وقوع جنگ جمل 13000 کشته از اصحاب جمل - 36 ق

آسمونی : در سال 36 ه‍ در چنین روزی ، جنگ جمل اتفاق افتاد و بصره فتح شد و نزول نصر از خداوند کریم بر امیر المؤ منین علیه السلام واقع شد. کفعمی رحمه الله 15 این ماه را روز جنگ جمل می داند.

ابتدای این واقعه از آنجا شروع شد که بعد از بیعت مردم با امیر المؤ منین علیه السلام ، طلحه و زبیر به بهانه عمره از مدینه خارج شدند و به عایشه پیوستند.

عبد الله بن عامر که قبلا عامل عثمان در بصره بود و از طرف امیر المؤ منین علیه السلام عزل شده بود، به مکه آمد و شتری که دویست دینار خریده بود برای عایشه آورد و به طرف بصره حرکت کردند تا به این شهر رسیدند.

پس از ورود، به خانه عثمان بن حنیف عامل امیر المؤ منین علیه السلام ریختند و او را اسیر کردند و بسیار کتک زدند.

امیر المؤ منین علیه السلام برای مقابله با آنها به طرف بصره حرکت فرمودند. در این جنگ همراه امیر المؤ منین علیه السلام ، امام حسن و امام حسین علیه السلام ، و همچنین محمد حنفیه و عبد الله بن جعفر و اولاد عقیل و عده ای از جوانان بنی هاشم همراه با عمار و ابوایوب انصاری و عده ای از مهاجر و انصار بودند.

80 نفر از اصحاب بدر، 250 نفر از کسانی که با پیامبر صلی الله علیه و آله در بیعت شجره شرکت کرده بودند و 1500 نفر از سایر اصحاب پیامبر صلی الله علیه و آله شرکت کردند.

مسلم مجاشعی را همراه با قرآنی فرستادند که بصریان را به حکم قرآن بخواند، ولی آنها مسلم را هدف تیر ساختند و شهید کردند.

بعد از موعظه های عمار و فرمایشات امیر المؤ منین علیه السلام ، در دهم جمادی الاولی جنگی را که عایشه شروع کرده بود ادامه دادند و امیر المؤ منین علیه السلام ، در دهم جمادی الاولی جنگی را که عایشه شروع کرده بود ادامه دادند و امیر المؤ منین علیه السلام در مقام مقابله با آنها بر آمدند.

در این جنگ از لشکر امیر المؤ منین که 20 هزار مرد جنگی بودند پنج هزار نفر شهید شدند، و از لشکر عایشه که 30 هزار نفر بودند 13000 نفر کشته شدند.

آخر الامر که پیروزی نصیب لشکر امیر المؤ منین علیه السلام شد، حضرت کنار هودج عایشه آمدند و فرمودند: ای حمیرا، پیامبر تو را امر کرده بود که به جنگ من بیرون آیی ؟ آیا تو را امر نفرمود که در خانه خود بنشینی و بیرون نیایی ؟

بخدا سوگند، انصاف ندادند آنانکه زنهای خود را پشت پنهان داشتند و تو را بیرون آوردند. محمد بن ابی بکر خواهرش را از هودج بیرون کشید. امیر المؤ منین دستور داد او را به خانه صفیه دختر حارث بن ابی طلحه ببرند و بعد او را به مکه از مکه به مدینه فرستاد.

در این جنگ زید بن صوحان که از بزرگان لشکر و شیعیان امیر المؤ منین علیه السلام بود شهید شد و آن حضرت بالای سرش آمده فرمودند: ای زید، خدا رحمتت کند که تعلقات دنیوی تو اندک بود، و امداد تو در دین بسیار بود.