- آسمونی
- مجله اینترنتی
- سلامت
- پزشکی و درمان
- اختلال کم توجهی ـ بیش فعالی چیست (علل، علائم، پیشگیری و درمان) ADHD
اختلال کم توجهی ـ بیش فعالی چیست (علل، علائم، پیشگیری و درمان) ADHD
به گزارش آسمونی اختلال کم توجهی ـ بیش فعالی عبارت است از یک نوع رفتار خاص در کودکان به طوری که این کودکان تنها می‌توانند برای مدت کوتاهی روی یک موضوع خاص تمرکز کنند. ضمناً این کودکان گاهی حرکات و رفتار کنترل نشده‌ای را به طور ناگهانی از خود بروز می‌دهند. برای آشنایی با بیماری اختلال کم توجهی ـ بیش فعالی این بخش آسمونی را تا پایان مطالعه نمایید چرا که اطلاعات کاملی در مورد اختلال کم توجهی ـ بیش فعالی برای شما عزیزان منتشر می کنیم. در انتهای این بخش، شما عزیزان با علل اختلال کم توجهی ـ بیش فعالی ، علائم اختلال کم توجهی ـ بیش فعالی ، عوامل ابتلا به اختلال کم توجهی ـ بیش فعالی ، روش های پیشگیری از اختلال کم توجهی ـ بیش فعالی ، روش های مختلف درمان اختلال کم توجهی ـ بیش فعالی و ... به طور کامل آشنا می شوید. برای دسترسی به بانک اطلاعات بیماری ها می توانید از طریق جستجو در سایت، نام بیماری ها را جستجو کرده و به مقاله موردنظر دست یابید.
اختلال کم توجهی ـ بیش فعالی چیست (علل، علائم، پیشگیری و درمان) ADHD
به گزارش آسمونی بیش فعالی می‌تواند وجود داشته باشد یا نداشته باشد. به نظر می‌رسد که این اختلال در اختلالات یادگیری نقش داشته باشد و تخمین زده میشود حدود 10%-5% کودکان مدرسه‌ای گرفتار این اختلال باشند.
ـ علایم اختلال کم توجهی ـ بیش فعالی ADHD
1. زیاد صحبت می‌کند.
2. کودک روی صندلی مرتب می‌جنبد و دست‌ها و پاهای خود را تکان می‌دهد.
3. اغلب کارهای خطرناک انجام می‌دهد بدون اینکه به عواقب ناگوار آنها توجه داشته باشد.
4. حواس کودک به راحتی پرت میشود.
5. قبل از مطرح شدن کامل سؤال، کودک پاسخ را می‌دهد.
6. کودک در رعایت نوبت در بازی و صف مشکل دارد.
7. کودک در اجرای دستورالعمل‌ها مشکل دارد.
8. کودک قادر به تمرکز روی یک کار یا بازی مشخص نیست.
9. مرتب از یک کار تمام نشده منصرف شده، به کار دیگری می‌پردازد.
10. در انجام بازی، بدون ایجاد سروصدا، مشکل دارد.
11. وسط صحبت یا کار دیگران می‌پرد.
12. به نظر می‌رسد که اصلاً گوش نمی‌دهد.
13. چیزهای مورد نیاز برای انجام کارها را گم می‌کند.
14. وقتی به کودک گفته میشود که بنشینید، فقط به مدت کوتاهی روی صندلی بند میشود.
ـ علل اختلال کم توجهی ـ بیش فعالی ADHD
ناشناخته است. فرضیات زیادی مطرح شده‌اند، اما هیچ یک تأیید یا رد نشده‌اند. تصور بر این است که منشای آن بیولوژیک باشد.
ـ عوامل افزایش‌دهنده خطر اختلال کم توجهی ـ بیش فعالی ADHD
سابقه خانوادگی این اختلال
ـ پیشگیری از اختلال کم توجهی ـ بیش فعالی ADHD
هیچ روش خاصی برای پیشگیری وجود ندارد.
ـ عواقب مورد انتظار اختلال کم توجهی ـ بیش فعالی ADHD
در بعضی از موارد، رفتار غیرطبیعی کودک به هنگام بلوغ کاملاً برطرف میشود. در بعضی دیگر، بیش فعالی با افزایش سن کاهش می‌یابد. اما تعدادی از این کودکان نهایتاً به نوجوانان و بزرگسالانی مشکل‌دار تبدیل می‌شوند.
ـ عوارض اختلال کم توجهی ـ بیش فعالی ADHD
امکان دارد مشکلات کودک در طی زمان برطرف نشوند. نهایتاً کودک وقتی بزرگ میشود ممکن است در تحصیل موفق نباشد، یا اینکه رفتار ضداجتماعی و گاهی جنایی از خود بروز دهد. امکان دارد کودک در بزرگسالی دچار اختلال شخصیت شود.
ـ درمان اختلال کم توجهی ـ بیش فعالی ADHD
1. درمان و مشاوره به والدین و کودک توسط پزشک
2. با معلم کودک تماس مستمر داشته باشید. اگر کودک در درس خود نیاز به کمک بیشتری دارد، امکان آن را فراهم کنید.
3. در خانه یک محیط متناسب و محدودیت‌های کاملاً مشخص برای رفتار کودک را در نظر بگیرید. ضمناً باید از روش‌های تربیتی نیز به طور مداوم بهره گرفت. اگر احساس می‌کنید که نیاز به کمک از طرف افراد متخصص امر دارید مراجعه کنید.
4. رفتار درمانی و شناخت درمانی. کودک خود در این نوع درمان‌ها نقش مهمی را به عهده دارد. او باید مواظب رفتار خود باشد، نقش محوله را به خوبی ایفا کند، و رفتار خود را ثبت کند. در یک طرح کلی، اساس این روش‌های درمانی بر راهبردهای تغییر رفتار نامطلوب استوار است. به نظر می‌رسد که ترکیب این روش‌های درمانی با داروها بهترین نتایج را در کنترل علایم به همراه داشته باشد.
ـ درمان دارویی اختلال کم توجهی ـ بیش فعالی ADHD
به گزارش آسمونی پزشک شما شاید تصمیم بگیرد داروهایی مثل متیل فنیدات (ریتالین)، که ظاهراً اثر آرامش‌بخش در کودکان دچار این اختلال دارند، تجویز کند. این داروها اثرات جانبی ناخوشایندی دارند، از جمله: اختلال در خواب، افسردگی، سردرد، معده درد، بی‌اشتهایی، و کاهش رشد.
ـ فعالیت اختلال کم توجهی ـ بیش فعالی ADHD
فعالیت کودک خود را حتی‌المقدور در چارچوب مشخصی در آورید.
ـ درمان غذایی اختلال کم توجهی ـ بیش فعالی ADHD
رژیم غذایی مخصوصی پیشنهاد شده‌اند: حذف کلیه افزودنی‌های غذایی (ادویه جات و غیره)، حذف مواد به خصوصی از رژیم غذایی، یا ویتامین درمانی شدید. اغلب تحقیقات پزشکی اشاره به این دارند که این رژیم‌ها برای تعداد بسیار کمی از کودکان مفید هستند. اما بسیاری از والدین تغییرات قابل توجهی را در رفتار کودکان خود پس از استفاده از این رژیم‌ها گزارش کرده‌اند. شاید دلیل آن این باشد که با تهیه غذاهای مخصوص برای کودک، وی احساس می‌کند که توجه بیشتری به او میشود. در مورد هرگونه رژیم غذایی مخصوصی که برای کودک خود در نظر دارید با پزشک خود مشورت کنید.
ـ در این شرایط به پزشک خود مراجعه نمائید:
1. اگر پس از شروع درمان علایم بدتر شوند.
2. اگر احساس می‌کنید کودکتان علایم اختلال کم توجهی ـ بیش فعالی را دارد.
3. اگر دچار علایم جدید وغیرقابل کنترل شده اید. داروهای مورد استفاده در درمان ممکن است عوارض جانبی به همراه داشته باشند.
