آموزش مدلینگ و کت واک

 همانطور که می دانید ما در مقالات پیشین اطلاعات کاملی در مورد مدلینگ و کت واک منتشر کردیم که شما عزیزان می توانید از طریق جستجو در سایت، به مقالات پیشین دسترسی داشته باشید. در این مقاله هم به معرفی مدلینگ و کت واک می پردازیم.

مدلینگ چیست؟

شاید تا به حال فکر کرده باشید که چه تفاوتی بین افرادی که در فوتوگرافی ها و آتلیه ها عکس میگیرند با کسانی که به اصطلاح به آنها مدل گفته میشود وجود دارد . در ادامه به بررسی این موضوع فراگیر بین دخترها و پسرهای ایرانی میپردازیم . مدلینگ چیست؟ به طور ساده مدلینگ ابزاری است که به وسیله آن برند ها و شرکت های تولیدی به کمک افرادی که به آنها مدل گفته میشود کالای خود را به معرض نمایش میگذارند . مدلینگ انواع مختلفی دارد که پرطرفدارترین آنها مدلینگ لباس و ماشین میباشد . شرکت های تولیدی لباس برای تبلیغ برند خود اقدام به برگزاری شوهای لباس معروف به Runway (رانوی) میکنند این شوها به صورت فصلی برگزار میگردد که در آن آخرین ایده ها و طرج های طراح لباس آن برند به معرض نمایش قرار میگیرد برای به نمایش درآمدن این طرح ها از مدل ها استفاده میشود به طوری که آنها آن لباس ها را پوشیده و در صحنه در مسیر مشخص حرکت میکنند .

 اما چه کسی میتواند مدل باشد؟ مدل بودن شرایط خاص خود را دارد. از جمله ملزومات مدل بودن داشتن قد و وزن و BMI مناسب بدن برای آقایون و بانوان است . برای مدلینگ آقایان در نمایش زنده قد 185 سانتی متر و وزن از 1 تا 7 کیلوگرم کمتر از قد و برای بانوان قد 175 سانتی متر و 1 تا 7 کیلوگرم لاغرتر از قد مورد نیاز است . البته این نکته رو هم باید یادآوری کرد که این مشخصات ممکن است در آژانس های مدلینگ مختلف متفاوت باشد . اما دسته دیگری از مدلینگ نیز وجود دارد که در نمایش زنده نیست و مدلینگ عکس نام دارد که در این مدلینگ عامل اصلی داشتن چهره زیبا یا اندام مناسب است و قد اهمیتی در آن ندارد .. همچنین انواع خاص دیگر مدلینگ مانند مدلینگ سایز بزرگ نیز وجود دارد که مدل های آن همگی دارای سایز بسیار بزرگ هستند و معیارهای قد و وزن مناسب در آنها وجود ندارد

تفاوت مدلینگ واقعی با مدلینگ مجازی چیست؟

ممکن است تا به حال در صفحات شبکه های اجتماعی نظیر فیسبوک یا اینستاگرام به پروفایل های کاربرانی برخورد کرده باشید که شغل خود را مدلینگ معرفی کرده اند اما آیا واقعا آنها مدل هستند؟ تفاوت بین مدل های واقعی و مدل های مجازی کاملا واضح میباشد . مدل واقعی برای شرکت در پروژه مدلینگ پول دریافت میکند و معمولا آژانس مدلینگ یا برند ها از آنها برای همکاری درخواست میکنند اما کار مدل های مجازی مدلینگ نیست بلکه گرفتن شات در آتلیه یا فوتوگرافی میباشد به طوری که آنها مبلغی پول مشخص برای یک ست عکس (معمولا 3 تایی یا 5 تایی) میپردازند سپس عکاس عکس آنها را آماده کرده و برای زیبایی آرم برند خاصی در آن درج میشود که کاملا دروغین و ساختگی است.

کت واک Cat Walk چیست؟

با اینکه برخی برندهای پوشاک مردانه و زنانه می‌کوشند در حرکت‌های به ظاهر نو و هنجارشکنانه‌ای تازه‌های هر فصل خود را به معرض دید بگذارند، اما با وجود رعایت تمام معیارهای ایرانی و اسلامی هنوز مسئله «نمایش زنده لباس (Catwalk)» تابو است و برخی مسوولان ارشد از شکسته شدن این تابو واهمه دارند. تا زمانی که مدلینگ (Modeling) به ویژه مدلینگ بانوان در ایران تابو و خط قرمز پوشاک ایران است، برگزاری کت‌واک‌های زیرزمینی جز به زیان مدلینگ و نمایش زنده لباس نخواهد بود؛ نمایش زنده‌ای که حلقه مهمی در توفیق نساجی هر کشوری است. برندهای بزرگ دنیا با نمایش زنده لباس در واقع مارکت و سلیقه هر فصل را مورد بررسی موشکافانه قرار می‌دهند و برخلاف تصور عامه «نمایش زنده لباس» اصلا حادثه لوکسی نیست، بلکه اتفاقی است کاملا کاربردی. نکته دوم اینکه نگاه به مدلینگ و نمایش زنده لباس چه زنانه چه مردانه باید از نگاه ژانگولر یا لوکس‌بازی خارج و به دغدغه صنفی تبدیل شود تا در نهایت تصور روشنی ایجاد شود از آنچه که به عنوان «معرفی تازه‌های فصلی هر برند» مطرح می‌شود. از دو تن از طراحان لباس که مدرس دانشگاه هم هستند و در چندین رویداد و کت‌واک در جایگاه داور حاضر شدند دو سوال مشخص پرسیدیم.

 با توجه به اینکه کت‌واک آقایان به صورت رسمی برگزار می‌شود اما کت‌واک بانوان همچنان به صورت زیرزمینی یا مختص بانوان برگزار می‌شود، آیا در دولت آقای روحانی می‌توانیم متوقع باشیم که مدلینگ به صورت یک دغدغه صنفی و نه یک رویداد لوکس در حوزه مد و لباس مطرح شود یا خیر؟ «مریم یاسینی»، استاد دانشگاه و طراح لباس در رابطه با این سوال پاسخ می‌دهد: ما در حوزه مد و پوشاک دغدغه‌های بسیار مهم‌تر از مدلینگ داریم که اگر دولت جدید به صنعت نساجی و صنعت تولید پوشاک توجه کند خیلی مهم‌تر و تعیین‌کننده‌تر است. البته منظورم این نیست که نباید به مدلینگ بها داده شود، بلکه مسئله اصلی و راه حل مشکلات پوشاک ایران، فقط مدلینگ نیست. مدلینگ مسئله‌ای است که به مرور و با تغییر فرهنگی جامعه پیش می‌آید و شاید لزومی نداشته باشد که دولت روی آن برنامه خاصی اجرا کند معتقدم برای نجات پوشاک، دولت جدید باید بیشتر به صنعت نساجی، کارخانجات و کارگاه‌های تولید پوشاک توجه کند و آنها را اعتلا دهد. مدلینگ در زنجیره صنعت نساجی هر کشوری نقش مهمی در تعیین میزان تیراژ و مارکت لباس بازی می‌کند و اگر به دغدغه صنفی تبدیل نشود، چگونه می‌توانیم متوقع باشیم وقتی از سلیقه مخاطب و سفارش‌دهنده بی‌ خبریم پوشاک ایران در مارکت خودمان و دست‌کم در بازار کشورهای همسایه بتواند تیراژ فروش بگیرد؟ خانم یاسینی شما معتقد نیستید که مدلینگ برای تیراژ فصلی هر برندی تعیین‌کننده است؟ مساله این است که ما در هر چیزی نمای ظاهری آن را می‌بینیم. اگر در دنیا در هر فصل برای فروش پوشاک، مدلینگ برگزار می‌شود و مارکتینگ هر برند را از آن طریق می‌سنجند، به این دلیل است که آنها در حوزه پوشاک حرفی برای گفتن دارند، اما ما هنوز در صنعت پوشاک جایگاهی نداریم؛ یعنی پایه اصلی که هنوز خیلی ضعیف است را رها کردیم بعد به ظاهر،  نمای رویی و آستر صنعت نساجی و پوشاک که همان مدلینگ است متمرکز شده‌ایم. معتقدم در این برهه بهتر است دغدغه خود را بر صنعت پوشاک و صنعت نساجی معطوف کنیم که مهم‌تر است.

«نمایش زنده لباس (Catwalk)» در حوزه آقایان کمی فقط کمی سروسامان گرفته، با توجه به اینکه نمایش زنده لباس حلقه مهمی در صنعت نساجی هر کشوری است و برای سنجش مارکتینگ (Marketing) پوشاک اهمیت بسیار تعیین‌کننده‌ای دارد، آیا در سیاستگذاری‌های سال 92 با روی کار آمدن دولت آقای روحانی می‌توان توقع داشت مدلینگ به عنوان یک دغدغه صنفی و نه یک رویداد لوکس در حوزه پوشاک مطرح شود؟ «مینو پدرام»، استاد دانشگاه و طراح لباس پاسخ می‌دهد: نمی‌توانم به صراحت انجام این مسئله را پیش‌بینی کنم، اما روند ساماندهی مد و لباس که از چند سال پیش شروع شده و بحث داغی هم بوده روند رو به رشدی داشته که من  معتقدم خیلی حرکت آهسته و کندی داشته است. بیشترین معضل این حوزه استفاده نکردن بجا و به موقع از متخصصان و کارشناسان این حوزه است. نه اینکه اصلا استفاده نشده بلکه کافی نبوده یا اینکه از افراد خبره در جایگاه مناسب استفاده نشده است. بنده در خیلی از جلسات و داوری‌ها حضور داشتم و نظرها گفته شده اگر بخواهیم عادلانه بگوییم، یکسری رفتارها و تصمیم‌گیری‌ها در بنیاد انجام شده اما کافی نبوده. با توجه به اینکه بحث مد و لباس می‌تواند در بازار ایران جزو اولویت‌ها قرار گیرد، دولت جدید باید 100 درصد به این روند سرعت ببخشد و سیاستگذاری‌های پربارتری نسبت به قبل انجام دهد. ضمن اینکه از نیروهای کارشناس در این زمینه هم باید استفاده کند.