بانجی جامپینگ

پرش بانجی (به انگلیسی: Bungee Jumping) یا همان بانجی جامپینگ ورزشی است که در آن ورزشکار خود را توسط محافظ و طنابی فنردار از ارتفاعی بلند به پایین پرتاب می‌کند. خیلی از افراد که عاشق هیجان و آدرنالین هستند به استقبال ورزش هایی این چنین می روند خوشبختانه در کشور ایران هم چنین تفریحات مهیجی وجود دارد. در ادامه مطلب آسمونی به معرفی بانجی جامپینگ و شرایط استفاده از آن می پردازیم.

تاریخچه ورزش بانجی جامپینگ

این ورزش توسط افرادی در دههٔ 1950 میلادی در ابتدا انجام می‌شده‌است. در همان سالها پس از اینکه تلویزیون بی‌بی‌سی در یک برنامه مستند ساختهٔ دیوید فردریک اتنبورو این ورزش و ورزشکارانش را معرفی کرد، بانجی مشتاقان زیادی در دنیا پیدا کرد. این برنامه در جمهوری وانواتو ساخته شده‌بود و افرادی حادثه‌ جو با بستن طناب به قوزک پایشان به پایین می‌پریدند.

بانجی جامپینگ به طور مدرن برای اولین بار در آوریل 1979 میلادی در بریستول، انگلستان توسط چهار نفر از اعضای کلوب ورزشهای خطرناک انجام شد و این چهار نفر از روی پل معلق کلیفتون به پایین پریدند.

رهبر این عملیات دیوید کیرک نام داشت که بلافاصله بعد از پایان عملیات دستگیر شد. دیوید چندی بعد به آمریکا رفت و از روی پلهای گلدن گیت و رویال جورج پرید و باعث محبوبیت این ورزش در بین آمریکایی‌ها شد.

تجهیزات بانجی جامپینگ

• طنابی با قابلیت فنری که ظرفیت فشار و شک ناگهانی را دارد و معمولاً دارای پوشش لاستیکی می‌باشد.
• پوشش ژاکت مانند که روی تن پوشیده می‌شود.
• ساق بند و قوزک بند نیز بر روی پا پوشیده می‌شوند. قوزک بند از تجهیزات اجباری می‌باشد. طناب کشدار هم به ژاکت و هم به قوزک بند متصل می‌شود.

بانجی جامپینگ در ایران 

• بانجی جامپینگ توچال

باشگاه بانجی جامپینگ توچال در شهریور ماه سال 1386 برپا شده‌است و از ابتدای سال 1387 به صورت جدی‌تر به فعالیت خود ادامه می‌دهد.
این باشگاه شامل یک پیست اسکیت، کافی شاپ و دکلی چهل متری می‌باشد که پرش‌ها از روی آن انجام می‌پذیرد. در روز افتتاح این مجموعه پیمان ابدی از بدلکاران ایرانی اولین پرش را انجام داد.
این ورزش شاید در طبقه ورزش‌های مخاطره آمیز طبقه بندی شود اما در حقیقت طرفدران زیادی بین بانوان ایرانی دارد به طوری که حتی بسیاری بر این باورند زنان ایرانی ساده‌تر از مردان برای سقوط از ارتفاع 40 متری تصمیم می‌گیرند. 
در ایران ارتفاع پرش 40 متر است و تاکنون رکورد بیشتری در بانجی جامپینگ زده نشده است، اما در همین ارتفاع هم فکر می‌کنم بر خلاف آنچه که تصور می‌شود جرات دختران بیشتر از پسر‌ها است. البته این بدان معنا نیست که آقایان ترسو هستند. به هر حال بانوان بیشتر به استقبال ورزش‌های هیجان‌انگیز و حتی خطرناک می‌روند. 

• بانجی جامپینگ برج میلاد

پرش بانجی برج میلاد یکی از ترسناک ترین تفریحات برج میلاد تهران است که طرفداران زیادی را اخیراً به خود جلب کرده است. 
بانجی جامپینگ برج میلاد که در سال 1400 توسط امیر بدری رکورد‌دار پرش آزاد جهان و بدلکار فیلم 007 جیمزباند و افشین عراقی بدلکار حرفه‌ای افتتاح شد، با ارتفاع 280 متر بلندترین سکوی پرش دنیا است. تا قبل از آن برج ماکائو با 233 متر جایگاه اول دنیا را اختیار داشت که بانجی جامپینگ برج میلاد جای آن را گرفت. البته توجه داشته باشید که پرش از چنین ارتفاعی نیاز به آمادگی‌های زیاد و شرایط خاص دارد که باید به آن توجه کافی داشته باشید.

علاوه بر تهران، پرش بانجی در تمامی استان های ایران نیز وجود دارد. برای این تفریح مهیج به تجهیزات ایمن و ارتفاع نیاز است. بنابراین آماده سازی زیرساخت های پرش بانجی زمان بر نیست.

آموزش ورزش بانجی جامپینگ

برای انجام این رشته فردی که قصد پریدن دارد باید طنابی کشی یا فنری را توسط محافظی به تن و بدن و قوزک پا خود ببندد البته این کار به تنهایی امکان پذیر نیست و معمولا مربیان این رشته به مجهز شدن فرد موردنظر کمک می‌کنند. زمانی که فرد موردنظر از سکو سقوط کند، ‌ خاصیت فنری ریسمان باعث می‌شود انرژی پرشی فرد به هنگام سقوط آزاد آرام آرام دفع شود تا جایی که شخص کاملاً بایستد. اما پس از سقوط و رسیدن به انتهای مسیر همین انرژی چون قابلیت فنری دارد و باعث برگشت فرد می‌شود و او را تا حدی به بالا می کشد. 
 هیجان این ورزشی تا اندازه‌ای است که تا دقایقی پس از پایین‌آمدن هم فردی که این پرش را تجربه کرده است هیجانزده می‌شود و معمولا از لحظات شگفت‌انگیزش با حرارت برای تماشاچیان صحبت خواهد کرد. 

شرایط استفاده از بانجی جامپینگ

1. سلامت قلبی و عصبی
2. عدم ابتلا به دیسک کمر
3. نداشتن پلاتین در قوزک پا
4. نداشتن فشار خون بالا