7 اسفند؛ درگذشت علامه علی اکبر دهخدا - 1334 ه ش

 علی اکبر دهخدا، در سال 1257 خورشیدی مصادف با  1297 ه . ق در تهران دیده به جهان گشود. پدرش، خان باباخان، از زمین داران متوسط قزوین بود. علی اکبر، ده ساله بود که پدرش فوت کرد. از این رو، با حمایت مادرش و حاج شیخ هادی نجم آبادی، تربیت یافت. او همواره می گفت که هر چه دارد، بر اثر آموزش آن بزرگ مرد و مادر فداکارش بوده است. پس از پایان دوره تحصیلات ده ساله علوم قدیم و با تأسیس مدرسه سیاسی در تهران، برای تحصیل علوم جدید وارد مدرسه سیاسی شد و به آموختن زبان فرانسه همت گماشت.

دهخدا بعدها به اروپا رفت و در این مدت، آموخته های خود را در زبان فرانسه کامل کرد و با اندوخته های علمی فراوان به ایران بازگشت.

دهخدا پس از بازگشت به ایران که هم زمان با مشروطیت بود با سمت معاونت راجعه شوسه خراسان مشغول به کار شد و پس از حدود شش ماه کار با عنوان نویسنده و سردبیر با همکاری مرحوم جهانگیرخان و مرحوم قاسم خان، روزنامه معروف صور اسرافیل را منتشر کرد.

همزمان با آغاز مشروطیت، ستون طنز چرند و پرند به قلم دهخدا و با امضای دخو، خرمگس، سگ حسن دله، غلام گدا، اسیرالجوال، دخو علی شاه، روزنامه چی، خادم الفقرا، دخو علی، نخود همه آش در این روزنامه نوشته می شد.

دهخدا یکی از بنیانگذاران طنز در ایران است. سبک نگارش جدید این ستون در عالم روزنامه نگاری و نثر معاصر فارسی مکتب نوینی را پدیدآورد. دهخدا با قلم طنز مفاسد اجتماعی و سیاسی آن روزگار را در روزنامه منتشر می کرد.

او در اوایل اسفند 1329، جمعیت مبارزه با بی سوادی را تأسیس کرد. با روی کار آمدن دولت ملی دکتر مصدق، دهخدا باز به عرصه سیاست کشیده شد. پس از کودتای 1332، وی مورد آزار و اذیت دولت وقت قرار گرفت و حقوق بازنشستگی اش نیز قطع شد. سرانجام آن مرد بزرگ، در هفتم اسفند 1334 در تهران درگذشت.