خواندنی های کوپا آمه ریکا ؛ ستارگان تکرار نشدنی فوتبال آرژانتین در کوپا آمه ریکا

خواندنی های کوپا آمه ریکا ؛ ستارگان تیم ملی آرژانتین / اختصاصی ورزشی آسمونی - مهدی زارعی

ستارگان تکرار نشدنی فوتبال آرژانتین در کوپا آمه ریکا

تیم ملی آرژانتین با شکست (2-0) از برزیل، از رسیدن به فینال کوپا آمه ریکا بازماند. اتفاقی که از ابتدا نیز قابل پیش بینی بود. نایب قهرمان دو دوره اخیر بازیهای جام ملتهای آمریکا سالهاست که با وجود داشتن ستارگان فراوان، در رسیدن به عنوان قهرمانی تورنمنت های مختلف ناکام می ماند. اما در گذشته چنین نبود و این تیم ستارگانی داشت که می توانستند سرنوشت تورنمنت ها را تغییر دهند. با چند تن از آنان آشنا می شویم.

آمادئو کاریزو - Amadeo Carrizo آمادئو کاریزو کاریزو دیرپاترین دروازه‌بانی است که درفوتبال آرژانتین ظهور کرده است. متولد 12 ژوئن 1926 و با شخصیتی پرابهت و تسلطی فراوان در بین دروازه‌بانان هم عصر خود. آسمونی ، او از اواسط دهه 40 تا اواسط دهه 60 میلادی و به مدت 21 فصل درون دروازه ایستاد که حاصل آن 513 بازی در لیگ آرژانتین بود.وی با ریورپلاته پنج بار در ابتدای دهه 50 قهرمان آرژانتین شد و برای بازی در جام‌جهانی 1958 به تیم‌ملی فراخوانده شد. نتایج آرژانتین در این بازی‌ها مایه شرم بازیکنان و هواداران شد. از جمله شکست (1-6) مقابل چکسلواکی. اما دو سال بعد نوبت به پاک کردن این خاطره تلخ بود کاریزو دروازه‌بان تیمی بود که در سال 1960 در خاک برزیل، این تیم و انگلستان را شکست داد و قهرمان جام‌جهانی کوچک شد. دروازه‌بان بزرگ ریورپلاته پس از جدایی از این تیم راهی " آلیانزا " ( پرو ) شد و فوتبال خود را در " میلیوناریوس – کلمبیا " خاتمه داد. وی پس از بازنشستگی در 44 سالگی، در رده جوانان به مربیگری پرداخت.

آنخل لابرونا - Ángel Labruna آنخل آمادئو لابرونا در تاریخ فوتبال آرژانتین نام " لابرونا " به عنوان یکی از بزرگ‌ترین اساطیر فوتبال این کشور شناخته می‌شود. نه تنها به خاطر درخشش او به عنوان یک هافبک مهاجم چپ در ریورپلاته و تیم‌ملی آرژانتین ، بلکه به جهت پایداری و استقامت او در میادین فوتبال و حضور 29 سال او در سطح اول فوتبال آمریکای جنوبی چیزی شبیه به " استانلی ماتیوس " در فوتبال بریتانیا. "لابرونا" در 28 سپتامبر 1918 متولد شد و بازی در تیمهای پایه ریورپلاته را از 12 سالگی آغاز کرد. او در زمبان طولانی درخشش خود در ریورپلاته 9 بار فاتح لیگ شد. لابرونا در اواخر دهه 40 یکی از پنج بازیکن افسانه‌ای خط حمله ریورپلاته بود که با گلزنی‌های فراوان ملقب به Maquina (ماشین) شدند. آنخل لابرونا چهل ساله بود که از او برای بازی در تیم‌ملی آرژانتین در جام‌جهانی 1958 (سوئد) دعوت به عمل آمد تا وی بازی‌های ملی خود رابه 36 برساند. او در این بازی‌ها 17 گل به ثمر رساند. وی در 41 سالگی از میادین فوتبال کناره‌گیری کرد. در حالی که سالهای پایانی فوتبال خود را در پلاتنسه ( آرژانتین )، گرین کراس(شیلی) و "رامپلا خونیورز (اروگوئه) سپری کرد. وی بعدها مربی ریورپلاته شد و این تیم را در سال 1968 قهرمان جام باشگاههای آمریکای جنوبی کرد. عنوانی که دیگر نصیب این تیم شد. وی در 20 سپتامبر 1983 دارفانی را وداع گفت

لوییس آرتیمه - Luis Artime لوییس آرتیمه سنتر فروارد قدرتمند، پرتلاش و همیشه گلرن دهه 60 آمریکای جنوبی. آرتیمه در دوم دسامبر 1938 متولد شد و بازی را در تیم " آتلانتا " آغاز کرد تیمی در شهر بوئنوس آیرس. آرتیمه گلزنی را از رده‌های پایه آغاز کرد و طی دو فصل 47 گل برای آتلانتا به ثمر رساند. پس از آن به ریورپلاته پیوست و در این تیم اوج گرفت او در سه فصل 66 گل در لیگ به ثمر رساند. اودر جام‌جهانی 1966 نوک حمله آرژانتین بود و پس از این بازی‌ها به ایندیپندنته پیوست. آسمونی ، او در این تیم 18 ماه بازی کرد و 44 گل به ثمر رساند. پس از آن لیگ کشورش را ترک گفت و به پالمیراس برزیل پیوست پس از آن به ناسیونال ( اروگوئه ) ملحق شد و دو سال پیاپی عنوان بهترین گلزن لیگ اروگوئه را به خود اختصاص داد. آن گاه به برزیل بازگشت و با تیم " فلومیننزه " به فوتبال خود خاتمه داد. او در دوران بازی خود در 25 بازی برای تیم‌ملی آرژانتین 24 گل به ثمر رساند. وی در کوپا آمه‌ریکا (1967) بهترین گلزن مسابقات لقب گرفت.

آنتونیو راتین - Antonio Rattín آنتونیو اوبالدو راتین هافبک بلندبالا و موثر باشگاه بوکاجونیورز و تیم‌ملی آرژانتین و متولد 16 می 1937. راتین تمام دوران بازی خود را در بوکا سپری کرد و در دهه 50 و 60 میلادی به پایه اصلی خط میانی باشگاه و تیم‌ملی بدل شد. او اولین بازی خود در لیگ را به سال 1956 انجام داد و چهارده فصل درخشان را در بوکا سپری کرد. بدین ترتیب به رکورد 357 بازی در لیگ رسید که در تاریخ " بوکا " بی‌سابقه است. وی در این سالها پنج بار فاتح لیگ آرژانتین شد. او در کنار " سیلویو مارزولینی " و " آنخل روخاس " مهره‌های اصلی تیمی بودند که در سال 1963 به فینال باشگاههای آمریکای جنوبی رسیدند اما دیدار نهایی را در نبردی میلیمتری و پایاپای به سانتوز باختند که " پله " را در اوج می‌دید. راتین 37 بار پیراهن تیم‌ملی آرژانتین را به تن کرد و یکی از ماندگارترین صحنه‌های تاریخ فوتبال این کشور را رقم زد. در نیمه اول مسابقه یک چهارم نهایی جام 1966 بین آرژانتین و انگلستان میزبان راتین به آرامی نزد داور رفت که داور آلمانی به ناگاه دستور اخراج او را صادر کرد! بازی برای مدتی طولانی متوقف شد. چون کاپیتان آرژانتین کارخاصی انجام نداده بود. بعدها داور گفت. من زبان اسپانیایی نمی‌دانم. اما حدس زدم به او ناسزا گفته است!! چیزی نمانده بود که تیم آرژانتین از مسابقه کناره‌گیری کند. اما سرانجام تیم ده نفره بازی را (0-1) باخت. راتین همیشه اعتقاد داشت که قربانی جوناسالم داوری بازیها شده بود. راتین یک سال بعد با آرژانتین در کوپاآمه‌ریکا شرکت کرد و پس از اروگوئه نایب قهرمان این مسابقات شد.   اختصاصی آسمونی