معرفی بانک صادرات ایران

بانک صادرات ایران یکی از بانک های ایرانی است که اختلاس معروف 3 هزار میلیارد تومانی در این بانک رخ داد. آسمونی در این بخش برای آشنایی شما با این بانک، به معرفی بانک صادرات ایران می پردازد.

تاریخچه بانک صادرات

در تاریخ 15 شهریورماه سال 1331، توسط خانواده بلورفروشان، محمدعلی مفرح و چندی از نزدیکان وی، با سرمایهٔ دو میلیون تومان، بصورت اعتباری و سه هزار و پانصد تومان بصورت قرضی، بطور موقت در بالاخانه‌ای واقع در تکیه دولت، در ساختمانی مشرف به شعبه مرکزی بانک ملی ایران، بانکی تحت عنوان بانک استان راه‌اندازی کردند که با نام تجاری بانک صادرات و معادن در اداره ثبت شرکت‌های تهران به ثبت رسید.

همزمان با افتتاح اولین شعبه،در 22 شهریورماه سال1331 شمسی بصورت رسمی شروع به کار کرد. اولین شعبه این بانک، در بدو تأسیس، 25 نفر کارمند داشت. در پایان سال نخست فعالیت، آنچه که از ترازنامه بانک مشهود است، مجموع سپرده‌ها حدود 17 میلیون و 600 هزار ریال، اعتبارات و تسهیلات اعطایی حدود 67 میلیون ریال، مجموع دارایی‌ها معادل 44 میلیون و 200 هزار ریال و سود ویژه بانک، حدود 700 هزار ریال بوده‌است. در حالی‌که از سرمایه 20 میلیونی آن، تنها 10 میلیون ریال پرداخت شده بود. در ابتدا مفرح از ادوارد ژوزف، که در آن زمان از کارشناسان شناخته‌شده بانکی بود، برای مدیرعاملی بانک، دعوت کرد.

ژوزف در دو سال نخست ریاست بانک صادرات را در دست داشت سپس در سال 1333 محمدعلی مفرح، از سوی هیئت مدیره بانک، بعنوان مدیر عامل انتخاب شد. تا اواخر 1356 مفرح 23 سال در این سمت باقی ماند و در همین سال از سمت خود کناره‌گیری کرد و در خرداد 1357 بطور کلی از هیئت مدیره بانک صادرات ایران نیز استعفاء داد. در سال 1342 نام این بانک به بانک صادرات ایران تغییر یافت. این بانک در سال 1358، پیرو مصوبه شورای انقلاب اسلامی، ملی شد. در سال 1387، بانک صادرات از یک شرکت سهامی خاص به شرکت سهامی عام تغییر شکل یافت و در پی آن سهام بانک در سال 1388 در بازار بورس اوراق بهادار تهران بصورت عمومی عرضه شد. نخستین لوگو یا آرم بانک صادرات، تصویر اسب بالداری است که عبارت بانک صادرات ایران بالای سرش درج شده‌است.

انتخاب این لوگو به پیشنهاد ادوارد ژوزف، اولین مدیرعامل این بانک صورت گرفت. او این تصویر را از روی نگین انگشتر عتیقه‌ای که از یک مغازه عتیقه‌فروشی خریده بود، برداشت کرد. او اسب را سمبل سرعت و استقامت و نجابت و بال‌هایش را سمبل بلندپروازی و آغوش باز می‌دانست. این آرم شبیه به مهر انوشیروان، پادشاه ساسانی بود. این آرم پس از انقلاب اسلامی در سال 1357 تغییر کرد.

یکی از ویژگی‌های آرم جدید نشان دادن نقشه ایران و مراکز استان‌های ایران بود که نشانه استانی شدن بانک محسوب می‌شد. این لوگو بار دیگر در سال 1369 تغییر کرد و لوگوی جدید که نشان‌دهندهٔ دو دست و یک سکه‌است جایگزین شد. این لوگو همچنان به عنوان آرم این بانک مورد استفاده قرار می‌گیرد. طرح اولیه آرم فعلی بانک صادرات در سال 1369 به سفارش روابط عمومی این بانک توسط اسماعیل کیا مقدم طراحی شد.

پس از آن، مرتضی ممیز بنا به درخواست بانک صادرات، تغییراتی در آن صورت داد و ماحصل آن به عنوان لوگوی بانک صادرات معرفی شد. به همین دلیل بعدها بین این دو طراح اختلافاتی، در خصوص این که چه کسی پدیدآورندهٔ این اثر است، درگرفت.

 اهداف بانک صادرات

هدف از تأسیس بانک صادرات ایران که مؤسسین در ابتدا مدعی آن بودند، عبارت بود از:

• دادن وام و سرمایه‌گذاری در فعالیت‌های اقتصادی از قبیل صنایع و استخراج معادن
• توسعه کشاورزی
• جذب سرمایه‌های داخلی و پس‌اندازهای هر چند کوچک
• ایجاد شبکه بانکی در سراسر کشور
• ارائه تسهیلات بانکی

خدمات بانک صادرات

بانک صادرات به دارندگان حساب، خدمات مختلفی را ارائه می کند که عبارت اند از:

• صندوق امانات
• سامانه نوبت دهی خزانه زرین سپهر
• سپرده های ارزی
• سود ارزی
• سوئیفت

حواشی بانک صادرات

اختلاس 123 میلیارد تومانی در بانک صادرات در دهه 1370 اتفاق افتاد که عامل این اختلاس تاجری بنام فاضل خداداد بود که در واردات و فروش میوه فعالیت داشت و کل میدان تره‌بار قدیم تهران متعلق به پدرش بود. ریاست دادگاه پرونده این اختلاس غلامحسین محسنی اژه‌ای بود که وی فاضل خداداد را مفسد فی الارض شناخت و در سال 1374 به اعدام محکوم کرد.

اختلاس 3 هزار میلیارد تومانی در بانک صادرات در شهریور 1390 رسانه‌های ایران از وقوع اختلاس 3 هزار میلیارد تومانی از طریق سوءاستفاده از ال سی‌های جعلی این بانک در شعبه فولاد خوزستان خبر دادند و نوشتند که این بی‌سابقه‌ترین میزان اختلاس در ایران بوده‌است. گفته شده‌است که فرد اختلاس کننده از این طریق موفق به تأسیس بانک خصوصی آریا گردیده‌است. فعالیت بانک آریا در مرداد 1390 توسط بانک مرکزی متوقف گردید.