معرفی تیم های حاضر در کوپا آمه ریکا ؛ آرژانتین ; آلبی سلسته ، متکی به مسی ، وابسته به خرافات

معرفی تیمهای حاضر در کوپا آمه ریکا /  اختصاصی آسمونی – مهدی زارعی

آلبی سلسته ؛ متکی به مسی ؛ وابسته به خرافات

آرژانتین در یک نگاه

لقب: آلبی‌سلسته (سپید و آبی آسمانی) بالاترین سازمان فوتبالی: آسوسیاسیون و فوتبول آرجنتینو (AFA) بهترین عنوان در رنکینگ فیفا: 1 (مارس 2007) بدترین عنوان در رنکینگ فیفا: 24 (آگوست 1996) تعداد حضور در جام‌جهانی: 15 بهترین پیروزی: آرژانتین (12ـ0) اکوادور (22 ژانویه 1942 در «مونته‌ویدئو» اروگوئه) بدترین شکست: آرژانتین (1ـ6) چکسلواکی (15 ژوئن 1958 در «هلسینگبورگ «سوئد») آرژانتین (1ـ6) بولیوی (1 آوریل 2009 در «لاپاز» بولیوی) آرژانتین(1-6) اسپانیا( 27 مارچ 2018 در مادرید؛ اسپانیا) آرژانتین (0ـ5) اروگوئه (6 دسامبر 1959 در «گوآیا کوئیل» اکوادور) آرژانتین (0ـ5) کلمبیا (5 سپتامبر 1993 در «بوئنوس‌آیرس» آرژانتین) علامت اختصاری در فیفا: ARG سرمربی: خورخه سامپائولی استادیوم ملی: استادیو مونومنتال آنتونیو وسپوسیولیبرتی

تیمی وابسته به مسی

به گزارش آسمونی ، تیم ملی آرژانتین همچون همیشه انبوهی از ستارگان را در جمع خود دارد. ستارگانی که از چین گرفته تا مکزیک و هلند و اسپانیا و ایتالیا و آلمان پراکنده اند و در تیمهای باشگاهی خود می درخشند. با این حال آلبی سلسته برای رسیدن به جام جهانی 2018 همان مسیری را طی کرد که در سال 2010 با دیه گو مارادونا طی کرده بود. یک بار دیگر آرژانتینی ها برای رسیدن به جام جهانی با مشکلات بسیار جدی مواجه شدند و پس از خداحافظی موقتی لیونل مسی از تیم ملی، هر روز بیشتر از قبل از جام جهانی فاصله گرفتند. هر چند آنها سرانجام در روز پایانی صعود به جام جهانی را قطعی کردند ولی همین نوه صعود نشان داد که آلبی سلسته بدون مسی تا چه حد شکننده است.

لوگوی فدراسیون فوتبال آرژانتین

دست به دامان خرافات

از قضا در بازیهای دوستانه آلبی سلسته، باز هم خاطرات تلخ مربیگری مارادونا زنده شد. در آن زمان آرژانتین در مرحله مقدماتی جام جهانی مقابل بولیوی تن به شکست(6-1) داد و این بار در دیداری دوستانه مقابل اسپانیا با همین نتیجه منکوب شد؛ یک بار دیگر در غیاب مسی! راه راه پوشان از سال 2017 به بعد در دیگر دیدارهای دوستانه خود، مقابل برزیل(1-0)، سنگاپور(6-0)، روسیه(1-0) و ایتالیا(2-0) پیروز شدند و به جز باخت مقابل اسپانیا، در برابر نیجریه نیز (4-2) شکست خوردند. آن ها برای صعود به جام جهانی نیز در سه مسابقه پیاپی خود مقابل اروگوئه(0-0)، ونزوئلا(1-1) و پرو(0-0) به تساوی رسیدند و تنها با برد(3-1) در خانه اکوادور خیالشان از بابت صعود راحت شد؛ باز هم با درخشش مسی! آلبی سلسته در راه جام جهانی دو مسابقه دوستانه با هائیتی و اسرائیل پیش رو دارد؛ همان کاری که پیش از جام های جهانی 1986 و 1990 نیز توسط آلبی سلسته انجام گرفت و آنها پس از سفر به فلسطین اشغالی در جام جهانی موفق شدند. حالا آنها احتمالا می خواهند در همان مسیر پیش بروند؛ شاید باز به فینال جام جهانی برسند!

پائولو دیبالا و لیونل مسی ستارگان دو نسل فوتبال آرژانتین

انبوهی مهره تاثیرگذار

نگاهی به لیست بازیکنان آرژانتین نشان می دهد که این تیم برای نتیجه نگرفتن در مقدماتی جام جهانی چه کار دشواری داشته و اصلا چگونه می توان با این نفرات نتیجه نگرفت؟!

سرخیو رومرو( دروازه بان 31 ساله منچستریونایتد؛ 94 بازی ملی) مارکوس روخو( مدافع 28 ساله منچستریونایتد؛ 55 بازی ملی) نیکلاس اوتامندی( مدافع 30 ساله منچسترسیتی؛ 53 بازی ملی) خاویر ماسکرانو( هافبک 33 ساله هبی چاینا فورتونه چین؛ 142 بازی ملی) آنخل دی ماریا( هافبک 30 ساله پاری سن ژرمن؛ 93 بازی ملی) اور بانه گا( هافبک 29 ساله سویا؛ 61 بازی ملی) لوکاس بیگلیا( هافبک 32 ساله میلان؛ 57 بازی ملی) خاویر پاستوره(هافبک 28 ساله پاری سن ژرمن؛ 29 مسابقه ملی) لیونل مسی( مهاجم 30 ساله بارسلونا؛ 123 بازی ملی) سرخیو آگوئرو( مهاجم 29 ساله منچسترسیتی؛ 84 بازی ملی) گونزالو هیگوآین( مهاجم 30 ساله یوونتوس؛ 70 بازی ملی) پائولو دیبالا( مهاجم 24 ساله یوونتوس؛ 12 مسابقه ملی)

حتی با تمام ضعف هایی که آلبی سلسته در مقدماتی جام جهانی از خود نشان داده، با این نفرات رسیدن به جمع هشت تیم برتر جام جهانی امری بسیار طبیعی به نظر می رسد.  

جام لیپتون، جام نیوتون

به گزارش آسمونی ، فوتبال در آرژانتین بسیار زودتر از سایر کشورها آغاز شد؛ و از 1867 این ورزش مورد توجه علاقه‌مندان قرار گرفت و به مرور گسترش یافت. اما نخستین تیم‌ملی این کشور 34 بعد تشکیل شد. در 16 می 1901 تیمی منتخب از آرژانتین راهی اروگوئه شد و میزبان خود را (3ـ2) شکست داد. در آن روزها هنوز خبری از مسابقات دوستانه بین کشورها نبود ولی این دو همسایه، برنامه‌ای دقیق برای انجام دیدارهای دوستانه بین خود، تهیه کردند و به این ترتیب در رقابت‌های آنها هرگز وقفه‌ای ایجاد نشد. اولین تیم آرژانتین لباس و شورت سپید و جوراب مشکی می‌پوشید و بسیاری از بازیکنان آن، اصلیتی بریتانیایی داشتند. نام‌هایی چون لسلی، راتکلیف، داگن، اندرسون و دیکینسون خاستگاه غیربومی این نفرات را نشان می‌دهد. آرژانتینی‌ها در دومین دیدار خود (6ـ0) میزبان خود را شکست دادند و برتری خود را به رخ همسایه کشیدند. رقابت دو تیم به سرعت به نبردی حیثیتی بدل شد. تا جایی که در سال 1905 یک جام به عنوان «لیپتون کاپ» به برنده مسابقات دو تیم اهدا شد.

شکست در فینال جام‌جهانی

آرژانتین در سال 1929 میزبان کوپاآمه‌ریکا بود و قهرمان تورنمنت شد. این تیم در سال 1930 در اولین جام‌جهانی شرکت کرد، در حالی که ستارگانی چون آنخل بوسیو، خوان اواریستو و لوییس مونتی از تیم نایب قهرمان المپیک 1928 در ترکیب تیم حاضر بودند. به گزارش آسمونی ، آرژانتین در این تورنمنت نیز مقابل فرانسه (1ـ0) مکزیک (6ـ3) شیلی (3ـ1) و آمریکا (6ـ1) پیروز شد. اما در فینال (2ـ4) باخت و نایب قهرمان شد. تیم پیروز، همان دشمن همیشگی بود: اروگوئه! و به این ترتیب خشم مردم چنان بالا گرفت که پس از شنیدن خبر این شکست، به کنسولگری اروگوئه حمله کردند!

فاجعه سوئد

وقتی آرژانتین در جام‌جهانی 1958 (سوئد) ابتدا از آلمان (1ـ3) باخت و در آخرین دیدار خود (1ـ6) در برابر چکسلواکی خرد شد، مطبوعات به این اتفاق، لقب   «El desastre de sucia» (فاجعه سوئد) دادند و 10 هزار نفر در فرودگاه گرد آمدند تا به بدترین شکل ممکن از شکست خوردگان استقبال کنند. پس از آن، تیم تنها یک بار فاتح کوپاآمه‌ریکا (1959) شد و از آن پس تا سال 1991 موفق به کسب این عنوان شد. شکست‌های تیم‌ملی در جام‌جهانی هم ادامه پیدا کرد. حذف از مرحله اول جام 1962 و حذف از مرحله دوم سال‌های 1966 و 1974، نمونه‌ای از این شکست‌ها بودند تا آن که منوتی از چنین تیمی قهرمان جام‌جهانی 1978 را پدید آورد.

خورخه سالمپائولی سرمربی تیم

یک دهه استثنائی در فوتبال آرژانتین

در سال 1978 آرژانتین برای نخستین بار میزبان جام‌جهانی فوتبال شد. وقتی «لوییز سزار منوتی» سرمربی آرژانتین شد، همه چیز به مرور رو به راه شد. بازیکنان همگی از لیگ آرژانتین و به خصوص از تیم‌های ریورپلاته و هوراکان انتخاب شدند و تنها لژیونر تیم «ماریو کمپس» بود که در والنسیای اسپانیا توپ می‌زد. راه‌راه‌پوشان مسابقات را با ضعف شروع کردند و مجارستان و فرانسه را با نتیجه (2ـ1) شکست دادند. تیم آن‌گاه از ایتالیا (0ـ1) باخت و در گروه خود دوم شد. اما در مرحله دوم شرایط بهتر شد. یک تساوی (0ـ0) مقابل برزیل و دو پیروزی برابر لهستان (2ـ0) و پرو (6ـ0) آرژانتین را فینالیست کرد و یک برد (3ـ1) در وقت اضافی مقابل هلند، اولین قهرمانی آلبی‌سلسته را رقم زد. هشت سال بعد آرژانتینی‌ها در جام‌جهانی 1986، شماره‌های پیراهن بازیکنان را به ترتیب حروف الفبا تعیین کردند؛ درست مثل سال‌های 1978 و 1982. تنها دروازه‌بان (پومپیدو)، پاسارلا، مارادونا و والدانو از این امر مستثنی بودند. به گزارش آسمونی ،  تیم تحت رهبری «کارلوس بیلاردو» تنها «دانیل پاسارلا» را از تیم فاتح سال 1978 در ترکیب خود می‌دید. در جام‌جهانی مکزیک «دیه‌گو مارادونا» همه کاره بود و به لطف حضور او، تیم با برتری مقابل کره‌جنوبی، بلغارستان، اروگوئه، انگلستان، بلژیک و آلمان قهرمان جهان شد. چهار سال بعد هم آرژانتین تیم‌های شوروی، برزیل، یوگسلاوی و ایتالیا را شکست داد. اما این بار در فینال از آلمان باخت و نایب قهرمان شد.   منبع: اختصاصی آسمونی