نگاهی به مجموعه نون خ ، نقد از چکاوک شیرازی

سریال شگفت انگیز "نون خ" که با همان سری اول توانسته بود میخ خود را خوب بکوبد حالا در سری سوم به آگاهی کاملی از سلیقه ی مخاطبش رسیده هر چند که "آقاخانی "با ید طولایی که در عرصه ی فیلم سازی دارد، کاملا به این امر اشراف دارد‌.

سریالی با جذابیت های فراوان بصری، از تیتراژ ابتدایی و انتهایی تا فضای روستا و خانه ها و... با لباس های رنگی و نشاط انگیز، که در پی دنبال کردن قصه ی اصلی و حل مشکلات پی در پی که برای خانواده ی خانزاده به وجود می آید کمدی بسیار دقیق و متین آفریده. فیلم بدون این که لحظه ای لحن‌ شعاری پیدا کند پر از پند و اندرز است. ما می توانیم از نوع رابطه ی دخترها با پدرشان درس بگیریم، یاد بگیریم که با طبیعت چگونه رفتار کنیم، چگونه همراه و همدل باشیم و..‌.

این درست که کاراکتر اصلی "نورالدین "بود اما نقش ها به خوبی قسمت شده بود و هر کدام از بازیگرها سهم‌ خودش را داشت که نه زیاد بود و نه کم، یعنی همانقدر که ما حضور "روژان "و "نازنین" را حس می کردیم واز کمدی که ارائه می دادند می خندیدیم، همین حس را نسبت به اهالی روستا داشتیم مانند "ادریس "و "کاووس "و "وحید "و... و از محصولی که ارائه شده بود می شد عشق و هم کاری همگیشان را حس کرد.

خرده داستان ها که مانند شاخ و برگی لطیف به زینت تنه ی اصلی پرداخته بودند فراوان بود و هر کدام به خوبی پرداخت شده بود بدون این که از پیرنگ اصلی روی خرده پیرنگ ها سوئیچ شود. در عین حال مثلا اگر زندگی ادریس جزء داستان های فرعی نبود اما طنز بسیار شیرینی از حکایت او و یازده فرزندش بوجود اوردند که  گاه و بیگاه اما به جا به آن اشاره و باعث خنده می شد. همچنین  کاووس و دخترش و شوخی هایی که وحید با آنها می کرد نیز جالب بود.عشق به زادگاه به طبیعت به دنیا به خوبی همه آن چیزی است که می تواند ذات انسان را عوض کند که این نه تنها حال خود انسان را خوب می کند بلکه در هر نمایی از فیلمی که می سازیم هم نشان داده می شود و می تواند آن عشق، آن حس و انرژی خوب را منتقل کند. این اتفاق برای "سعید آقاخانی "افتاده و حس خوبی که در ذاتش پرورش یافته به قلب مخاطب هم‌ نفوذ می کند.