- آسمونی
- مجله اینترنتی
- سالنامه
- تاریخ چهارشنبه سوری
تاریخ چهارشنبه سوری
در آخرین چهارشنبه سال، مراسمی برگزار میشود به نام مراسم چهارشنبهسوری. عبارت چهارشنبهسوری از دو واژه چهارشنبه و سوری تشکیل شده است. سوری به معنای سرخ و چهارشنبه هم که یکی از روزهای هفته است. این مراسم از بعد از ظهر روز سهشنبه آغاز میشود.معمولاً آتش بزرگی برافروخته میشود و تا صبح روز بعد و تا برآمدن خورشید روشن نگه داشته میشود.
این جشن هیچ وابستگی به قومیت و دین افراد ندارد و در بین عموم ایرانیان رایج است. به اعتقاد ایرانیان باستان برای تحویل سال نو نباید آلودگی و چرکینیهای سال گذشته باقی بماند. بنابراین، به خاطر این که پاک کردن آلودگیها فقط با شستوشو برای آنها امکانپذیر نبود، به عنصر آتش که آن را مظهر پاکی میدانستند برای از بین بردن آلودگیها روی آوردند. در ادامه این بخش از آسمونی با جزئیات بیشتری از چهارشنبهسوری آشنا میشویم.
بسیاری چهارشنبهسوری ۱۴۰۲ را روز سهشنبه ۲۲ اسفند میدانند و معتقدند شب عید که سهشنبه ۲۹ اسفند است نمیتواند شب چهارشنبهسوری باشد.
تاریخ چهارشنبه سوری 1402 در تقویم شمسی
چهارشنبه سوری به تاریخ شمسی، سه شنبه ۲۲ اسفند ۱۴۰۲ است.
تاریخ دقیق چهارشنبه سوری 1402 به میلادی
تاریخ میلادی چهارشنبه سوری مصادف با ۱۲ مارس ۲۰۲۴ است.
چهارشنبه سوری 1402 در تقویم قمری
تاریخ قمری چهارشنبه سوری برابر با ۱ رمضان ۱۴۴۵ است.
• آسمونی چهارشنبهسوری را به تمام ایرانیان عزیز تبریک میگوید•
پیام تبریک چهارشنبه سوری
یکی از بزرگترین جشن های ایران باستان جشن چهارشنبهسوری نام دارد که در واپسین شب چهارشنبه آخر سال یعنی از غروب سهشنبه شروع میشود و میتوان گفت یکی از اولین مناسبتها و جشنهای نوروزی محسوب میشود. در این قسمت پیامک هایی را گردآوری کردهایم تا با استفاده آنها این جشن بزرگ را به دوستان و آشنایان خود تبریک بگویید.
آش مخصوص چهارشنبه سوری
درست کردن آش رشته در روز چهارشنبهسوری مرسوم بوده و هنوز هم پابرجا است. خوردن غذاهایی که رشته دارند به نیت در دست گرفتن رشته کار و امور زندگی در شب چهارشنبهسوری و شب تحویل سال و عید نوروز همواره یک رسم و سنت بوده است. در گذشته آش را به صورت دستهجمعی میپختند. یعنی گروهی از زنان همسایه و فامیل برای پخت این آش دور هم جمع میشدند و با شور و حال خاصی و احتمالاً هر یک به نیت عزیزی به پخت این آش مشغول میشدند.
جشن چهارشنبه سوری
وقتی در شب چهارشنبهسوری، آتش برافروخته میشود، عدهای از مردم از روی آتش میپرند و میگویند:
"زردی من از تو، سرخی تو از من"
به بیان دیگر، آنها خواهان آن هستند که آتش تمام رنگپریدیگی و زردی، بیماری و مشکلات آنها را بگیرد و به جای آن، سرخی و گرمی و نیرو به آنها بدهد.
البته مراسمی که امروزه برپا میشود به طور کلی متفاوت با روزگار گذشته است. چون از نظر زرتشتیان آتش نماد مقدسی است و پریدن از روی آن به نوعی بیاحترامی به آن نماد تلقی میشود. جشن آتش در واقع پیش درآمد جشن نوروز است که نوید دهنده رسیدن بهار و تازه شدن طبیعت است.
چهارشنبه سوری در ایران باستان
آتش نزد ایرانیان نماد روشنی، پاکی، طراوت، سازندگی، زندگی، تندرستی و در پایان بارزترین نماد خداوند در روی زمین است. افروختن آتش کنایه از راه یافتن روشنی معرفت در دل و روح است که آثار اهریمنی و نامبارکی را از بین میبرد. یک رشته جشنهای آریایی با جشنهای آتش است که به همین منظور، در آن آتش میافروزند. زیرا بیماریها، زشتیها، بدیها و همه آفات در عرصه تاریکی و ظلمت جای دارند و به همین علت اهریمن مظهر تیرگی و جایگاه او تاریکی است.