعلی سینا بود.

بادرنجبویه است که از واژه‌ای یونانی، به معنای زنبور گرفته شده است، این گیاه محبوب زنبور عسل است و متجاوز از 2000 سال است که در نواحی مدیترانه می‌روید.

بر اساس نوشته‌های پلینی، گیاه‌شناس رومی در قرن اول میلادی زنبور عسل با این گیاه بیش از سایر گیاهان به وجد و شور می‌افتند ، وقتی زنبور مسافت زیادی از کندو دور می‌شود، با عطر این گیاه راه بازگشت خود را پیدا می‌کند.
گفته می‌شود که زنبورهای عسل هیچگاه باغی را که بادرنجبویه در آن می‌روید ترک نمی‌کنند و کندوی معطر به بوی این گیاه، زنبورهای جدیدی را تشویق می‌کند که در آن کندو اقامت گزینند .
بادرنجبویه داروی مورد علاقه پزشک بزرگ ایرانی، ابوعلی‌سینا بودکه جهت تقویت قلب و انبساط روح تجویز می‌کرده است.

استفاده از این گیاه به عنوان یک داروی ضد افسردگی تا قرن هفدهم ادامه داشت، در این زمان کولپپر، گیاه پزشک بریتانیایی اعلام کرد که این گیاه تمام ناراحتی‌ها و افکار ناملایم را که ناشی از بیماری مالیخولیایی و صفرای سیاه است از مغز بیرون می‌کند.
آزمایش‌های جدید بر روی حیوانات آزمایشگاهی تایید می‌کند که اثر آرام بخشی بادرنجبویه به این علت است که گیاه همانند یک داروی مسکن بر روی دستگاه عصبی مرکزی عمل می کند .
گیاه پزشکان و عطاران، روغن بادرنجبویه را برای از بین بردن افسردگی، نگرانی، بی قراری و سردردهای عصبی تجویز می‌کنند.

جوشانده یا شربت آن برای تقویت معده ، هواس ، کبد و ازدیاد هوش و حافظه تجویز می شود ، همچنین برای تنگی نفس و خفقان مفید است ، سکسکه را آرام می کند ، جویدن آن دهان را خوشبو می کند ، مزه مزه دم کرده یا جوشاندن آن برای استحکام لثه و دندان ها مفید است.
چای آن تعریق بدن را که راه درمان سنتی سرماخوردگی ‌های همراه با تب است افزایش می‌دهدو همچنین نوشیدن چای بادرنجبویه بعد از غذا به هضم آن کمک می‌ کند.
از آنجا که روغن این گیاه عامل اصلی درمانی گیاه است، به سرعت تبخیر می‌شود، توصیه شده است که از مصرف خشک شده‌ گیاه خودداری و تازه آن استفاده شود.
در آشپزخانه برگ‌ های این گیاه به شربت مزه‌ گیلان (اطراف رشت) می روید.