
قانون مبارزه با پولشویی
قانون مبارزه با پولشویی اصلیترین قانون حاکم بر اقدامات ضد پولشویی در ایران است. برای آشنایی بیشتر و کامل تر با قانون مبارزه با پولشویی این بخش آسمونی را بخوانید.
قانون مبارزه با پولشویی
قانون مبارزه با پولشویی (Anti Money Laundering یا AML) مشتمل بر دوازده ماده و هفت تبصره در جلسه علنی روز سهشنبه 2 بهمن 1386 مجلس شورای اسلامی تصویب شد و در تاریخ 17 بهمن 1386 به تأیید شورای نگهبان رسید.
ایجاد شورای عالی قانون مبارزه با پولشویی
به موجب ماده 4 این قانون، شورای عالی مبارزه با پولشویی به ریاست و مسئولیت وزیر امور اقتصادی و دارایی و با عضویت وزراء صنعت، معدن و تجارت، اطلاعات، کشور و رئیس بانک مرکزی برای هماهنگسازی دستگاههای مربوط در گردآوری، پردازش و تحلیل اخبار، اسناد و مدارک، اطلاعات و گزارشهای دریافتی، تهیه سامانههای اطلاعاتی هوشمند، شناسایی معاملات مشکوک و با هدف مقابله با جرم پولشویی تشکیل شد.
مقررات پاییندستیقانون مبارزه با پولشویی
از جمله مقررات پاییندستی که پیرو تصویب این قانون و برای اجرای مفاد آن وضع شدند میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- آییننامه اجرایی قانون مبارزه با پولشویی (1388)
- تعیین ساختار و تشکیلات اجرایی شورای عالی مبارزه با پولشویی (1388)