نگاهی به فیلم بهت ساخته عباس رافعی
پنج شنبه 22 خرداد 1399
فیلم سینمایی بهت
باز هم سوژه رحم اجاره‌ای!
نقد از نرگس خرقانی پست اختصاصی آسمونی
تا بیش از ده سال پیش سوژه رحم اجاره‌ای جز خط قرمزهای سینمای ایران بود. اما طی چند سال اخیر این سوژه دیگر جز خط قرمزها نیست و به نظر می‌رسد بعد از رفع این محدودیت هر فیلمسازی در سینمای ایران باید یک فیلم درباره این داستان بسازد و این تبدیل به یک قاعده طی سال های اخیر شده است! تقریبا هر سال در جشنواره فیلم فجر یا خارج از آن شاهد یک فیلم با این مضمون هستیم! مشخص نیست که فیلمسازان ایرانی کی از این داستان خسته می شوند. چون تماشاگران و مخاطبان مدتهاست که دیگر خسته شده اند و این سوژه به شدت برایشان تکراری شده است. فیلم "بهت "نیز به همین سوژه تکراری پرداخته است. این فیلم محصول سال 1396 و به کارگردانی عباس رافعی است. کارگردانی که تا به امروز همچنان فیلم "فصل فراموشی فریبا" بهترین فیلمش است. این فیلم سه سال در نوبت اکران بود و پس از مشکل کرونا و تعطیلی سینماها و به طبع آن عدم اکران فیلم‌ها، برخی تهیه‌کنندگان ترجیح دادند که فیلم‌شان را به شیوه آنلاین اکران کنند و فیلم بهت نیز از جمله فیلم‌هایی بود که به صورت آنلاین اکران شد و به این ترتیب توانست شانس دیده شدن توسط مخاطبان را پیدا کند. در این فیلم مهتاب کرامتی، رعنا آزادی‌ور، علیرضا آقاخانی و محمد رضا رهبری به ایفای نقش می‌پردازند. مهتاب کرامتی و علیرضا آقاخانی نقش یک زوج مرفه را بازی می‌کنند که تقریبا همه چیز دارند جز بچه برای تکمیل خانواده ای خوشبخت. کلیشه مرسوم زوج های پولدار در سینمای ایران! البته بچه دار شدن بیشتر به اصرار زن است. زیرا مرد ازدواج دومش است و از ازدواج اولش یک پسر دارد که خارج از کشور است و مرتبا با هم در ارتباط هستند. در مقابل آنها یک زوج بی‌پول با نقش آفرینی رعنا آزادی ور و محمد رضا رهبری قرار دارندو به دلیل مشکلات مالی، زن رحمش را به این زوج پولدار اجاره می‌دهد تا مشکلات مالی‌شان حل شود و البته این زوج پولدار نیز مشکل بچه دار شدن شان برطرف شود. در واقع همه چیز در فیلم به صورت کلیشه‌ای پیش می‌رود و چیز جدیدی که بخواهد تماشاگر را تحت تاثیر قرار دهد در این فیلم وجود ندارد و داستان همان کلیشه ها را پی می گیرد.
مهتاب کرامتی حتی حضور بازیگران مطرحی چون مهتاب کرامتی و رعنا آزادی‌ور هم کمکی به جذاب شدن این فیلم نمی کندزیرا داستان آنقدر تکراری و مشخص است که انگیزه زیادی برای تماشاگر باقی نمی‌ماند که این فیلم کلیشه‌ای و تکراری را حتی تا پایان دنبال کند. بازی بسیار بد محمد رضا رهبری در نقش مرد فقیر که از اجاره دادن رحم همسرش پشیمان شده است و مرتبا قصد بهانه‌جویی و اذیت کردن را دارد نیز بیش از هر چیزی به فیلم صدمه زده است و به هیچ وجه در سطح بازی دیگر بازیگران فیلم نیست. علیرضا آقاخانی نیز همان نقش‌های تکراری همیشگی‌اش را در بهت ایفا می‌کند و ثابت می‌کند که حضور اتفاقی‌اش در فیلم تنها دوبار زندگی می‌کنیم ساخته بهنام بهزادی واقعا یک اتفاق خوب بوده که دیگر تکرارش محال است. عباس رافعی به عنوان کارگردان فیلم بهت که با فصل فراموشی فریبا نشان داد می‌خواهد تبدیل به کارگردان فیلم‌های عمیق اجتماعی شود، با فیلم بهت یک عقب گرد بزرگ داشته است و در واقع این فیلم نه تنها چیزی به کارنامه کاری‌اش اضافه نمی‌کند بلکه یک نقطه ضعف نیز برایش به شمار می‌رود شاید به همین دلایل این فیلم سه سال نتوانست اکران شود!
فیلم بهت ساخته عباس رافعی نرگس خرقانی
