آغاز تاریخ بشریت

آسمونی : اولین انسان ها ، به معنای واقعی آن ، حدود نیم میلیون سال قبل بر روی زمین می زیسته اند. این در حالی است که حتی ساده ترین شکل کشاورزی تا ده هزار سال پیش به وجود نیامده بود. ده هزار سال شاید مدت زمان زیادی به نظر آید ، اما اگر آن را با نیم میلیون سال مقایسه کنید ، چنان به نظر نخواهد رسید.

در حد فاصل نیم میلیون سال تا ده هزار سال پیش ، انسان دو راه بیشتر نداشت یا اینکه از بین برود یا عملکرد موفق تری نسبت به حیوانات داشته باشد.

یکی از کار های بسیار مهمی که انسان می توانست انجام دهد ، همکاری با یکدیگر و تقسیم کار بود .

اولین نوع انسان ها :

1- اوستراپیتی کوس ( AUSTRAPITHECUS ) که اولین بار یک میلیون سال پیش ظاهر شدند.

2- پیتی کانتروپوس ( PITHECANTHROPUS ) انسان پکن یا جاوه که مابین 550000 تا 200000 سال قبل زندگی می کرده است.

3- انسان نئاندرتال ( NEANDERTHAL ) که حدود 40000 سال قبل از بین رفته است.

4- انسان ماگدالنی ( MAGDELANIAN ) که تا حدود 12000 سال قبل وجود داشته است.

در روزگار گذشته عقیده بر این بود که با کشتن تصویر شکار ، شکار ، شکارچی شانس بهتری برای کشتن نمونه واقعی حیوان خواهد داشت. به همین دلیل در بدن حیوانات نقاشی شده ای که در غارها وجود دارد ، تعدادی نیزه ها و پیکان های فرو رفته را می بینیم. در واقع می توان انسان های غارنشین را اولین هنرمندان تاریخ دانست.

در ابتدا انسان ها بر روی درختان می زیستند. اما بعد ها محل زندگی خود را تغییر دادند و در غارها ساکن شدند.

از جمله کار های بسیار مهمی که انسان های اولیه موفق به انجام آن شدند ، ساخت ابزار بود. دوره ای را که هیچ کس در جهان ابزاری بهتر از سنگ ، چوب ، استخوان و یا چرم نداشت ، عصر پارینه سنگی می نامند. در این دوران مردمان چنان زندگی سخت و ساده ای داشتند که چیز زیادی از خود به یادگار نگذاشته اند. خانه های آنان ، جائیکه زنان و کودکان به هنگام جستجوی شکار توسط شکارچیان در آن به سر می بردند ، تنها یک پناهگاه ساده و طبیعی بود.

امروزه در بعضی از نقاط دنیا دنیا مردمانی وجود دارند که در وضعیت عصر پارینه سنگی زندگی می کنند. از جمله قبایل بوشمن در بیابان کالاهاری و تعداد دیگری از قبایل در آمازون .