معنی کلمه آسمان

آسمان بخشی از جو یا فضای خارج از زمین است که از سطح زمین دیده می‌شود. به دلایل مختلفی ، امکان تعریف دقیق آن وجود ندارد. در طول روز ، آسمان آبی دیده می‌شود که دلیل آن پراکندگی نور خورشید است. آسمونی در این مقاله در مورد واژه آسمان اطلاعات کاملی برای شما عزیزان تهیه کرده است که دعوت می کنیم تا پایان همراهمان باشید.

اسم های دیگر آسمان

مترادف آسمان : سپهر ، سما ، طارم ، عرش ، فلک ، کرسی ، گردون ، فضا ، هوا

متضاد آسمان : زمین

معنی اسم آسمان :

اسم : آسمان

نوع : دخترانه

ریشه اسم : فارسی

معنی : (تلفظ : ās (e) mān) فضای لایتناهی که منظومه ها و صورت های فلکی در آن قرار دارند ، (در اعلام) نام فرشته ای موکل تدابیر امور ، (به مجاز) عالم بالا ، درگاه قدس خداوند ، عالم غیب ، جایگاه فرشتگان ، عالم الوهیت و قداست ، (در قدیم) (گاه شماری) روز بیست و هفتم از هر ماه شمسی در ایران قدیم - فضای بالای سر ما که آبی رنگ به نظر می رسد ، نام روز بیست وهفتم از هر ماه شمسی در ایران قدیم ، نام کوهی در نزدیکی بندر نخیلو در ساحل خلیج فارس

معنی آسمان در لغت نامه دهخدا :

آسمان. [ س ْ / س ِ ] (اِ) چرخ. سماء. سما. فلک. اثیر. ام النجوم. سپهر. گنبد. گردون. گرزمان. خضراء. خضرا. میناء. عجوز. جرباء. رقیع. ضاحیه. جربةالنجوم. و آن بعقیده ٔ قدماء هفت باشد.

معنی آسمان به فارسی :

کوهی است نزدیک بندر نخیلو در جنوب ایران

1 - فضای لایتناهی که منظومه ها و صورتهای فلکی در آن قرار دارند

2 - مجموعه. افلاک در نظر قدما سمائ سپهر.

3 - هر یک از طبقات هفتگانه یا نه گان. افلاک در نظر قدما فلک .

4 - قسمتی از فضا که مانند سرپوش بالای سر ما قرار دارد .

5 - سقف آسمانه .

6 - بالا جانب علو.

7 - آس آسیا.

8 - یکی از ایزدان

9 - روز بیست و هفتم از هر ماه شمسی. یا آسمان برین. فلک اعلی فلک الافلاک. یا آسمان وفا. مثل اعلای وفا نمونه و مظهر وفا. یا به آسمان شدن. مردن در گذشتن. یا دست بر آسمان برداشتن. دعا کردن با افراختن دو دست.

معنی آسمان در فرهنگ معین :

آسمان :

1 - سپهر ، فلک.

2 - هر یک از طبقات هفتگانه یا نه گانه افلاک در نظر قدما ، فلک.

3 - یکی از ایزدان.

4 - روز بیست و هفتم از هر ماه خورشیدی.

به زمین آمدن کنایه از : اتفاق خارق العاده افتادن و نظم امور را به هم زدن.

معنی آسمان در فرهنگ فارسی عمید :

آسمان :

1. (نجوم) فضای بی پایان و نیلگون که بالای سر ما دیده می شود. رنگ آبی آن ، رنگ هوایی است که کره زمین را احاطه کرده است.

2. (نجوم) فضایی که ستارگان و کهکشان ها در آن قرار دارند.

3. سقف بنا.

4. نیروهایی ماوراءالطبیعه که بر سرنوشت انسان تاثیر می گذارند ، سپهر ، گردون ، فلک.

5. [قدیمی] روز بیست وهفتم از هر ماه اوستایی : آسمان روز ای چو ماه آسمان / باده نوش و دار دل را شادمان (مسعودسعد : 550).

معنی آسمان در دانشنامه اسلامی :

آسمان در مقابل و بالای زمین قرار دارد و از آن با کلمه سماء نیز یاد می شود.

معادل واژه «آسمان» در عربی «سماء» است به معنی «آنجه در بالا جای دارد ، سقف یا سایبان». از ریشه سُمُوّ ، سُمی و یا سَمو گرفته شده است و در لغت به معنای «فوق و بالای هر چیزی» ، «رفعت و بلندی» و «چیزی بالای چیز دیگر و محیط بر آن» می باشد.

آسمان (قرآن) :

آسمان در قرآن کریم به صورت مفرد و جمع بیش از سیصد بار به کار رفته است. که معنای واحدی دارد.

آسمان ، معادل عربی سماء به معنای جهت بالا است و آسمان هر چیز همان است که بالای آن قرار گرفته باشد. تمام کاربردهای «سماء» در قرآن مثل ابر ، جو زمین ، گنبد کبود و غیره بر همین اساس است.

راغب می نویسد : باران ، آسمان نامیده شده ؛ زیرا نزول آن از جهت بالا است.

در این مدخل همین معنا مورد نظر است که واژه «سماء» و مشتقات آن استفاده شده است.

خداوند متعال در این سوره به دو چیز سوگند یاد کرده است : آسمان و طارق !

آسمان بسیار با عظمت است.

برای پی بردن به عظمت آسمان به مطلب زیر توجّه کنید :

کره زمین یک میلیون و دویست هزار مرتبه کوچک تر از خورشید است ! یعنی اگر 000/200/1 کره زمین را روی هم بگذاریم به اندازه یکی از ستارگان آسمان یعنی خورشید خواهد شد. در کهکشانی که منظومه شمسی در آن قرار دارد دویست میلیارد ستاره یا سیّاره وجود دارد ، که خورشید متوسّط آنهاست.

این ها همه مربوط به کهکشان ماست. و در جهان هستی یک میلیارد یا بیشتر کهکشان وجود دارد ، که هر کدام همانقدر ستاره دارد ! همه این ها علوم و دانستنی هایی است که بشر با امکانات موجود پرده از آن برداشته است. شاید با اختراع دستگاههای مدرنتر ، دامنه این کشفیّات گسترده تر شود !

اگر خداوند متعال به آسمان قسم می خورد ، می خواهد ما را به این رموز و شگفتی های آفرینش آشنا کند ، تا با تفکّر و اندیشه پیرامون آن ، جایگاه خود را بشناسیم و به وظیفه خویش درباره خالق عمل نمائیم.