تیم ملی کامرون؛ از آغاز تا امروز

کامرون سال 2023 را با نوسان و نتایج ضعیف آغاز کرد و به پایان برد و این روند در سال 2024 با ناکامی در جام ملتهای آفریقا ادامه یافت. جایی که شیرها در چهار مسابقه تنها یکی را بردند و دو تا را باختند؛ از جمله دیدار مرحله یک هشتم نهایی در برابر نیجریه. از طرفی اگر عنوان سوم این تیم در جام ملتهای 2021 که در خاک کامرون برگزار می شد را نیز با پنج قهرمانی این تیم در همین رقابتها مقایسه کنیم، عملا این ناکامی ها پررنگ تر می شود. داستان ناکامی های کامرون در جام جهانی نیز به مساله ای تکراری بدل شده؛ حتی با این که شیرها در جام جهانی قطر، موفق شدند برزیل را با یک گل شکست دهند، اما این ها برای ریگوبرت سانگ مربی کامرون نمی تواند موفقیت تلقی شود.

شناسنامه فوتبال کامرون

لقب : شیرهای رام نشدنی

بالاترین سازمان فوتبالی : فدراسیون فوتبال کامرون ( Faderation Camerounaise de Football )

سرمربی : ریگوبرت سانگ

بهترین عنوان در رنکینگ فیفا : 11 (نوامبر 2006)

بدترین عنوان در رنکینگ فیفا : 79 (فوریه 2013)

تعداد حضور در جام جهانی : 8

بهترین پیروزی : کامرون (9ـ0) چاد (آوریل 1965 در جمهوری دموکراتیک کنگو)

بدترین شکست : کامرون (1ـ6) نروژ (31 اکتبر 1990 در « اسلو » نروژ) کامرون (1ـ6) روسیه (28 ژوئن 1994 در « پالوآلتو » آمریکا) کامرون (0ـ5) کستاریکا (9 مارس 1997 در « سن‌خوزه » کستاریکا)

استادیوم ملّی : استاد احمدو آهیجو

علامت اختصاری در فیفا : CMR

آغاز کار یک ملت

آسمونی ، دهه 60 میلادی، دهه استقلال بسیاری از کشورهای آفریقایی از سلطه استعمار بود. کامرون نیز یکی از این کشورها بودکه در اول ژانویه 1960 از فرانسه مستقل شد. کامرون تا قبل از آن نیز با عناوین مختلفی چون کامرون آلمان و کامرون بریتانیا، حیات سیاسی خود ادامه داده بود. اولین مسابقه غیر رسمی کامرون نیز به چهار سال قبل از استقلال بر می‌گشت. آنها در سپتامبر 1956 با عنوان «کامرون فرانسه» در برابر کنگوی بلژیک ایستادند و (2-3) شکست خوردند. چهال سال بعد تیمی منتخب از کشور تازه استقلال یافته کامرون در برابر جیبوتی ایستاد و (9-2) پیروز شد. کامرونی‌ها یک دهه بعد موفق به حضور در جام ملت‌های آفریقا شدند اما موفق نشدند پا از مرحله نخست فراتر نهند. آنها دو سال بعد برای اولین بار میزبان این تورنمنت  شدند و در سایه میزبانی، عنوان سومی بازی ها را به خود اختصاص دادند. هر چند که این موفقیت‌ سطحی، در سایه 10 سال ناکامی محو شد. ناکامی در صعود به جام ملتهای آفریقا و مسابقات جام جهانی فوتبال

حماسه شیرها در اسپانیا

« ژان ونسان » ملی پوش و ستاره دهه 50 تیم ملی فرانسه در جام جهانی 1982 رهبری تیمی را برعهده داشت که اکثریت بازیکنانش در لیگ کامرون شاغل بودند و تنها مهاجمانی چون « میشل کاهام » و «  ابراهیم آئودو » و مهاجمانی مثل « پل باهوکن » و « روژه میلا » در لیگ فرانسه توپ می‌زدند دو مدافع نام برده شده عضو تیمها « استادکمپرا » و « کان » و دو مهاجم یاد شده از بازیکنان کان و بایستا بودند. علاوه بر این نفرات «ژان پیر توکوتو» در تیم « جکسون ویل » آمریکا و « ژرف آنتوین بل » در « آفریقا اسپورتز » ( لیگ ساحل عاج ) توپ می‌زدند. استخوانبندی تیم بر مبنای تیم کنون «یوآنده» چیده شده بود و بازیکنانی چون توماس انکونو، امانوئل کونده، افرم امبوم، گریگوری امبیدا، تئونیل آبه گا، ژاک انگوآ همگی در این تیم بازی می‌کردند. کامرون با سه نام بزرگ همگروه بود ایتالیا تیم چهارم جام 1978 لهستان تیم سوم جام جهانی 1974 و پرو تیم قدرتمند سالهای 1970 و 1978 با این حال کامرون در روز 15 ژوئن و در حضور 11 هزار تماشاگر استادیوم « ریازور »، پرو (0-0) متوقف کرد. دو روز بعد تعداد تماشاگران حاضر در ریازور به 19 هزار نفر افزایش یافت؛ کامرون کم کم تماشاگران را مجذوب می کرد. آنها در برابر لهستان نیز به تساوی (0-0) دست یافتند؛ تیمی که سرانجام به عنوان سوم جام جهانی 1982 دست یافت. دیدار آخر کامرون در روز 23 ژوئن برابر ایتالیاچی نامدار بود این بار 20 هزار نفر به استادیوم، « بالایدوس » آمدند تا ببینند از بین دو رقیب، کدامیک راهی دور بعد خواهند شد؟ تک گل گراتزیانی، در دقیقه 60 به سرعت توسط « امبیدا » جبران شد تا ایتالیا برای صعود به دور دوم تا دقیقه پایانی  دلهره داشته باشد. آنروری سرانجام با 3 امتیاز و دو گل زد.  دو گل خورده بالاتر از کامرون ایستاد که سه امتیاز بود اما یک گل زده و یگ خورده داشت. کامرون سزاوارانه حذف شد و همان تیم آتزوری سرانجام فاتح جام!

فتح قاره آفریقا با فوتبال

دو سال پس از جام جهانی اسپانیا، کامرون جواز حضور در جام ملتهای آفریقا را به دست آورد. مسابقات در ساحل عاج برگزار می‌شد و کامرونی‌ها پس از کسب عنوان دوم در مرحله گروهی، الجزایر را در ضربات پنالتی شکست داد و به فینال صعود کرد. دیدار فینال مقابل نیجریه برگزار شد و سه گل رنه انجیاء تئوفیل آبه‌گا و ارنست ابونگه پیروزی (3ـ1) کامرون را رقم زد: شیرهای رام نشدنی سرانجام فاتح جام ملت های آفریقا شدند.

شیرهای رام نشدنی در جمع بزرگان جام

هشت سال از جام جهانی اسپانیا گذشت و کامرون یک بار دیگر جواز حضور در جام جهانی را به دست آورد. درخشش کامرونی‌ها در اسپانیا، زمینة حضور بسیاری از ستارگان کامرونی را در لیگ فرانسه فراهم آورد. از بین بازیکنان حاضر در جام جهانی 1990، ژوزف آنتونی بل در بوردو بازی می‌کرد. دیگر لژیونرهای حاضر در لیگ فرانسه عبارت بودند از آندره کانابییک (متز)، بنجامین ماسینگ (سرنیل) فرانسوا اومام بییک (استاد لاوالوی) امیل امبوه (لوهاور)، روژه میلا (سنت پیرویس)، اپوگن اکه‌که (والنسین)، ژان کلود پاگال (لاروش وندی)، سریل ماکاناکی (تولون) ژاک سونگوئو (تولون)، اکثر این بازیکنان در تیم‌های خود چهره‌هایی کم اثر بودند و به همین خاطر پیروزی (1ـ0) آنها در برابر آرژانتین، یک شگفتی بزرگ تلقی شد.

مردی از جنس یخ

مربی کامرون ، یک مرد بی‌احساس و سرد روس بود. « والری نیوم نیاچی » حتی در شوروی نیز یک مربی درجه یک محسوب نمی‌شد اما مسئولان کامرون، طی مکاتباتی که با فدراسیون فوتبال شوروی داشتند، او را برای جام جهانی انتخاب کردند. آسمونی ، زیرا می‌خواستند آتش احساسات فوتبال کامرون را فرونشاند. نیوم‌نیاچی با روحیات خود، منطق را به فوتبال کامرون آورد و حتی از « روژه میلا » 38 ساله دعوت کرد. به لطف او بود که کامرون (2ـ1) برابر رومانی و کلمبیا پیروز شد و تنها در وقت اضافی از انگلستان (2ـ3) باخت و از رسیدن به جمع چهار تیم برتر جام، بازماند.

قهرمانی المپیک

کامرون از آن پس، عضوی همیشگی در مسابقات بزرگ شد ولی دیگر به افتخار سال 1990 دست نیافت. قهرمانی المپیک 2000 و نایب قهرمانی جام کنفدراسیون (2003) زمینه‌ساز حضور نسلی جدید از جوانان شایسته کامرونی در فوتبال اروپا شد و این روزها هرچند که کامرون در رده ملی یک قدرت بزرگ نیست، اما کمتر لیگ اروپایی را می‌یابیم که چند تن از شیرهای رام نشدنی را در خود نبیند. هرچند که این ستارگان نیز نتوانستند کامرون را صاحب ششمین عنوان قهرمانی در قاره سیاه کنند. شاید وقتی دیگر!

بهترین گلزنان

1ـ ساموئل اتوئو (56 گل) از 1997 تاكنون

2ـ روژه میلا(43 گل) از 1973 تا 1994

3- ونسان ابوبکر( 37 گل) از 2010 تاکنون

4- پاتریك امبوما (33 گل) از 1995 تا 2004

بیشترین بازی‌های ملی

1ـ ریگوبرت سانگ (137بازی) از 1993 تا 2010

2ـ جرمی (118 بازی) از 1996 تا 2010

3ـ ساموئل اتوئو (118 بازی) از 1997 تا 2014