19 اردیبهشت؛ روز بزرگداشت شیخ کلینی

ابو جعفر محمد بن یعقوب بن اسحق رازی معروف به «ثقه الاسلام»، «شیخ مشایخ شیعه»، «رئیس محدثان علمای امامیه»، از مروجین مذهب شیعه در دوران غیبت امام زمان بود.

وی صاحب کتاب «کافی» -یکی از کتب اربعه - است که در عقاید اسلامی مرجع مهمی برای محققین و علما به شمار می‌آید.

آسمونی: به تصدیق شیخ مفید، کتاب «کافی» ارزشمندترین کتاب اسلامی و نفیس‌ترین کتاب شیعه است. کتاب «کافی» شامل شانزده هزار و یکصد و نود و نه حدیث است که طی سه قسمت «اصول» و «فروع» و «روضه» تدوین شده است.

کلینی اولین محدثی بود که به جمع و نظم و ترتیب اخبار دینی پرداخت.

سایت آسمونی : از کتب دیگر او می‌توان «تعبیر الریا»، «رد قرامطه»، «وسائل الائمه»، «کتاب الرجال»، «ما قیل فی الائمه من الشعر» را نام برد. از علمای زمان غیبت صغری بود و در ماه شعبان سال 329 هجری یعنی 69 سال پس از وفات امام حسن عسگری فوت کرد. مزار او در باب الکوفه بغداد قرار دارد.

مقام علمی

به جرات مـی تـوان گفت که کلینی نام آورترین و بلند آوازه تریـن اندیشمند عصر خود بود. عصری که اوج تلاش محدثیـن و علمای بزرگ و حتی نـواب خاص امام قائم علیه‌السلام می باشد. ثقه الاسلام شیخ محمد کلینی بـا چهار سفیـر و نماینـده خاص حضـرت امام زمان علیه‌السلام که در طـول غیبت صغری 69 سال رابط بیـن آن حضرت و شیعیان بـودنـد، هـم عصر بود.

با اینکه آن چهار تـن از فقها و محدثین بزرگ شیعه بودند و شیعیـان آنها را به جلالت قـدر مـی شنـاختنـد مع الـوصف کلینـی مشهورتریـن شخصیت عالـی مقامـی بـود که در آن زمان میان شیعه و سنی با احترام مـی زیست و به طـور آشکار به ترویج مذهب حق و نشر فضایل اهل بیت عصمت و طهارت علیه‌السلام همت می گماشت عمـوم طبقات او را به راستـی و درستـی گفتـار و کـردار و احاطه کامل بـر احادیث و اخبار می ستودند.

وفات

سیمای مردان خـدا که پـس از تحمل رنجها و مشقت ها امانتـی را که از جانب خـداوند به آنان سپرده است، سالـم به منزل مـی رساننـد، دیدنی است. خدا در دیدگان چنیـن انسانهایی موج می زند و سبکبالی وصف ناپذیـری به آنها روی مـی دهـد. آنان در آن حالات روحانـی در شـوق دیدار دوست لحظه شماری می کنند. کلینی در حالـی که بیـش از 70 سال از عمرش می گذشت و پس از 20 سال تلاش در تدویـن کتاب کافی و تحمل رنجها، غربتها و مشقت هـا... اینک در آستـانه ملاقـات بـا خدا نفـس راحتی می کشید و آرامشی احساس می نمـود، آرامشی که نشان از ایثـار و خـودگذشتگی و ادای تکلیف او داشت.

سال 329 هجـری قمری سالـی است که سال (تناثـر نجـوم) نام گرفته است سال فـرو ریختـن ستاره هاست سالـی که آسمان علـم ایـن دنیای خاکی بی ستاره ماند. آری در ایـن سال رادمرد بزرگ عالـم تشیع در ماه شعبان جهان فانـی را وداع کرد. دانشمنـد نامـی بغداد (ابـو قیراط) بر پیکر پاکـش نماز خـواند، شیعیان با دلی پراندوه و با احتـرام خـاصـی آن مـرد خـدا را در (بـاب کـوفه) بغداد به خـاک سپـردنـد. در این سال با رحلت آخریـن نایب امام قائم (علـی بـن محمـد سمـری) غیبت کبـری آن حضـرت نیز آغاز گـردید.

آثار 

شیخ طوسی، و نجاشی دانشمند رجالی، کتب زیر را از تألیفات کلینی دانسته‌اند:

1. کتاب الرجال
2. کتاب الردّ علی القرامطة
3. کتاب رسائل الائمّة علیهم‌السلام
4. کتاب تعبیر الرؤیاء
5. مجموعه شعر (مشتمل بر قصایدی که شعرا در مناقب و فضایل اهل‌بیت گفته اند)