انتخاب کفش ورزشی مناسب

انتخاب کفش مناسب با اندازه و شکلی مطلوب یکی از نکات قابل توجه برای افرادی است که ورزش می کنند، به راستی کفش ورزشی مناسب باید چه شاخص هایی داشته باشد و آن را چگونه انتخاب کنیم؟
تهیه کفش ورزشی مناسب که امروزه به عنوان یکی از ابزار اصلی هر رشته ورزشی مطرح است برای اجرای بهتر ورزش بسیار مهم بوده و دارای سه کارکرد اصلی حفاظت از پا، راحتی و حمل وزن بدن است.
به طور کلی عناصر آناتومیک و فیزیولوژیک به طور همزمان سبب حرکت موثر می شوند.
درحرکت سه فاکتور حرکت ایمن، حرکت موثر و حرکت با کیفیت بسیار مهم است.
آناتومی اصلی یک پا را 26 استخوان، 33مفصل، 19عضله و یک گروه از لیگامنت ها تشکیل می دهند. ساختار پا نقش بسیار مهمی درحرکت دارد. علوم حرکت شناسی و بیومکانیک در حرکت پا بسیار به یکدیگر وابسته هستند.یک پا به طور متوسط روزانه 10هزار بار با زمین برخورد می کند و به طور میانگین 186هزار و 75 کیلومتر را در طول زندگی طی خواهد کرد، در پرش یک پا و یا دریک گام بلند حدود 315 و نیم کیلومتر فشار روی پای ورزشکار وارد می شود.
درپا سه مکانیسم ذخیره انرژی (جذب شوک) شامل کشش تاندون آشیل، صاف شدن قوس پا و بالشتک زیرپاشنه پـا وجود دارد.

ساختار کفش ورزشی

برای رعایت سه فاکتور مهم درحرکت باید توجه زیادی به پا داشته باشیم و برای رسیدن به این هدف باید کفش مناسبی را انتخاب کنیم.
یک کفش ورزشی مناسب دارای آناتومی خاص خود بوده که قسمت های مهم آن شامل محل شست پا، پشت پاشنه، داخل کفی، وسط کفی، خارج کفی، گردنی مچ پا و زائده پاشنه است.

چند نکته برای انتخاب کفش مناسب ورزشی

1) کفش باید اندازه پا باشد نه اینکه صرفاً زیبا باشد.
2) در هنگام خرید هر دو لنگه کفش را امتحان کنید.
3) وقتی کفش را پوشیدید بایستید و مطمئن شوید که در پنجه پا سه تا 12میلیمتر از انگشت شصت پا فضای خالی وجود دارد.
4) هرگز کفش تنگ به امید اینکه جا باز می کند نخرید.
5) کفشی بخرید که برای ورزش مورد نظر طراحی شده باشد.
6) اگر پای شما به چرم روی کفش فشار می آورد به طوری که سبب بیرون زدگی از کفش می شود آنرا کنار بگذارید .
7) کفشی بخرید که به اندازه کافی حرکت را کنترل کند.
8) افراد با قوس کف پای زیاد از کفش هایی استفاده کنند که انعطاف پذیری بالایی داشته باشد و از پوشیدن کفش هایی که پا را محدود می کند خودداری کنند.
9) افراد دارای کف پای صاف باید کفش دارای لایه میانی بسیار سفت برای کنترل حرکت و کاهش میزان چرخش داخلی بپوشند .
10) افرادی که دارای قوس کف پای طبیعی هستند باید کفش هایی بپوشند که برآمدگی مختصر دارد.

کف کفش

شاید به توان به جرائت گفت که مهمترین بخش یک کفش برای یک دونده کف آن می باشد. کف کفش باید دارای خصوصیاتی باشد که شامل موارد ذیل می شود
الف: کف باید دارای قوس هایی مطابق با قوس های طبیعی پا باشد به طوری که در زمان تحمل وزن بدن بتواند از قوسهایی پا حمایت کنند پس از انتخاب کفشهایی که داری تخت صاف می باشند به شدت پرهیز نمایید.
ب: کف کش باید دارای میزان انعطاف کافی باشد تا بتواند در مرحله جدا شدن پا از زمین به میزان کامل خم شود تا سیکل راه رفت یا دویدنبع صورت کامل انجام بگیرد اناتخاب کفشهایی که دارای انعطاف کافی نمی باشند می تواند باعث خستگی عضلانی در پاها و همچنین درد عضلانی در قسمت کف پا شود.
ج: کفشها باید دارای نرمی مناسب باشد تا بتوانند از میزان نیرویی که به بدن منتقل می شود جلوگیری کنند. کفش هایی که دارای نرمی بیش از حد می باشند نیز به اندازه کفشهایی که درارای نرمی کمی باشند در خنثی گردن نیروهایی که به بدن منتقل می شوند نا کارامد می باشند. تحقیقات نشان داده است که میزان مصرف انرزی در هنگام استفاده از این گونه کفش ها بیشتر می باشد
د: میزان ارتفاع کف کفش نیز عامل مهمی در انتخاب کفش مناسب می باشد به طوری که ارتفاع کف در قسمت پاشنه باید حداقل 2 سانتی متر باشد. انتخاب کفش های با کف که دارای ارتفاع اندکی می باشد سبب بروز دردهایی در ناحیه مچ، زانو، کمر و گاهی سردرد می شود استفاده از این نوع کفش ها همچنان می تواند سبب شکسته شدن گلبول های قرمز خون شود که از علائم آن می توان به قرمز شدن رنگ ادار اشاره کرد.

رویه کفش

در مورد رویه کفش نیز می توانیم به موارد ذیل اشاره کنیم.
الف: رویه کفش باید از الیاف کتان باشد و در آن حداقل مواد شیمیایی استفاده شود تا از بروز حساسیب ها جلوگیری شود و همچنین به تهویه ها در کفش که یکی از عوامل جلوگیری از بیماریهای قارچی در قسمت پا می باشند کمک شود.
ب: رویه کفش باید دارای منافذی برای عبور هوا باشد استفاده از کفش هایی که دارای رویه هایی با منافذ فراوان می باشند در تهویه کفش برای خنک شدن پا و همچنین جلوگیری از بیماری های قارچی مناسبتر می باشد.
ج: استحکام رویه کفش باید به نحوی باشد که از پیچ خوردگی پا جلوگیری کند و همچنین در برابر فشار های وارده در طی زمان حالت اولیه خود را از دست ندهد.
د: کفش های باید دارای بند باشند. استفاده از کفش هایی که دارای چسبک می باشند به هیچ عنوان در ورزش توصیه نمی شود به علت اینکه چسبک ها نمی توانند نیروهای وارده را در هنگام تغییر جهت ورزشکار، برخورد ها و اتفاقات را بدرستی خنثی کنند و احتمال بروز صدمه به مچ را افزایش می دهند.