غول ها آیا وجود دارند؟ یا زاییدهٔ خیال مردم هستند

غول ها آیا وجود دارند؟ یا زاییدهٔ خیال مردم هستند؟ آسمونی در این بخش در مورد اینکه آیا واقعا غول وجود دارد یا خیر، مطلب بسیار جالبی تهیه کرده است که پیشنهاد می کنیم حتما این متن را تا پایان مطالعه نمایید.

غول ها آیا وجود دارند؟ یا زاییدهٔ خیال مردم هستند

" سورت " و " بلامی " برای اولین بار این سؤال را مطرح نمودند که اگر یک قمربه زمین نزدیک و نزدیکتر بشود چه اتفاقی روی میدهد.؟ یکی از تاثیرات آن این خواهد بود که قوه کشش آن به نسبت بیشتر خواهد شد . شدت جذر و مدهازیادتر شده و سطح وسیع تری از سواحل را شستشو خواهد داد , و از تاثیرات ثانوی آن این خواهد بود که انسانها و کلیه موجودات زنده بلند قدتر خواهندشد . طبق نظر این دو دانشمند این تنها دلیل ممکن برای توجیه علت پیدایش گیاهان و حیوانات عظیم الجثه و غول پیکر و انسانهایی به قد بیش از 5 متراست که در روی زمین می زیسته اند , و طبق این تئوری افزایش قامت انسانها و همینطور بالا رفتن ضریب هوش آدمیان در اثر افزایش اشعه کیهانی بوده است . از اینگونه مباحث متشنج کننده درباره طبیعت و این اشعه وجود داشته است و درآینده نیز وجود خواهد داشت

سالیان متوالی برسی و تحقیق لازم است تا بتوان به نتیجه قطعی دستیافت. پرفسور " یعقوب ایوگستر " که در این رابطه برتر از همه است اعلام نموده است که : " اشعه کیهانی نیز مانند اشعه ایکس و غیره ممکن است دارای دو نوع تاثیر باشد , یعنی ممکن است باعث تغییرات وراثتی بشود یا به بافت های بدن آسیب برساند " اگر کره زمین دارای قمرهای چندگانه بوده , که غیر از یکی بقیه نابود شده اند , و باز هم اگر نتیجه آن شده است که انسانها در معرض تابش شدید رادیو اکتیو قرار گرفته اند, پس به طور حتم دلیل پیدایش موجودات غول پیکر همین پدیده بوده است . برای اینکه این موضوع بهتر به تصویر کشیده شود, میتوانیم رویدادهائی را که در سال 1902 در جزیره هند غربی به نام " مارتینیک " روی دادند را بخاطر بیاوریم, حادثه ای که منجر به کشته شدن بیش از 000/20 نفر فقط درشهر "سنت پامین " گردید .

درست قبل از آغاز فاجعه یک توده غلیظ ابر به رنگ بنفش تیره در بالای دهانه آتشفشان ظاهر شد, که عبارت بود از گازهای اشباع شده با بخار آب, آن ابر بتدریج گسترده تر شد و بالای جزیره را پوشاند . مردمان ساکن آنجا خبر نداشتند که چه فاجعه ای در انتظار آنهاست .! ناگهان ستون آتشینی از دهانه آتش فشان تا ارتفاع بیش از 4000 متر به آسمان فوران نمود و گازهای موجود در ابر را شعله ور کرد . گازهای مشتعل با حرارتی معادل1000 درجه سانتیگراد در حال سوختن بود, تمامی ساکنان آن جزیره زنده زنده کباب شدند و تنها یکنفر زندانی که در سیاهچال قرار داشت نجات پیدا کرد

شهر فاجعه زده دیگر بازسازی نشد, اما زندگی خیلی زودتر از آنچه انتظار میرفت در آن جزیره آغاز شد . گیاهان و حیوانات در صحنه آنجا ظاهر شدند, اما همگی از اندازه های خارق العاده برخوردار شدند ( حیواناتی که به آنجا رفته بودند ) سگها , گربه ها , مارمولکها , لاکپشتها و حتی حشرات خیلی درشت هیکل تر از آن بودند که تا آن موقع مشاهده شده بود و ضمنا هر نسل جدید نسبت به نسل قبل خود بزرگتر شده بود . دولت فرانسه برای تحقیق در این مورد تیمی از دانشمندان را در نزدیکی کوه آتشفشان آنجا مستقر کرد و آنها بعد از تحقیقات لازم اعلام نمودند که جهش ناگهانی زندگی گیاهی وحیوانی موجود در آنجا به دلیل تشعشعاتی بوده که از مواد معدنی پرتاپ شده به آسمان در حین فعالیت آتشفشانی ساطع شده بود . آن تشعشعات روی انسانها نیز موثربود , سرپرست تیم تحقیقات دکتر" ژورل گراویور"در طی آن مدت به اندازه 7 سانتیمتر وهمکار دیگرش دکتر " روئن " 59 ساله حدود 5 سانتیمتر به قدشان اضافه شده بود

برای آزمایش دقیقتر بعضی از شاخه های تازه جوانه زده گیاهان را طوری پوشاندند که اشعه مورد نظر به آنها نتابد و شاخه های هم قد و هم اندازه دیگر آن گیاه را در معرض تابش آن اشعه قرار دادند, طولی نکشید که مشاهده کردند شاخه های اشعه دیده به مراتب بزرگتر از شاخه های محروم از اشعه رشد کرده اند و روی هم رفته در عرض شش ماه به همان اندازه ای رشد نمودند که در مواقع عادی 2 سال طول می کشیده است .

میوه ها خیلی سریع رسیدند و اندازه آنها نیز خیلی درشت تر از حد معمول گردید, تنه های گیاهان کاکتوس نیز قطورتر و دو برابر گردید, حیوانات رده پائین نیز تاثیرات آن اشعه را بروز دادند . مثلا نوعی مارمولک سمی که در حالت عادی به طول حدودا 20 سانتیمتر بود, بعد از اینکه در معرض تابش آن اشعه قرار گرفت طول آن به حدود 50 سانتیمتر رسید و شکل اژدهای کوچکی را پیدا کرد و سم زهر آن که قبلا کمتر کشنده بود, حالا دو برابر سمی تر از مار کبرا شده بود .

اما بعد از اینکه آن گیاهان وجانوران را از جزیره " مارتینک " خارج و دور نمودند دیگر آن رشد غیر عادی را نشان ندادند . در خود جزیره هم وقتی تابش اشعه مورد بحث به پایان رسید آن غولهای کوچولو به حال اولیه خود برگشتند . این حادثه یک معما را دربرابر دانشمندان قرار داد !! آیا زمین در سالیان دور تجربه اینگونه تشعشعات را داشته است.؟و اگر بوده عمر این اشعه های مرموز چقدر بوده.؟ در افسانه های زیادی از غول نام برده شده, آیا این افسانه ها تنها یک داستان هستند .؟ آیا براستی اسکلتهای انسان پنج متری یافته شده, یا باز اینهم یک افسانه است.؟

دانشمندانی بودند که نظریه فاجعه اقمار زمین را مطرحه کرده بودند . وباز آن تعداد از دانشمندانی که نظریه فاجعه اقماری را رد می کنند , باز هم این عقیده را قبول دارند که اشعه کیهانی عامل غول سازی در روی زمین بوده است که در گیاهان و حیوانات ماقبل تاریخ نمود پیدا کرده بود . خورشید به طور حتم در مراحل اولیه خود مقدار متنابهی اشعه کیهانی را به سوی سیارات پیرامون خود انتشار داده بود . حتی در عصر حاضر نیز هر موقع طوفانهای خورشیدی ( منظور انفجارات سطح خورشید است ) شدت بیابد , تشعشعات کیهانی افزایش پیدا میکند . در چنین صورتی غول سازی می بایست از آغاز شروع زندگی نباتی و حیوانی در روی زمین وجود داشته باشد نه فقط در دوره تریاسیک (حدود 185 میلیون سال قبل ) که زمان زندگی دایناسورها بوده است , از طرف دیگر درست است است که اشعه کیهانی از طریق جو زمین فیلتر شده و به زمین می رسد , ولی حتما در آن ایام شدت آن بیشتر بوده است . حتی امروزه نیز تابش آن تغییرات غیرقابل انکاری را در بدن انسانها باعث میشود .

اگر شدت آن 000/650 واحد در دقیقه باشد , میتواند از دیوارهای سرب و از آب به عمق 1200متر عبور نماید . پس تا اینجا نتیجه گرفتیم اشعه کیهانی خورشید میتواند در رشد و نمود گیاهان و حیوانات تاثیر داشته باشد . اما آیا در روی زمین نشانه های دیگری هم وجود دارد .؟ پرفسور " باتر لیکی " پسر پرفسور " لوئیس لیکی " که در حال حاضر سرپرست موزه کنیا میباشد , در آن زمان که پدرش بقایای انسانهای ماقبل تاریخ را کشف نمود پسر کوچکی بیش نبود اما کمک پدر محسوب می شد در آن موقع روزی وی از سر بالائی مقابل تنگه " اولدووای " که در نزدیکی دریاچه ویکتوریا قرار دارد مشغول صعود بود که تعادل خود را از دست داده و کم مانده بود به ته دره سقوط نماید , و در همان حال که به طرف پائین خم شده بود ناگهان یک تکه استخوان درشت را مشاهده کرد که قسمتی از آن سر از خاک بیرون زده بود , او شروع به فریاد زدن کرد و همراهان او را بالا کشیدند او آنچه را که دیده بود به پدر گفت و آنها بلافاصله شروع به کنکاش در منطقه کردند , آنها اسکلت و جمجمه ای را از زیر خاک بیرون آوردند که باور کردنی نبود , این اسکلت متعلق به انسانی بود که نزدیک به پنج متر قد داشت و حدود نیم میلیون سال قبل درآن مناطق زندگی میکرد , البته این اولین یافته دانشمندان و باستان شناسان نبود , ولی یکی از بی نظیرترین یافته های انسانهای غول پیکر محسوب می شد که بعدها به "غول اولدووای " معروف شد .

من اگر بخواهم تمام یافته های دانشمندانی که تا امروز جمجمه و اسکلتهای انسانهای عظیم الجثه را یافته اند را بگویم همانطور که در مقدمه مطالب عرض کردم یک کتاب مثنوی میشود ولی همینقدر اشاره می کنم که در کشورهای چین , هندوستان و قاره آفریقا و آمریکای جنوبی و قسمتی از اروپا اسکلتهای انسانهای عظیم الجثه یافت شده است ... این یافته ها نشان میدهد که در روی زمین انسانهای زندگی میکردند که از نظر اندازه و هیکل بسیار درشت تر از نسل امروز بشر بوده است .

در یکی از حفاریها که در " گارگایان " فلیپین انجام گرفت اسکلت انسانی به قد پنج متر و هفتاد سانتیمتر یافت شد . اسکلت دیگر به قد سه متر در منطقه جنوب شرقی چین یافت شد و طبق اظهار نظر " پنی ون – چانگ " انسان شناس چینی , این انسانها حداقل در 000/300 سال پیش در آن منطقه زندگی میکردند ( یکی از بستگان نزدیک بنده هنگامی که در سالهای 1346تا 1347 در منطقه سیستان و بلوچستان مشغول خدمت بود میگفت : در آن سالها زلزله ای در منطقه آمده بود و بعضی از افراد بومی آمدند و گفتند در منطقه ای اسکلتهای بیرون زده وقتی چند کارشناس به آن منطقه امدند تشخیص دادند که آنجا قبرستانی متروک بوده است , دوست من میگفت اسکلتها متعلق به انسانهائی بود که بیش از سه متر قد داشتند . این جای تعجب دارد چرا که فردوسی حماسه سرای بزرگ ایران بارها از سیستان و مردان قد بلندش در شاهنامه صحبت میکند .

در آینده مطلبی درباره بعضی از افسانه ها و داستانهای کتابهای مقدس دارم ) البته انسان شناسان دیگری هم هستند که با " پنی ون – چانگ " درباره زمان زندگی انسانهای غول پیکر اختلاف نظر دارند و بسیاری هم با آن موافقند. این موضوع در مورد یافته های به عمل آمده در " اقادیر " مراکش نیز صادق است . در آنجا یک افسر ارتش فرانسه به نام سروان " لافانچریک " انبار و ذخائر و لوازم شکاری را کشف نمود که در میان سلاحهای موجود پانصد عدد تبرزین دولبه مشاهده می شد که وزن هر کدام آنها حدود 11کیلو گرم و همچنین تبرهایی برای قطع درختان به وزن حدود 60 کیلو گرم بدست آمد که با استانداردهای امروزی چیزی حدود 25 تا 30 برابر تبر و تبرزین های امروزی است .

و علاوه بر سنگینی وزن , طول و قطر دسته های آن نیز نشان از این دارد که استفاده کننده های آن باید بسیار غول پیکر و نیرومند بوده باشند . مطلب دیگری که محققان این رشته را دچاره حیرت کرده , حکایتها و همچنین افسانهایی است که در میان اقوام مختلف وجود داشته است . مثلا در افسانه های یونان باستان از غول سه چشمی نام برده میشود , تقریبا مشابه همین افسانه نیز در میان سرخپوستان و اقوام وحشی در آمریکای جنوبی نیز دیده میشود . در گوشه و کنار این کره خاکی مجسمه هائی وجود دارد که پیام مرموزی را در خود نگه داری میکنند . تونلهای بسیار عریضی که یک کالسکه چهار اسب به راحتی میتواند در آن تردد کند . تمام اینها نشانه هائی است از انسانهای عظیم الچثه یا همان غولهای کتابهای داستانی که در کودکی آن را میخواندیم . اما یک سئوال مرموز باقی می ماند . " آیا در عصر ما هم غولی وجود دارد .؟" جواب این است ...شاید !!!

در مورخه 30 ژوئیه سال 1963 روزنامه شهر " پورتلند " واقع در ایالت " اورگون " گزارشی را منتشر کرد که باعث تعجب و وحشت مردم ایالت " اورگون " گردید : مخلوق عجیب باز هم در شمال غربی دیده شد !! نویسنده مقالات روزنامه به اسم " مارتین کلارک " پی به این امر برد که این گزارش یک مورد دیگر از سلسله گزارشهایی است که از شاهدین معتبر درباره غولهای پشمالوی عجیب نقل شده است . در این مورد بخصوص " کلارک " از شاهدین به عنوان یک مرد " پرتلندی " و دو زن بومی که نسبتی با هم نداشتن و بنا به درخواست ایشان اسمشان در آن شماره از روزنامه چاپ نشده بود نام برد .

حادثه در یک قسمت دور افتاده از یک جاده بین گذرگاه " ساتوس " و شهر " تاپینش " در حدود ساعت 5/1 بامداد روز یکشنبه مورخه 28 ژوئیه سال 1963 روی داده بود . آن مرد در حال راندن اتومبیلی بود که آن دو خانم مسافرش بودند و او تازه از یک اتومبیل دیگر سبقت گرفته بود که ناگهان چراغهای جلویش روی یک موجود عظیم الجثه که در چند فوتی پائین تر از جاده و در قسمت چپ آن قرار داشت , افتاد . وی خطاب به خبرنگار فوق گفت : اول فکر کردم که یک تنه کنده درخت سفید رنگ است , ولی بعد دریافتم که هیچ کنده درختی در آن ناحیه وجود ندارد سپس دیدم که دارد حرکت میکند ! سه سرنشین اتومبیل تصدیق کردند که آن موجود یک مخلوق آدم نما به قد 3 تا 4 متر و پوشیده از موی درازی بود که در نور جلوی اتومبیل خاکستری جلوه میکرد .

آنها فکر کردند که این موجود از داخل گودالی که در مجاورت جاده قرار داشت بیرون آمده است . و هنگامی که نور ماشین به آن خورد خیلی سریع از جاده فاصله گرفت و در تاریکی ناپدید شد . این گزارش سریعا با سایر گزارشهای متعاقب آن دنبال شد . من جمله یک گزارشی بود که توسط خانواده " مارتین هنریش " به روزنامه داده شده بود . این خانواده کشاورز هنگامی که در مزرعه خود بودند . چند موجود غول پیکر را دیدند که کنار حوضچه آب مزرعه ایستاده بودند . آقای هنریش تصور کرد که به چند خرس برخورد کرده اما در آن منطقه خرسی به آن بزرگی وجود نداشت .

آنها بدون اینکه آزاری به کسی برسانند شروع به خوردن آب کردند و بعد از آنجا دور شدند چیزی که باعث تعجب بود اینکه آنها آب را در میان دستان خود میگرفتند و بعد میخوردند و حرکت آنها دقیقا مثل انسان بود . دیگر پلیس نمیتوانست بی تفاوت باشد , آنها به سرعت وارد منطقه شدند و چون کنار حوضچه , گل آلود بود به راحتی جای پای آنها دیده می شد . جای پای آنها دقیقا شبیه انسان بود اما بسیار بزرگتر , از رد پاهای آنها قالبهائی تهیه شد , تنها چیزی که می شد عنوان کرد این بود که آنها میمونهای انسان نما بودند . سرخپوستان به این موجودات " ساچ کواچ " میگفتند . و اطلاعات زیادی از این موجودات در دست نبود . سالها گذشت و دیگر خبری از میمونهای انسان نما نبود , تا اینکه در سال 1954 یک گروه 6 نفره از معدنچیان که مشغول کار به روی یک حفره کوچک پر منفعت در دامنه شرقی کوه " سنت هلن " بودند . مورد حمله یک دسته نعره کش غول پیکر قرار گرفتند . به استناد خبر جریده " لانگ ویو دیلی نیوز " این موجودات با پرتاب کردن سنگ و چوب به طرف معدنچیان باعث وحشت و فرار آنها شدند . معدنچیان بسرعت خود را به کلبه ای که برای استراحت ساخته بودند رساندند .

یکی از معدنچیان بنام " ماریون اسمیت " در گزارشی که به کلانتری " کولیتز کانتی " داده است , میگوید : من پنچ تیر از فاصله نزدیک به یکی از وحشیان زدم اما نتوانستم او را بیندازم , به گفته معدنچیان در تمام طول شب این جانوران بزرگ در اطراف کلبه آنها نعره می کشیدند و آنرا سنگ باران می کردند , گاهی این سنگها بقدری بزرگ بود که نزدیک بود کلبه را ویران کند . با دمیدن صبح معدنچیان از کلبه در هم ریخته شان پا به فرار گذاشتند , ولی همینطور که می گریختند , خود را رودر روی یک موجود پشمالوی عظیم الجثه که به تخمین آنها قدش بالای 4 متر و شکل ظاهری آن شبیه یک میمون با موهای بلند سیاه یا قهوه ای تیره بود , دیدند .

طبق گزارش واصله یکی از معدنچیان به طرف آن موجود شلیک کرد و آنها دیدند که وی به داخل یک شکاف بزرگ که از آن زمان به " دره میمون " معروف گردید , پرتاب شد . گزارش معدنچیان وحشت زده موجب ارسال یک گروه جستجو از طرف دفتر کلانتر شد . در گزارش این گروه آمده : کلبه بطور کامل ویران شده , بنظر میرسد بعد از خروج معدنچیان آنها دست از خراب کردن کلبه برنداشته اند ,سنگهای بسیار بزرگی به طرف کلبه پرتاب شده که نشان میدهد این موجودات بسیار قدرتمند هستند .جای پاهای این موجودات در اطراف کلبه به چشم میخورد که بسیار شبیه پای انسان است اما اندازه آن بسیار بزرگتر است . در دره آثار خون بچشم میخورد اما اینگونه بنظر میرسد که آنها موجود زخمی را با خود برده اند . من برای اینکه این مطلب به درازا نکشد به این نکته اکتفا می کنم .

گزارشات زیادی از دیدن این موجود در جراید مختلف به چاپ رسید . تا اینکه در سال 1967یک گروه فیلم برداری بنام " دون فرد " توانست یک فیلم کوتاه از این موجود عجیب که مثل انسان راه میرود تهیه کند (بعدها فیلمهای بسیار توسط هالیود ساخته شد) نسل این موجودات بسرعت منقرض شد با ساخت و سازهای انجام گرفته دیگر جائی برای آخرین غول ها نمانده است ..البته در سالهای گذشته خبر از دیده شدن این موجود غول پیکر در اطراف رودخانه " می سی سی پی " و همچنین جنگلهای آمازون به گوش میرسد . آیا اینها نیاکان غولهای داستان ما هستند.؟ در آینده نه چندان دور از غولهای تبت با شما خواهم گفت . اما غولها دیگر یک داستان نیستند..آنها وجود داشته و شاید هم وجود دارند ....