تعریف و تاریخ هنر مدرن

ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺘﻮان ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ھﻤﻪ ی ھﻨﺮھﺎ ﻣﺘﻀﻤﻦ وﺟﮫﻲ ﺟﺪﻳﺪ ھﺴﺘﻨﺪ. اﮔﺮ ﻓﺎﻗﺪ اﻳﻦ ﺧﺼﯿﺼﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ھﻨﺮ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ. ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻮدن, ﺷﺮط ﻛﺎﻓﻲ ﻧﯿﺴﺖ ﻛﻪ ﭼﯿﺰی را ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ اﺛﺮ ھﻨﺮی ﻛﻨﺪ، اﻣﺎ ﺿﺮوری ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﺪ. اﮔﺮ ھﻨﺮی, ﺟﺪﻳﺪ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺑﺎز ﺗﻮﻟﯿﺪ اﻧﺪﻳﺸﻪ و دﺳﺘﺎوردھﺎی ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ. ﺗﻜﺮار و ﺑﺎز ﺗﻮﻟﯿﺪ ھﻨﺮ ﮔﺬﺷﺘﻪ, ﺑﺪون ھﯿﭻ ﻗﺼﺪ و ﻗﺮﺿﻲ ﻣﯿﺘﻮاﻧﺪ ﺻﻨﻌﺖ ﺑﺎﺷﺪ. رﺟﻮع آﮔﺎھﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻳﻚ ﻣﻌﻨﺎ و ﻳﺎ ﺳﻨﺖ ﺗﺼﻮﻳﺮی ﮔﺬﺷﺘﻪ و اﻳﺠﺎد ﻳﻚ ﻣﻌﻨﺎ در ﺑﺴﺘﺮی ﺟﺪﻳﺪ ﻣﯿﺘﻮاﻧﺪ ھﻨﺮی ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺎﺷﺪ.

ﺗﻌﺮﻳﻒ ھﻨﺮ ﺟﺪﻳﺪ

ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺘﻮان ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ھﻤﻪ ی ھﻨﺮھﺎ ﻣﺘﻀﻤﻦ وﺟﮫﻲ ﺟﺪﻳﺪ ھﺴﺘﻨﺪ. اﮔﺮ ﻓﺎﻗﺪ اﻳﻦ ﺧﺼﯿﺼﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ھﻨﺮ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ. ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻮدن, ﺷﺮط ﻛﺎﻓﻲ ﻧﯿﺴﺖ ﻛﻪ ﭼﯿﺰی را ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ اﺛﺮ ھﻨﺮی ﻛﻨﺪ، اﻣﺎ ﺿﺮوری ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯿﺮﺳﺪ. اﮔﺮ ھﻨﺮی, ﺟﺪﻳﺪ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﺑﺎز ﺗﻮﻟﯿﺪ اﻧﺪﻳﺸﻪ و دﺳﺘﺎوردھﺎی ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ. ﺗﻜﺮار و ﺑﺎز ﺗﻮﻟﯿﺪ ھﻨﺮ ﮔﺬﺷﺘﻪ, ﺑﺪون ھﯿﭻ ﻗﺼﺪ و ﻗﺮﺿﻲ ﻣﯿﺘﻮاﻧﺪ ﺻﻨﻌﺖ ﺑﺎﺷﺪ. رﺟﻮع آﮔﺎھﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﻳﻚ ﻣﻌﻨﺎ و ﻳﺎ ﺳﻨﺖ ﺗﺼﻮﻳﺮی ﮔﺬﺷﺘﻪ و اﻳﺠﺎد ﻳﻚ ﻣﻌﻨﺎ در ﺑﺴﺘﺮی ﺟﺪﻳﺪ ﻣﯿﺘﻮاﻧﺪ ھﻨﺮی ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺎﺷﺪ.
واژه ﺟﺪﻳﺪ در ھﻨﺮﺟﺪﻳﺪ ﻳﻚ ﺗﻮاﻓﻖ ﺧﻮاﺳﺘﻪ ﻳﺎ ﻧﺎﺧﻮاﺳﺘﻪ اﺳﺖ. ﺗﻮاﻓﻘﻲ ﻛﻪ اﺷﺎره و رﺟﻮع ﺑﻪ وﺟﮫﻲ اﺳﺖ در ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ ھﻨﺮ ﻧﻮ (ﻣﺪرن) و ﻳﺎ ﺳﻨﺖ. اﻳﻦ ﺗﻮاﻓﻖ درون ﻣﺮزی ھﻤﺎﻧﻨﺪ ﺗﻔﺎوﺗﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﯿﻦ ﻧﮕﺎرﮔﺮی و ﻧﻘﺎﺷﻲ ھﺴﺖ اﮔﺮ ﭼﻪ ﺗﺮﺟﻤﻪ اﻳﻦ دو واژه ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ ﺑﺮای ﻣﺨﺎطﺐ ﺧﺎرﺟﻲ ﻳﻜﻲ ﺑﺎﺷﺪ. از اﻳﻦ رو اﻳﻦ واژه ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﺼﺮف ﺑﻮﻣﻲ دارد ﺗﺎ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ.

ھﻨﺮ ﺟﺪﻳﺪ در اﻳﺮان ﺑﻪ ﺗﺎﺛﯿﺮات اﻧﻮاع ﮔﻮﻧﻪ ھﺎی ﻣﺘﻔﺎوت ھﻨﺮھﺎی ﻏﯿﺮ ﻣﺘﻌﺎرﻓﻲ اطﻼق ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ ﻛﻪ ﭘﺲ از ھﻨﺮ ﻣﯿﻨﯿﻤﺎل در ﻏﺮب و آﻣﺮﻳﻜﺎ ﺷﻜﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ. اﻳﻦ ﺗﺎﺛﯿﺮات در ﺑﺴﺘﺮ دﻓﺮھﻨﮕﻲ اﻳﺮان وﻳﮋﮔﻲ ھﺎی ﺑﻮﻣﻲ ﻛﺴﺐ ﻛﺮده اﻧﺪ. اﻳﻦ ﻧﻮع ھﻨﺮ ﻛﻪ ﺳﻨﺘﻲ ﺗﺮﻳﻦ ﺷﻜﻞ آن ھﻨﺮ ﻣﻔﮫﻮﻣﻲ ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ دارای وﻳﮋﮔﻲ ھﺎ و ﻣﻮﻟﻔﻪ ھﺎی ﺧﺎﺻﻲ اﺳﺖ.

در اﻳﻦ ھﻨﺮ اﺣﺘﻤﺎل اﺳﺘﻔﺎده از اﺷﯿﺎء آﻣﺎده وﺟﻮد دارد. از وﻳﮋﮔﻲ ھﺎی دﻳﮕﺮ اﻳﻦ ھﻨﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﺑﻌﻀﻲ از ﻣﻮارد ﻣﯿﺮا و ﻏﯿﺮ ﻣﺎﻧﺎ ھﺴﺘﻨﺪ. ﻣﻌﻤﻮﻻ ﻣﺨﺎطﺐ ﺗﻮﺳﻂ اﺛﺮ اﺣﺎطﻪ ﻣﯿﺸﻮد و ﺑﻪ درون اﺛﺮ ﻣﯿﺮود. ﺣﻀﻮر ﻣﺨﺎطﺐ و دﺧﺎﻟﺖ او در ﭼﮕﻮﻧﮕﻲ اﺛﺮ و ﺳﺮ ﻧﻮﺷﺖ ﻏﺎﺋﻲ اﺛﺮ را ﺷﻜﻞ ﻣﯿﺪھﺪ. در ﻧﺘﯿﺠﻪ ھﻨﺮﻣﻨﺪ ﻓﺮاھﻢ آورﻧﺪه ﺑﺴﺘﺮی ﺑﺮای ﺑﻮﺟﻮد آوردن ﻳﻚ ﻣﻌﻨﺎﺳﺖ.
...) در ﺷﻜﻞ ﮔﯿﺮی ﻣﻌﻨﻲ اﺛﺮ ھﻨﺮی ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻛﻨﻨﺪه اﺳﺖ. در ھﻨﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺴﯿﺎری از ھﻨﺮ ھﺎ را ﺗﻮاﻣﺎ ﻣﻲ ﺑﯿﻨﯿﻢ و ﻳﺎ اﻳﻨﻜﻪ ﺑﺴﯿﺎری از ھﻨﺮھﺎ ﺑﺎ ھﻢ ادﻏﺎم ﺷﺪه و ﻓﻨﻮﻧﻲ اﺟﺮاﺋﻲ در ھﻨﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﻓﻀﺎی ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎه ﺗﻮﺳﻂ ھﻨﺮﻣﻨﺪ طﺮاﺣﻲ ﻣﯿﺸﻮد. ﻓﻀﺎی ﭘﯿﺮاﻣﻮن اﺛﺮ (ﺑﺎز ﺑﻮدن ﻳﺎ ﻳﺴﺘﻪ ﺑﻮدن، ﺗﺎرﻳﻚ ﺑﻮدن ﻳﺎ روﺷﻦ ﺑﻮدن، ﺳﻜﻮت ﻳﺎ ھﻤﮫﻤﻪ ، ﺑﻮدار ﺑﻮدن ﺟﺪﻳﺪی ﻣﺜﻞ ھﻨﺮ ﭼﻨﺪرﺳﺎﻧﻪ ای و ﻳﺎ ﭼﯿﺪﻣﺎن وﻳﺪﺋﻮﻳﻲ ﺷﻜﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ.
در ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﻮارد ﻓﻦ آوری ھﺎی ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﭼﻨﺪ رﺳﺎﻧﻪ ای و ﺷﺒﻜﻪ ای در ﻓﺮاﻳﻨﺪ ﺷﻜﻞ ﮔﯿﺮی اﺛﺮ ھﻨﺮی دﺧﺎﻟﺖ دارد.
ﮔﻮﻧﻪ ھﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ھﻨﺮ ﺟﺪﻳﺪ در اﻳﺮان از ﻣﻨﻈﺮ روﻳﻪ ﭼﯿﺪﻣﺎن, ھﻨﺮ وﻳﺪﺋﻮ, ﭼﯿﺪﻣﺎن وﻳﺪﺋﻮﺋﻲ, ﭼﯿﺪﻣﺎن ﻋﻜﺲ, ھﻨﺮ اﺟﺮا ، ھﻨﺮ ﻣﺤﯿﻄﻲ ھﻨﺮ ﭼﻨﺪ رﺳﺎﻧﻪ ای و ﺷﺒﻜﻪ ﻣﯿﺒﺎﺷﻨﺪ.

ﺗﺎرﻳﺦ ھﻨﺮ ﺟﺪﻳﺪ در ﺟهان و اﻳﺮان

اﻳﻦ ﺟﺮﻳﺎن ھﻨﺮی در ﺟﮫﺎن و اﻳﺮان دارای ﺳﺎﺑﻘﻪ ای ﻧﺴﺒﺘﺎ طﻮﻻﻧﻲ اﺳﺖ. ھﺮﭼﻨﺪ در ﺳﺎﻟﮫﺎی ﺑﺴﯿﺎری ﺑﻪ آن ﺑﻲ اﻋﺘﻨﺎﺋﻲ ﺷﺪ و ﻳﺎ ﺣﻀﻮر آن ﻧﺎدﻳﺪه ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪ.
در اروﭘﺎ و اﻣﺮﻳﻜﺎ از دھﻪ 60 و 70 ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﻓﺮاﮔﯿﺮی اﻧﻮاع ھﻨﺮ ھﺎی ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺮوز ﻛﺮدﻧﺪ. در دھﻪ ھﺸﺘﺎد ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﺑﺎزﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﺳﻨﻦ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﺎ ﺣﺪودی ﺣﻀﻮر ھﻨﺮھﺎی ﺟﺪﻳﺪ ﻛﻤﺮﻧﮓ ﺷﺪ. اﻣﺮوزه ﭘﺲ از ﮔﺬﺷﺖ ﭼﻨﺪ دھﻪ ھﻨﺮ ﻣﻔﮫﻮﻣﻲ (ﻛﻨﺴﭙﭽﻮال) ﻧﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ ھﻨﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﻠﻜﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻜﻲ از ﺟﺮﻳﺎﻧﺎت ﻣﺮﺳﻮم ھﻨﻮز راﻳﺞ اﺳﺖ. اﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺖ ھﻨﺮ ﻣﻔﮫﻮﻣﻲ ﺟﺪﻳﺪ وﻳﮋﮔﻲ ھﺎی ﺧﺎص ﺧﻮد را داراﺳﺖ. از دھﻪ 90 دوﺑﺎره ﺑﺎ ﺷﺪت ﺑﯿﺸﺘﺮی و ﺑﺎ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﻧﻈﺮی اﻳﻦ ھﻨﺮ رواج ﻳﺎﻓﺖ. رﺟﻮع ﺑﻪ ﻧﻮﻋﻲ زﻳﺒﺎﺋﻲ ﺷﻨﺎﺳﻲ در
ﻛﺎرھﺎی ﻣﻔﮫﻮﻣﻲ، و اﺳﺘﻔﺎده از ﻓﻦ آورﻳﮫﺎی اﻣﺮوزی ﻛﻪ در ﮔﺬﺷﺘﻪ و در ﺑﺪو ﺷﺮوع اﻳﻦ ﺟﺮﻳﺎن ﭼﻨﺪان ﻣﺮﺳﻮم ﻧﺒﻮدﻧﺪ آن را ﻣﺘﺤﻮل و ﺑﺎ ﻧﯿﺎزھﺎی اﻣﺮوزی ﻣﻨﻄﺒﻖ ﺳﺎﺧﺖ. ﺳﺎﺑﻘﻪ ھﻨﺮ ﻣﻔﮫﻮﻣﻲ در اﻳﺮان ﺑﻪ ﺳﺎﻟﮫﺎی ﻗﯿﻞ از اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﻲ ﺑﺮﻣﯿﮕﺮدد. ﺑﺴﯿﺎری از ھﻨﺮﻣﻨﺪان در ﻗﺒﻞ از اﻧﻘﻼب ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از اﺷﯿﺎء آﻣﺎده ﭼﯿﺪﻣﺎن ﺗﺮﺗﯿﺐ دادﻧﺪ. در ﺳﺎﻟﮫﺎی اول ﭘﺲ از ﭘﯿﺮوزی اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﻲ 1357 و دوران ﺟﻨﮓ ﺗﺤﻤﯿﻠﻲ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ رواج ﭘﯿﺪا ﻛﺮدن ﻧﻘﺎﺷﻲ ﺗﻌﯿﻨﻲ ﺑﺎ ﻣﻀﺎﻣﯿﻦ ﺳﯿﺎﺳﻲ، اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و ﻣﺬھﺒﻲ اﻳﻦ ﺟﺮﻳﺎن ھﻨﺮی ﺣﻀﻮرش ﻛﻤﺮﻧﮓ ﺷﺪ. اﻣﺎ ھﯿﭽﻮﻗﺖ ﻧﺎﭘﺪﻳﺪ ﻧﺸﺪ.

ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ ھﻨﺮﻣﻨﺪان ﺗﺤﺼﯿﻜﺮده ﺑﻮدﻧﺪ. از اﻳﻨﺮو وﻳﮋﮔﻲ ھﺎی ﻣﻔﮫﻮم ﮔﺮاﺋﻲ را ﻧﺸﺎن ﻣﯿﺪادﻧﺪ. ﻋﻼوه ﺑﺮ اﻳﻦ در ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﻮارد در ﺣﺮﻛﺖ ھﺎی ھﻨﺮی و ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎه ھﺎی رﺳﻤﻲ آﺛﺎر ﺑﺴﯿﺎری ﻛﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻋﺎﻣﯿﺎﻧﻪ ﻳﺎدآور ﻣﺼﯿﺒﺖ ھﺎی ﺟﻨﮓ و ﻓﻀﺎﺳﺎزی ﺷﮫﺮھﺎی ﺟﻨﮓ زده ﺑﻮدﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﯿﺰان زﻳﺎدی از اﺷﯿﺎء آﻣﺎده ﺗﺮﻛﯿﺐ ﺷﺪه ﺑﻮدﻧﺪ و ﻓﺎﻗﺪ زﻳﺒﺎﺋﻲ ﺷﻨﺎﺳﻲ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﻲ ﺗﺠﺮﺑﻪ ھﺎی ﻏﯿﺮ ﻣﺘﻌﺎرف دﻳﺪه ﻣﯿﺸﺪ، اﻣﺎ ﻛﺴﻲ اﺳﺮار ﻧﺪاﺷﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﻲ آن را ﺟﺪی ﺗﻠﻘﻲ ﻛﻨﺪ و ﻳﺎ ﻧﺎم ھﻨﺮ ﻣﻔﮫﻮﻣﻲ را ﺑﻪ ﻛﺎر ﺑﺮد. ﺗﻨﮫﺎ ﭼﯿﺰی ﻛﻪ ﻧﺒﻮد اﻳﻦ
ﺧﻮدآﮔﺎھﻲ و ﻗﺪرت اﻧﻄﺒﺎق اﻳﻦ ﺟﺮﻳﺎﻧﺎت ﺑﺎ ھﻨﺮی ﭘﯿﺸﺮو ﺑﻮد.

اﻟﺒﺘﻪ در ﻳﻚ ﺣﻮزه وﺳﯿﻊ ﺗﺮ و ﺟﮫﺎﻧﻲ در دھﻪ 80 ﺣﻤﻼ ت وﺳﯿﻌﻲ ﻋﻠﯿﻪ ھﻨﺮ ﻣﻔﮫﻮﻣﻲ وﺟﻮد داﺷﺖ و ﮔﻤﺎن ﻣﯿﺸﺪ ﻛﻪ دﻳﮕﺮ دوره ﺗﺎرﻳﺨﻲ آن ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن رﺳﯿﺪه اﺳﺖ.
در ﺳﺎﻟﮫﺎﺋﻲ ﻛﻪ ﻧﻘﺎﺷﺎن اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﺮای دﺳﺖ ﻳﺎﺑﻲ ﺑﻪ ﻳﻚ ھﻮﻳﺖ ﺑﻪ ﺳﻨﻦ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺘﻨﺪ (ﺑﯿﻦ ﺳﺎﻟﮫﺎی 1365 ﺗﺎ 1373 ) و ﻳﺎ در دوره ای ﻛﻪ ﺑﺴﯿﺎری از ھﻨﺮﻣﻨﺪان ھﻨﺮاﻧﺘﺰاﻋﻲ را ﻧﻮﻋﻲ ھﻨﺮی اﻣﺮوزی ﺗﻠﻘﻲ ﻣﯿﻜﺮﻧﺪ ( ﺑﯿﻦ ﺳﺎﻟﮫﺎی 1375 ﺗﺎ 1378 ) ﻧﻤﻮﻧﻪ ھﺎی ھﻨﺮ ﻣﻔﮫﻮﻣﻲ و ﺟﺪﻳﺪ ﻛﻢ ﺑﻮدﻧﺪ. ﮔﺎھﻲ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﭘﺮاﻛﻨﺪه ھﻨﺮﻣﻨﺪان دﺳﺖ ﺑﻪ ﺗﺠﺮﺑﯿﺎﺗﻲ زدﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺗﻌﺮﻳﻒ ﻳﺎد ﺷﺪه ﺑﺎﻻ در ﭼﮫﺎرﭼﻮب ھﻨﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﻗﺮار ﻣﯿﮕﯿﺮﻧﺪ. اوﻟﯿﻦ ﮔﺎﻣﮫﺎی ﺗﻮﺟﻪ ﺟﺪی ﺑﻪ ھﻨﺮ ﺟﺪﻳﺪ از ﺳﺎﻟﮫﺎی 1372 و ﺗﻮﺳﻂ ﻧﺴﻞ ﺟﻮان و در ﻣﺤﺎﻓﻞ
ﻏﯿﺮ ﻣﻮزه ای ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ. اﻳﻦ ﺣﺮﻛﺖ اﺑﺘﺪا ﺑﯿﺸﺘﺮ در اﻣﺎﻛﻦ ﻏﯿﺮ ﻣﺘﺪاول ﺑﺮای ﻧﻤﺎﻳﺶ اﺛﺮ ھﻨﺮی و ﻧﮕﺎرﺧﺎﻧﻪ ھﺎ آﻏﺎز ﺷﺪ. اﻳﻦ ﺧﻮاﺳﺖ ﻋﻤﻮﻣﻲ ﻧﺴﻞ ﺟﻮان و ﺗﻤﺎﻳﻞ دﺳﺖ اﻧﺪرﻛﺎران ﻣﻮزه ھﻨﺮ ھﺎی ﻣﻌﺎﺻﺮ و ﺣﻤﺎﻳﺖ ﻣﺎﻟﻲ آﻧﺎن ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺷﻜﻞ ﮔﯿﺮی ﺳﻪ ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎه ﺷﺪ.

ﻳﻜﻲ از وﻗﺎﻳﻊ ھﻨﺮی ﻣﮫﻤﻲ ﻛﻪ در ﺳﺎل 1380 در اﻳﺮان ﺑﻪ وﻗﻮع ﭘﯿﻮﺳﺖ ﺑﺮﮔﺰاری اوﻟﯿﻦ ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎه ھﻨﺮ ﻣﻔﮫﻮﻣﻲ در ﻣﻮزه ھﻨﺮھﺎی ﻣﻌﺎﺻﺮ ﺗﮫﺮان ﺑﻮد. اﻳﻦ ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎه در دوم ﻣﺮداد ﻣﺎه 1380 اﻓﺘﺘﺎح و ﺗﺎ ﺗﺎرﻳﺦ 19 ﻣﮫﺮ ﻣﺎه 1380 اداﻣﻪ داﺷﺖ. ھﻨﺮ ﻣﻔﮫﻮﻣﻲ ﻋﻨﻮان ﻣﻨﺎﺳﺒﻲ ﺑﺮای اﻛﺎرھﺎﻳﻲ از اﻳﻦ دﺳﺘﻪ آﺛﺎر ﻧﺒﻮد. زﻳﺮا ﺑﺴﯿﺎری از آﺛﺎر اﻳﻦ ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎه ﺑﺎ ﻋﻨﻮان ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎه ﺳﺎزﮔﺎری ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ. در اﻳﻦ ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎه آﺛﺎری اراﺋﻪ ﺷﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﺳﺎﺧﺘﺎر ﻣﯿﻨﯿﻤﺎل، ﻛﻨﺴﭙﭽﻮال، وﻳﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت اﺟﺮا ﭘﺮﻓﻮرﻣﻨﺲ و ﺣﺘﻲ ﻟﻨﺪ آرت داﺷﺘﻨﺪ. اﻣﺎ ﺑﺴﯿﺎری
از آﺛﺎر ﻣﻮﺟﻮد در اﻳﻦ ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎه دارای وﻳﮋﮔﻲ ھﺎﻳﻲ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ آﻧﮫﺎ را در ﺣﻮزه ھﻨﺮ اﻣﺮوز ﺟﮫﺎن ﻗﺮار ﻣﯿﺪاد و در ﻛﻨﺎر آن دارای وﻳﮋﮔﻲ ھﺎی ﺑﻮﻣﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ آﻧﮫﺎ ھﻮﻳﺖ ﻣﯿﺪاد و اﻳﻦ وﻳﮋﮔﻲ ھﺎﻳﻲ ﻛﻤﺘﺮ در ادوار ﮔﺬﺷﺘﻪ و دﻳﮕﺮ ﻧﻘﺎط ﺟﮫﺎن ﺳﺎﺑﻘﻪ داﺷﺘﻪ اﻧﺪ.
ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﻧﺎ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﻮدن ﻧﺎم ﻣﻔﮫﻮﻣﻲ ﺑﺮای ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎه دوﻣﯿﻦ ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎه ﺑﺎ ﻋﻨﻮان ھﻨﺮ ﺟﺪﻳﺪ در ﻣﻮزه ھﻨﺮ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ. در دوﻣﯿﻦ ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎه اﺳﺘﻔﺎده ﺑﯿﺸﺘﺮی از ﻓﻦ آورﻳﮫﺎ ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد و ﺑﺴﯿﺎری از آﺛﺎر ﺗﻘﺎﺑﻞ و ھﻤﺮاه ﺑﻮدن ﺳﻨﺖ و ﻧﻮﮔﺮاﺋﻲ را ﻣﻮﺿﻮع ﺧﻮد ﻗﺮار داده ﺑﻮدﻧﺪ.

دﻻﻳﻞ رﺷﺪ ھﻨﺮ ﺟﺪﻳﺪ

در ﻳﻚ ﮔﺴﺘﺮه ﺟﮫﺎﻧﻲ ﺷﻜﻞ ﺗﺤﻮل ﻳﺎﻓﺘﻪ و اﻣﺮوزی ھﻨﺮ ﻣﻔﮫﻮﻣﻲ در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ ﻣﺪرﻧﯿﺰم ﻛﻼﺳﯿﻚ ﻛﻪ ﻏﺎﻟﺒﺎ ھﻨﺮی اﻧﺘﺮاﻋﻲ ﺑﻮد، اﻳﻦ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ را دارد ﻛﻪ در ﺧﺪﻣﺖ ﻣﻔﺎھﯿﻢ و ﻓﻜﺮ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد. ﺑﺮﺧﻼف ﻣﺪرﻧﯿﺰم ﻛﻪ ﻳﻜﺴﺎن ﺷﺪن ھﻨﺮھﺎ ﭘﯿﺎﻣﺪش ﺑﻮد، ھﻨﺮ ﺟﺪﻳﺪ در ﭘﺲ ﻳﻜﺴﺎن ﺷﺪن زﺑﺎن ﻓﺮھﻨﮕﮫﺎ ﻣﯿﺘﻮاﻧﺪ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻧﻲ را ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﺑﮕﺬارد. ﺷﺎﻳﺪ ﻳﻜﻲ از دﻻﻳﻞ ﻓﺮاﮔﯿﺮ ﺷﺪن و ﺗﺪاوم ھﻨﺮ ﻣﻔﮫﻮﻣﻲ اﻳﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺑﻮاﺳﻄﻪ اﺳﺘﻔﺎده از ھﻨﺮھﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ھﻨﺮﻣﻨﺪان ﺑﺴﯿﺎری را ﻣﺠﺬوب ﺧﻮد ﻛﺮده اﺳﺖ. ھﻨﺮﻣﻨﺪان ﺟﻮان در ھﺮ ﺟﺎی دﻧﯿﺎ ﺗﻤﺎﻳﻞ
دارﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﻔﺎھﯿﻤﻲ را ﺑﻪ ﺻﻮرت ﭼﯿﺪﻣﺎن و ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از اﺷﯿﺎء آﻣﺎده اراﺋﻪ دھﻨﺪ.

در اﻳﺮان ﺳﯿﺎﺳﺖ ھﺎی ﺗﻨﺶ زداﺋﻲ ارﮔﺎﻧﮫﺎی دوﻟﺘﻲ، ﻣﯿﻞ ﺑﻪ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﺑﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻠﻞ و در دﺳﺘﺮس ﺑﻮدن و ﻓﺮاﮔﯿﺮ ﺷﺪن ﺷﺒﻜﻪ ھﺎی اطﻼﻋﺎﺗﻲ ھﻤﭽﻮن ﻣﺎھﻮاره و اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ ﻣﻮﺟﺐ ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﻓﻀﺎﺋﻲ اﻳﺠﺎد ﺷﻮد. ﺣﺎﻻ ﺑﯿﺶ از ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻣﺎ ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ ﺑﻪ ﻳﻚ زﺑﺎن ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﻲ ھﺴﺘﯿﻢ ﻛﻪ وﻳﮋﮔﻲ ﺑﻮﻣﻲ ﻧﯿﺰ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺣﺎﻻ ﺑﺴﺘﺮ ﮔﻔﺘﮕﻮ ﻓﺮاھﻢ اﺳﺖﺗﻌرﯾف ھﻧر ﺟدﯾد و در اﻳﻦ ﮔﻔﺘﮕﻮی ﻓﺮھﻨﮕﻲ و ﺗﺒﺎدﻻت ﺗﺎﺛﯿﺮات ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﺻﻮرت ﻣﯿﮕﯿﺮد. و اﻳﻨﻚ ﻣﯿﺘﻮان ﮔﻔﺖ اﻧﺴﺎن اﻣﺮوز, آﻣﺎل، آرزو، ﻣﺴﺎﺋﻞ و ﻣﺼﺎﺋﺒﻲ ﺟﺪﻳﺪ دارد ﻛﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﺎ زﺑﺎن و اﺑﺰاری ﺟﺪﻳﺪ ﻗﺎﺑﻞ ﺑﺎزﮔﻮ ﺷﺪن ھﺴﺘﻨﺪ.
ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎھﮫﺎی ھﻨﺮ ﻣﻔﮫﻮﻣﻲ و ﺟﺪﻳﺪ, ﺟﻨﺠﺎﻟﻲ ﺗﺮﻳﻦ ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎه در ﺳﺎﻟﮫﺎی اﺧﯿﺮ ﺑﻮده اﺳﺖ ﻛﻪ ﺗﺎﻛﻨﻮن ﻣﻮزه ھﻨﺮھﺎی ﻣﻌﺎﺻﺮ، ﺑﺎﺷﮕﺎه داﻧﺸﺠﻮﺋﻲ و در ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺮاﻛﺰ ﻓﺮھﻨﮕﻲ ﻣﺨﺎطﺒﯿﻦ ﺑﺮﮔﺰار ﻛﺮده اﺳﺖ. طﺒﻖ اﺳﻨﺎد ﻣﻮﺟﻮد ﻣﯿﺘﻮان ﺑﻪ طﻮر ﻳﻘﯿﻦ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮﻳﻦ ﺑﺎزدﻳﺪ ﻛﻨﻨﺪه را داﺷﺘﻪ اﺳﺖ.

از آﻧﺠﺎ ﻛﻪ ھﻨﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻓﺮھﻨﮕﻲ, ﻣﺮﺗﺒﻂ ﺑﺎ ﺳﻨﺖ, ﺳﯿﺎﺳﺖ و اﺟﺘﻤﺎع را ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻣﯿﻜﻨﻨﺪ و ﺑﻪ اﻳﻦ دﻟﯿﻞ ﻛﻪ ھﻨﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﺗﺎ ﻣﺮز ﺑﺎزی و ﺳﺮﮔﺮﻣﻲ ﭘﯿﺶ ﻣﯿﺮود و ﺑﻪ ﻣﺨﺎطﺐ اﺟﺎزه دﺧﺎﻟﺖ در ﺷﻜﻞ ﮔﯿﺮی اﺛﺮ را ﻣﯿﺪھﺪ، ﺑﺎزدﻳﺪ ﻛﻨﻨﺪه ھﺎی آن ﻓﻘﻂ روﺷﻨﻔﻜﺮان و ﺗﺤﺼﯿﻞ ﻛﺮده ھﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﻜﻪ, ﻣﺮدم ﻋﺎﻣﻲ و اﻓﺮاد ﻏﯿﺮ ھﻨﺮﻣﻨﺪ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ آن ﻋﻼﻗﻪ ﻧﺸﺎن ﻣﯿﺪھﻨﺪ.

دﻻﻳﻞ ﻣﺘﻌﺪدی را ﻣﯿﺘﻮان ﺑﺮای اﺳﺘﻘﺒﺎل ﭼﺸﻤﮕﯿﺮ از اﻳﻦ ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎه ذﻛﺮ ﻛﺮد.

ﻧﻮع اﻳﻦ ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎه ﺑﺎ ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎ ھﮫﺎی ﻣﺮﺳﻮﻣﻲ ﻛﻪ در ﻣﻮزه ﻳﺎ ﺳﺎﻳﺮ ﻣﺮاﮔﺰ ﻓﺮھﻨﮕﻲ ﺑﺮﮔﺰار ﻣﯿﺸﺪ ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﻮد. ﻏﺎﻟﺒﺎ ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎه ھﺎی ﻣﻮزه ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎه ﻧﻘﺎﺷﻲ ﺑﻪ ﻧﺪرت آﺛﺎر ھﻨﺮی در رﺷﺘﻪ ھﺎی دﻳﮕﺮ ﺑﻮدﻧﺪ. ﻗﺒﻞ از دﻳﺪن ھﺮ ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎه وﻳﮋﮔﻲ آﺛﺎر ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﺶ در آﻣﺪه ﻗﺎﺑﻞ ﺣﺪس ﺑﻮد. اﻳﻦ آﺛﺎر دارای وﻳﮋﮔﻲ ھﺎی ﻗﺮار دادی ﺑﻮدﻧﺪ. آﻧﭽﻪ ﻛﻪ اﻣﺮوزی و ﻣﻌﺎﺻﺮ ﻣﻌﺮﻓﻲ ﺷﺪه ﺑﻮد. ﻧﻮﻋﻲ ھﻨﺮ اﻧﺘﺰاﻋﻲ و ﻳﺎ آﺑﺴﺘﺮه اﻛﺴﭙﺮه ﺳﯿﻮﻧﯿﺰم اﻧﺘﺰاﻋﻲ از ﻧﻮع دھﻪ ﺳﻲ و ﻳﺎ ﭘﻨﺠﺎه ﺑﻮدﻧﺪ. ﭼﻨﯿﻦ آﺛﺎری دارای ﻣﻀﻤﻮن ﻓﺮھﻨﮕﻲ، ﺳﯿﺎﺳﻲ و ﻳﺎ
اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﻧﺒﻮدﻧﺪ. و ﻣﺨﺎطﺐ ﻋﺎم ارﺗﺒﺎط ﻛﻤﻲ ﺑﺎ آن ﺑﺮﻗﺮار ﻣﯿﻜﺮد. 

ﭼﺎﻟﺸهای ھﻨﺮ ﺟﺪﻳﺪ

اﻳﺮاداﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎه ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﯿﺸﻮد ﺷﺎﻣﻞ ﭼﻨﺪ ﻣﻮرد ھﺴﺘﻨﺪ:

1- در ﭘﺎره ای از ﻧﻈﺮات اﺷﺮه ﻣﯿﺸﻮد ﻛﻪ ﺗﺎرﻳﺦ اﻳﻦ ﺟﺮﻳﺎﻧﺎت ﺳﭙﺮی ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺻﺎﺣﺒﺎن اﻳﻦ ﻧﻈﺮات ﺑﺎور ﻛﺮده اﻧﺪ ﻛﻪ دﻳﮕﺮ ﻋﺼﺮ ﻧﻮآوری ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺎن رﺳﯿﺪه اﺳﺖ و ﭼﯿﺰ ﺟﺪﻳﺪی وﺟﻮد ﻧﺨﻮاھﺪ داﺷﺖ.

2- در ﺑﻌﻀﻲ از ﻧﻈﺮات ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯿﺸﻮد ﻛﻪ ﻛﺎرھﺎی ھﻨﺮﻣﻨﺪان اﻳﺮاﻧﻲ ﺗﻘﻠﯿﺪی از ﻧﻤﻮﻧﻪ ھﺎی ﻏﺮﺑﻲ ھﺴﺘﻨﺪ و ھﻨﺮﻣﻨﺪان اﻳﺮاﻧﻲ را ﻓﺎﻗﺪ ﺧﻼﻗﯿﺖ ﻣﯿﺪاﻧﻨﺪ.

3- آﻧﮫﺎﺋﻲ ﻛﻪ ﻣﺎھﯿﺖ اﻳﻦ ﺣﺮﻛﺖ ھﺎ را ﻏﺮﺑﻲ و آﻣﺮﻳﻜﺎﺋﻲ و ﻏﯿﺮ ﺧﻮدی ﻣﯿﺪاﻧﻨﺪ.

4 - ﺑﺴﯿﺎری از ھﻨﺮھﺎی ﺟﺪﻳﺪ ﻣﯿﺮا ھﺴﺘﻨﺪ.

5- ﺑﻌﻀﻲ از آﺛﺎر ﻗﺎﺑﻞ ﻓهم ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ و ﻣﺒهم ھﺴﺘﻨﺪ

اﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺘﻨﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در ﻣﯿﺎن آﺛﺎر اراﺋﻪ ﺷﺪه در ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎه ھﺎی ھﻨﺮ ﺟﺪﻳﺪ آﺛﺎری دﻳﺪه ﻣﯿﺸﻮﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺷﺪت ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻧﻤﻮﻧﻪ ھﺎی ﻏﺮﺑﻲ آن ﺑﻮده اﻧﺪ و ﺷﺎﻳﺪ ﻓﺎﻗﺪ ارزش ﻻزم ﺑﺮای ﺣﻀﻮر در ﻳﻚ ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎه ھﺴﺘﻨﺪ. اﻣﺎ اﻳﻦ ﻧﻈﺮ را ﻧﻤﯿﺘﻮان ﺗﻌﻤﯿﻢ داد و ھﻤﻪ آﺛﺎر در ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎه ھﻨﺮ ﺟﺪﻳﺪ را ﻓﺎﻗﺪ ارزش داﻧﺴﺖ.
در ﻧﻘﺪ ﭼﻨﯿﻦ ﮔﻔﺘﻪ ھﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﭼﯿﺰ ﺟﺪﻳﺪی وﺟﻮد ﻧﺪارد ﻣﯿﺸﻮد ﮔﻔﺖ ﻛﻪ ﺧﻮد اﻳﻦ ﻧﻈﺮ ﺑﻪ اﻧﺪازه ﻛﺎﻓﻲ ﺗﻜﺮاری ﺷﺪه اﺳﺖ و دﻳﮕﺮ ﺣﺮف ﺟﺪﻳﺪی ﻧﯿﺴﺖ. ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺎ ﺷﻨﯿﺪه اﻳﻢ ﻛﻪ در ﻧﻘﺪھﺎ اﻓﺮادی ﻣﺎ را آﮔﺎه ﻣﯿﺴﺎزﻧﺪ ﻛﻪ ﺟﺮﻳﺎن ﻛﺎﻧﺴﭙﭽﻮال ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ دھﻪ 60 ﻳﺎ70 ﻣﯿﻼدی اﺳﺖ وﻣﺪت آن ﺳﭙﺮی ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﺎﻳﺪ ﻳﺎد آور ﺷﺪ ﻛﻪ ﻧﻪ ﺗﻨﮫﺎ دﺳﺖ اﻧﺪرﻛﺎران اﻳﻦ ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎه ھﺎ ﺑﻠﻜﻪ ﺗﻤﺎﻣﻲ ھﻨﺮﻣﻨﺪاﻧﻲ ﻛﻪ در ﺟﮫﺖ اﻳﺠﺎد آﺛﺎر ھﻨﺮی در اﻳﻦ زﻣﯿﻨﻪ ھﺎ ﮔﺎم ﺑﺮ ﻣﯿﺪارﻧﺪ اﮔﺮ اطﻼﻋﺎﺗﺸﺎن ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻧﻘﺎدان اﻳﻦ ﺟﺮﻳﺎن ﻧﺒﺎﺷﺪ ﻛﻤﺘﺮ ﻧﯿﺴﺖ. روی آوردن ﺑﺴﯿﺎری از ھﻨﺮﻣﻨﺪان ﺑﻪ اﻳﻦ ﺟﺮﻳﺎن ﺻﺮﻓﺎ ﭘﯿﺮوی از ﻳﻚ ﺟﺮﻳﺎن ﻓﻜﺮی ﻧﺒﻮده اﺳﺖ ﺑﻠﻜﻪ اﺳﺘﻔﺎده از ﻗﺎﺑﻠﯿﺘﮫﺎی ﻛﻪ ﺗﺤﻮل ھﻨﺮ ﻓﺮاھﻢ آورده اﺳﺖ و آﻧﮫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺨﺼﻲ از آن از ﺗﺎﺛﯿﺮ ﮔﺰاری آن اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮده اﻧﺪ. ﺑﺮای ﻣﺜﺎل ﭼﯿﺪﻣﺎن ﻳﻚ اﻣﻜﺎن اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ در ﺳﺪه ﺑﯿﺴﺘﻢ ﺷﻜﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ و در ﻧﯿﻢ ﻗﺮن اﺧﯿﺮ ﺑﻪ ﻛﺮات اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ اﮔﺮ ﺑﻪ ﺻﺮف اﻳﻨﻜﻪ در ﻳﻚ ﺟﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ در آن ﺑﺴﺘﺮ ﻧﺘﻮان ﻧﻮ آوری ﻛﺮد ﺑﺴﯿﺎری از ھﻨﺮھﺎ دﭼﺎر اﺷﻜﺎل ﻣﯿﺸﻮد.

ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﻣﯿﺘﻮاﻧﺪ ادﻋﺎ ﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﭼﻮن ﭘﯿﺪاﻳﺶ ﻋﻜﺎﺳﻲ ﻳﺎ ﺳﯿﻨﻤﺎ ﻳﺎ ﻓﻨﻮن ﻧﻘﺎﺷﻲ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ھﺴﺘﻨﺪ دﻳﮕﺮ ﺑﺮای ﺑﯿﺎن ﻣﻔﺎھﯿﻢ ﻧﺒﺎﻳﺪ از آﻧﮫﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮد؟
ﻧﻮ آوری در طﻮل ﺗﺎرﻳﺦ ھﻨﺮ, ﻣﺤﺪود ﺑﻪ روی آوردن ﺑﻪ اﺑﺰار ﺟﺪﻳﺪ و ﺷﯿﻮه ھﺎی ﺑﯿﺎن ﻧﺒﻮده, ﺑﻠﻜﻪ, در ﺑﺴﯿﺎری از ﻣﻮارد ﻣﺎ ﺷﺎھﺪ آن ﺑﻮده اﻳﻢ ﻛﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روﻳﻪ ھﺎی ﻣﻮﺟﻮد و ادﻏﺎم آﻧﺎن ﺑﺎ ﺷﯿﻮه ھﺎی ﺟﺪﻳﺪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺗﺤﻮﻻﺗﻲ ﺷﺪه اﺳﺖ ﻛﻪ آن را از ﺣﺮﻛﺖ آﻏﺎزﻳﻨﺸﺎن ﻣﺘﻤﺎﻳﺰ ﻧﻤﻮده اﺳﺖ.
ﺷﺎﻳﺪ ﮔﻔﺘﻪ ﺷﻮد ﻛﻪ ﭼﻮن ﻓﻜﺮ اوﻟﯿﻪ اﻳﻦ ﺣﺮﻛﺖ در ﭼﻨﺪ دھﻪ ﻗﺒﻞ در ﺟﺎﺋﻲ ﺷﮕﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ ﭼﻨﺪان ﺧﻼﻗﺎﻧﻪ ﻧﯿﺴﺖ. اﻣﺎ ﺑﺮاﺳﺘﻲ ﻛﺪام ﺣﺮﻛﺖ ھﻨﺮی در ﺟﮫﺎن ﻣﺴﺘﻘﻞ از ﺟﺮﻳﺎﻧﺎت ﭘﯿﺸﯿﻦ ﺧﻮد ﺑﻮده اﺳﺖ و ﺑﺪون اﻳﻨﻜﻪ از ﺗﺠﺮﺑﻪ ھﺎی ھﻨﺮی ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻠﻞ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﺪ ﺷﻜﻞ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. آﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻳﻚ ﺟﺮﻳﺎن ھﻨﺮی ارزش و اﻋﺘﺒﺎر ﻣﯿﺒﺨﺸﺪ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻣﺘﻤﺎﻳﺰ و ﻣﻨﺤﺼﺮ ﺑﻪ ﻓﺮد آن اﺳﺖ ﻧﻪ رﻳﺸﻪ ﻳﺎ ﭘﯿﺸﯿﻨﻪ آن.
ﭘﺎره ای از ﻣﺨﺎﻟﻔﺎن ھﻨﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﺳﻌﻲ ﻣﯿﻨﻤﺎﻳﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﮕﻮﻳﻨﺪ ھﻨﺮ ﺟﺪﻳﺪ ھﻤﺎن ھﻨﺮ ﻣﻔﮫﻮﻣﻲ اﺳﺖ و ھﻨﺮ ﻣﻔﮫﻮﻣﻲ ھﻤﺎن ﻛﺎﻧﺴﭙﭽﻮال اﺳﺖ و ھﻨﺮ ﻛﺎﻧﺴﭙﭽﻮال ھﻤﺎن ﺟﺮﻳﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ در اواﺧﺮ دھﻪ 60 روی داد.

اﻣﺎ ﺑﯿﺎن اﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ﺑﻪ ﮔﻮﻧﻪ ای دﻳﮕﺮ ھﻢ ﻣﻤﻜﻦ اﺳﺖ و آن اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ھﻨﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺎ ھﻨﺮ ﻣﻔﮫﻮﻣﻲ ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ و ھﻨﺮ ﻣﻔﮫﻮﻣﻲ اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﺎ ﻛﺎﻧﺴﭙﭽﻮال اﻣﺮوزی ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ و ﻛﺎﻧﺴﭙﭽﻮال اﻣﺮوزی از ﻛﻨﺴﭙﭽﻮال دھﻪ 60 و 70 ﻣﯿﻼدی ﻧﯿﺰ ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ.
ﺗﻔﺎوت ھﻨﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﺎ ھﻨﺮ ﻣﻔهوﻣﻲ در اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ھﻨﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از رﺳﺎﻧﻪ ھﺎ ﺑﻮﺟﻮد آﻣﺪه اﺳﺖ ﻣﻨﻈﻮر از رﺳﺎﻧﻪ ھﺎ ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن ، وﻳﺪﺋﻮ ، ﻛﺎﻣﭙﯿﻮﺗﺮ و اﻳﻨﺘﺮﻧﺖ اﺳﺖ .
در ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎه ھﻨﺮ ﺟﺪﻳﺪ زﻳﺒﺎﺋﻲ ﺷﻨﺎﺳﻲ ﻧﯿﺰ ﺣﻀﻮر دارد و ﺑﻌﻀﻲ از آﺛﺎر دارای ﻳﻚ ﺳﺎﺧﺘﺎر و ﺗﺮﻛﯿﺐ ﺗﺰﺋﯿﻨﻲ ﺑﻮدﻧﺪ.
اﻣﺎ ھﻨﺮ ﻣفهوﻣﻲ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ اﺷﯿﺎء آﻣﺎده و ﭼﯿﺪﻣﺎن در ﻓﻀﺎ و ﻳﺎ ﺣﺬف زﻳﺒﺎﺋﻲ ﺷﻨﺎﺳﻲ ﺑﮫﺎ ﻣﯿﺪھﺪ. آﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﭘﯿﺸﮕﺎﻣﺎن ھﻨﺮ ﻛﺎﻧﺴﭙﭽﻮال ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯿﻜﺮدﻧﺪ ﻣﺜﻞ ﻋﻜﺲ و اﺷﯿﺎء آﻣﺎده ﺑﻮدﻧﺪ. در ﻛﺎر آﻧﮫﺎ رﺳﺎﻧﻪ ھﺎی اﻣﺮوزی ﺑﻪ اﻳﻦ ﺻﻮرت ﺣﻀﻮر ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ.
اﮔﺮ ﭼﻪ ﺑﺴﯿﺎری از ﮔﺮاﻳﺸﺎت ھﻨﺮ ﻣﻔﮫﻮﻣﻲ وﻳﮋﮔﻲ ھﺎﺋﻲ را در ﺑﺮ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﻛﻪ در طﻮل ﭼﻨﺪ دھﻪ ﺗﺪاوم ﻳﺎ ﺗﺤﻮل ﻳﺎﻓﺘﻪ اﻧﺪ ﻣﺜﻞ اﻧﺪﻳﺸﯿﺪن ﺑﻪ ﻓﻀﺎی ﭘﯿﺮاﻣﻮن اﺛﺮ ﻳﺎ ﻣﺸﺎرﻛﺖ ﻣﺨﺎطﺐ ﻛﻪ اﻣﺮوزه ھﻨﺮ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ھﻨﺮ ﺗﻌﺎﻣﻠﻲ را ﺑﻪ وﺟﻮد آورده اﺳﺖ.
ﺑﺎﻳﺪ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ ﻛﻪ ھﻨﺮ زﻣﯿﻦ، ھﻨﺮ ﺑﺪن ﻳﺎ ﺑﺪن ھﻨﺮ اﺟﺮاﺋﻲ، ھﻨﺮ وﻳﺪﺋﻮ، ھﻨﺮ ﭼﻨﺪ رﺳﺎﻧﻪ ای و ﭼﯿﺪﻣﺎن وﻳﺪﺋﻮﺋﻲ ﺟﺪﻳﺪ ﺗﺮ از ھﻨﺮ ﻛﺎﻧﺴﭙﭽﻮال ﺑﻮده اﻧﺪ.

در ﭘﺎﺳﺦ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻧﻜﺘﻪ ﻛﻪ ﭼﻪ وﻳﮋﮔﻲ ﺑﻮﻣﻲ اﻳﻦ ھﻨﺮ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﮔﻔﺖ ﻛﻪ اوﻻ آن اﺳﺘﻘﻼﻟﻲ ﻛﻪ در ﮔﺬﺷﺘﻪ ی ﻓﺮھﻨﮓ ھﺎ داﺷﺘﻪ اﻣﺮوزه در ھﯿﭻ ﺟﺎی دﻧﯿﺎ وﺟﻮد ﻧﺪارﻧﺪ.
آﻳﺎ ھﻨﺮ ﺟﺪﻳﺪ اروﭘﺎﺋﻲ از ھﻨﺮ آﻣﺮﻳﻜﺎﺋﻲ ﻛﺎﻣﻼ ﻣﺠﺰا اﺳﺖ؟ و آﻳﺎ ھﻨﺮ ﺟﺪﻳﺪ ژاﭘﻦ از ھﻨﺮ اروﭘﺎﺋﻲ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ؟ واﻗﻌﯿﺖ اﻣﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ھﻮﻳﺖ و وﻳﮋﮔﻲ ھﺎی ﺑﻮﻣﻲ آﻧﮫﺎ ﭘﻨﮫﺎن ھﺴﺘﻨﺪ.
ﻋﻠﻲ رﻏﻢ اﻳﻨﻜﻪ در ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎه ھﻨﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﻣﺎ ﺷﺎھﺪ آن ﺑﻮدﻳﻢ ﻛﻪ ﺑﺴﯿﺎری از ھﻨﺮﻣﻨﺪان ﺷﺮﻛﺖ ﻛﻨﻨﺪه ﺑﺎ زﺑﺎن اﻣﺮوزی ﺳﺮو ﻛﺎر دارد، در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل, اﻳﻦ ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎه دارای وﻳﮋﮔﻲ ھﺎی ﺑﻮﻣﻲ ﺑﻮد.
ﭼﻨﺪ وﻳﮋﮔﻲ در ﺑﺴﯿﺎری از آﺛﺎر اﻳﻦ ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎه وﺟﻮد داﺷﺖ آﻧﮫﺎ را از آﻧﭽﻪ ﻛﻪ در دھﻪ 60 و 70 ﻣﯿﻼدی ﺑﻪ وﻗﻮع ﭘﯿﻮﺳﺖ ﻣﺘﻤﺎﻳﺰ ﻣﯿﻜﺮد. ﻛﻨﺴﭙﭽﻮال دھﻪ 60 و 70 ﻓﻜﺮ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ھﻨﺮ ﺑﻮد ﺑﺪون در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ زﻳﺒﺎﺋﻲ ﺷﻨﺎﺳﻲ اﺷﻜﺎل. اﻣﺎ در اﻳﻨﺠﺎ اراﺋﻪ ﻣﻔﺎھﯿﻢ ﻏﺎﻟﺒﺎ ﺗﻮام ﺑﺎ ﻧﻮﻋﻲ زﻳﺒﺎﺋﻲ ﺷﻨﺎﺳﻲ ﺑﻮدﻧﺪ. و ھﻤﭽﻨﯿﻦ از اﻣﻜﺎﻧﺎت ﺳﻤﻌﻲ و ﺑﺼﺮی اﻣﺮوزی اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه ﺑﻮد. اﻳﻦ وﻳﮋﮔﻲ ھﺎی از ﻧﻜﺎت ﺑﺎرز ﺟﺮﻳﺎﻧﺎت ھﻨﺮی ﻣﻌﺎﺻﺮ ھﺴﺘﻨﺪ.

وﻳﮋﮔﻲ ھﺎی و روﻳﻜﺮدھﺎی ﺑﻮﻣﻲ ھﻨﺮ ﺟﺪﻳﺪ

ھﻨﺮ ﻛﻨﺴﭙﭽﻮال ﻏﺮﺑﻲ ﺑﯿﺸﺘﺮ در ﺻﺪد ﻣﻌﺮﻓﻲ ﻓﻜﺮ ﻣﺠﺮد ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ھﻨﺮ ﺑﻮدﻧﺪ و اﻳﻦ ﻧﻮﻋﻲ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ زﻳﺒﺎﺋﻲ ﺷﻨﺎﺳﻲ ﺑﻮده اﺳﺖ. اﻣﺎ ﻓﻘﻂ ﺑﻌﻀﻲ از آﻧﮫﺎ اﻳﻦ ﺗﻌﮫﺪ را داﺷﺘﻪ اﻧﺪ ﻛﻪ ﻣﻔﮫﻮم و ﻣﻌﻨﻲ را ﺑﺮای ﻣﺨﺎطﺐ ﺷﻔﺎف ﺳﺎزﻧﺪ. ﻣﻔﮫﻮم و ﻣﻌﻨﻲ دار ﺑﻮدن ﻏﺎﻟﺒﺎ ﺑﺎ ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺟﮫﺎن ﺑﯿﻨﻲ ھﻨﺮﻣﻨﺪ ﻣﻘﺪور ﺑﻮده اﺳﺖ. در ﺣﺎﻟﯿﻜﻪ در اﻳﺮان اﻟﺰاﻣﺎ اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻧﺒﻮده اﺳﺖ. ﻣﻔﮫﻮﻣﻲ ﺑﻮدن در اﻳﺮان ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﻲ ﭘﯿﺎم داﺷﺘﻦ ادﺑﻲ ﻳﺎ اﺧﻼﻗﻲ ﺧﻮد اﺛﺮ اﺳﺖ و ﻳﺎ ﻧﻤﺎدﻳﻦ ﺑﻮدن و ﺗﻤﺜﯿﻠﻲ ﺑﻮدن آن ﺑﻮده اﺳﺖ. از اﻳﻦ رو در اﻳﺮان, ھﻨﺮ ﺟﺪﻳﺪﺗﻌرﯾف ھﻧر ﺟدﯾد
ﺑﯿﺸﺘﺮ در ﺻﺪد اﺳﺖ ﭘﯿﺎم اﺧﻼﻗﻲ, ﺳﯿﺎﺳﻲ, اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و ﻳﺎ ﻋﺮﻓﺎﻧﻲ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻪ ھﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ از اﺳﺘﻘﺒﺎل ﻣﺮدﻣﻲ ﺑﯿﺸﺘﺮی ﺑﺮﺧﻮردارﺳﺖ و ﻳﺎ ﺣﺪاﻗﻞ ﻣﺮدم ﻋﺎدی ﺑﺎ ﺑﺴﯿﺎری از اﻳﻦ ﻧﻮع آﺛﺎر ارﺗﺒﺎط ﺑﺮﻗﺮار ﻣﯿﻜﻨﻨﺪ و ﻳﺎ آن را دوﺳﺖ دارﻧﺪ. اﻳﻦ در ﺣﺎﻟﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻋﺎﻣﻪ ﻣﺮدم در اﻳﺮان از ﻣﺪﺗﮫﺎ ﻗﺒﻞ ﺗﻤﺎﻳﻠﻲ ﺑﻪ ﭘﯿﮕﯿﺮی روﻳﺪادھﺎی ھﻨﺮ ﻣﺪرن آن ھﻢ از ﻧﻮع آﺑﺴﺘﺮه ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ. ﭼﺮا ﻛﻪ از دﻳﺪ آﻧﺎن ﻓﺎﻗﺪ ﭘﯿﺎم ﺑﻮد.

ﻣﻀﺎﻣﯿﻦ ھﻨﺮ ﺟﺪﻳﺪ در اﻳﺮان ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺘﻨﻮع ﺑﻮده اﻧﺪ. ﺑﻌﻀﻲ از آﺛﺎر ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎه دارای ﭘﯿﺎم ﺳﯿﺎﺳﻲ, اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ و اﺧﻼﻗﻲ ﺑﻮدﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﻲ ﺑﺎ واﻗﻌﯿﺎت ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻌﺎﺻﺮ ﻣﺎ ﻣﺮﺗﺒﻂھﺴﺘﻨﺪ. ھﻨﺮھﺎی ﺟﺪﻳﺪ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﻓﺮھﻨﮓ ھﺎی ﺑﻮﻣﻲ و ﺳﻨﺘﻲ را ھﻤﺎﻧﻨﺪ آﻳﻨﻪ ای ﺑﻪ ﻧﻤﺎﻳﺶ ﻣﯿﮕﺬارﻧﺪ. ﺑﺴﯿﺎری از ھﻨﺮﻣﻨﺪان ﻧﯿﺰ در ﭼﻨﺪ ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﻀﺎﻣﯿﻦ ﻓﺮھﻨﮕﻲ وﺳﻨﺘﻲ اﻳﺮاﻧﻲ ﭘﺮداﺧﺘﻪ اﻧﺪ. از ﻧﻈﺮ ﻣﻔﺎھﯿﻢ آﺛﺎر ھﻨﺮ ﺟﺪﻳﺪ دارای ﭼﻨﯿﻦ دﺳﺘﻪ ﺑﻨﺪی ھﺴﺘﻨﺪ: زﻳﺒﺎﺋﯿﮫﺎی ﺳﻨﻦ اﻳﺮان و دﻟﺘﻨﮕﻲ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ آن، ﻣﻌﻨﻮﻳﺖ، ﻋﺮﻓﺎن اﺳﻼﻣﻲ،ﻧﻤﺎدھﺎی ﻣﺬھﺒﻲ، ﺗﻤﺪن اﻳﺮاﻧﻲ اﺳﻼﻣﻲ، ﻣﯿﺮاث از دﺳﺖ رﻓﺘﻪ، ﻓﻀﺎی ﺷﺎﻋﺮاﻧﻪ، در اﻳﻦ آﺛﺎر ﺑﺴﯿﺎری از ﻋﻨﺎﺻﺮ ﻧﻤﺎدﻳﻦ وﺟﻮد دارﻧﺪ ﻛﻪ رﻳﺸﻪ ﻋﻤﯿﻘﻲ در ﻓﺮھﻨﮓ اﻳﺮاﻧﻲ دارﻧﺪ . اﻳﻦ ﻋﻨﺎﺻﺮ ﺷﺎﻣﻞ ﻧﺬر، دﺧﯿﻞ ، ﻓﺎل، آﻳﻨﻪ ، ﻣﺎھﻲ، ﭘﻨﺠﻪ، ﺗﯿﻘﻪ، ﺷﻤﺸﯿﺮ، و
ﻛﺒﻮﺗﺮ ... اﺳﺖ.

ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻳﺮان اﻣﺮوز ﺗﻤﺎﻣﺎ ﺳﻨﺘﻲ ﻧﯿﺴﺖ. در ﻣﻘﺎﺑﻞ, آﺛﺎری در ﻧﻤﺎﻳﺸﮕﺎه ھﺎی ھﻨﺮ ﺟﺪﻳﺪ اراﺋﻪ ﺷﺪه اﻧﺪ ﻛﻪ دﻏﺪﻏﻪ ھﺎ و ﻣﺴﺎﺋﻞ اﻧﺴﺎن اﻣﺮوز در ﻳﻚ ﮔﺴﺘﺮه ﺟﮫﺎﻧﻲ را ﻣﻄﺮح اﻣﺮوزی و ﻣﺴﺎﺋﻞ زﻳﺴﺖ ﻣﺤﯿﻄﻲ ﻣﯿﻜﻨﻨﺪ. اﻳﻦ آﺛﺎر اﺳﺮاری ﺑﺮ ھﻮﻳﺖ ﻣﻠﻲ و ﺑﻮﻣﻲ ﻧﺪارﻧﺪ. ﻣﻀﺎﻣﯿﻦ ھﻤﭽﻮن ﻓﺮھﻨﮓ ﻣﺼﺮﻓﻲ ، ﻓﻀﺎ و زﻣﺎن اﻣﺮوزی (ﻣﺎﺷﯿﻨﻲ ﻳﺎ دﻳﺠﯿﺘﺎﻟﻲ) ، ﭘﯿﺎﻣﺪھﺎی ﻓﻦ آوری و رﺳﺎﻧﻪ اﻣﺎ ﻋﻤﺪه ﺗﺮﻳﻦ ﻣﺴﺌﻠﻪ ای ﻛﻪ ﺟﺎﻣﻌﻪ اﻳﺮاﻧﻲ ﺑﺎ آن دﺳﺖ و ﭘﻨﺠﻪ ﻧﺮم ﻣﯿﻜﻨﺪ ﺗﻘﺎﺑﻞ و ﺗﻌﺎﻣﻞ ﺳﻨﺖ و ﻓﺮھﻨﮓ ﺟﺪﻳﺪ ﻳﺎ ﻧﻮﮔﺮاﺋﻲ اﺳﺖ. اﻳﻦ دو ﮔﺎھﻲ ﺑﺎ ھﻢ ﻏﯿﺮ ﻣﺘﺠﺎﻧﺴﻨﺪ و ﭘﯿﻮﻧﺪی ﻧﺪارﻧﺪ و ﮔﺎھﻲ در ﻛﻨﺎر ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ ھﻤﺎھﻨﮓ ﺷﺪه اﻧﺪ و ﮔﺎھﻲ ﻋﻠﻲ رﻏﻢ ﻣﯿﻞ ﻣﺎ وﺟﻮد دارﻧﺪ .

وﻳﮋﮔﻲ ﺑﻮﻣﻲ ھﻨﺮ ﺟﺪﻳﺪ اﻳﺮان ﻣﺤﺪود ﺑﻪ ﻣﻔﺎھﯿﻢ ﻧﯿﺴﺖ ﺑﻠﻜﻪ در ﺷﻜﻞ اراﺋﻪ ﻧﯿﺰ دارای ھﻮﻳﺖ ھﺴﺘﻨﺪ.
ﻧﻜﺘﻪ ﺟﺎﻟﺐ ﺗﻮﺟﻪ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﭼﯿﺪﻣﺎن اﻳﻦ دﺳﺘﻪ از ﻧﻤﺎدھﺎ ﻏﺎﻟﺒﺎ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﺰﺋﯿﻨﻲ و ﻣﺘﻘﺎرن ﺑﻮدن اﺳﺖ. اﻳﻦ ھﻨﺮﻣﻨﺪان از ﻋﻨﺎﺻﺮ و ﻧﻤﺎدھﺎی ﺑﻮﻣﻲ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﺮدﻧﺪ و ﺗﺮﻛﯿﺐ آﺛﺎر آﻧﮫﺎ ﻏﺎﻟﺒﺎ ﻣﺘﻘﺎرن ﺑﻮدﻧﺪ. اﻳﻦ وﻳﮋﮔﻲ ھﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯿﺪھﺪ ﻛﻪ اﻳﻦ آﺛﺎر از اﻳﻦ ﺟﮫﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ زﻳﺒﺎﺋﻲ ﺷﻨﺎﺳﻲ و ﺗﺮﻛﯿﺐ ﺑﻨﺪھﺎی ﻣﺘﻘﺎرن ﺑﮫﺎ ﻣﯿﺪھﻨﺪ ﭼﻨﺪان در راﺳﺘﺎی ھﻨﺮ ﻛﻨﺴﭙﭽﻮال ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ.