آدامس دوست یا دشمن دندان؟

جویدن آدامس‌‌های عاری از قند پس از خوردن غذا ممکن است به کاهش خطر ‍ پوسیدگی دندان و خوشبو کردن دهان کمک کند. اما آدامس چطور این اثرات سودمند را ایجاد می‌کند؟

عمل فیزیکی جویدن آدامس  پس از 20 دقیقه جریان بزاق را در دهان شما تحریک می‌کند. افزایش جریان بزاق می‌تواند به خنثی‌کردن و شستن اسیدهای که هنگام تجزیه غذاها بوسیله باکتری‌ها تولید می‌شوند، کمک کند. در طول زمان این اسید‌ها می‌توانند مینای دندان را تخریب کنند و باعث ایجاد پوسیدگی دندان شوند. افزایش جریان بزاق همچنین با تولید کلسیم و فسفر بیشتر به تقویت‌ مینای دندان کمک می‌کند.

آدامس‌ها معمولی حاوی این اجزا هستند:

- پایه صمغ.

- قند یا شیرین‌کننده مصنوعی (مانند آسپارتام، سوربیتول یا مانیتول).

- نرم‌کننده (گلیسرین و سایر فراورده‌های روغن گیاهی).

-  رایحه‌دهنده‌ها و رنگ‌های افزودنی.

بهتر است شما به دنبال آدامس‌هایی باشید که علاوه بر بدون قند بودن، حاوی عوامل درمانگری باشند که منافع اضافی داشته باشند، از جمله موادی که با تحریک مکانیکی لثه‌ها باعث ترشح بیشتر بزاق می‌شوند یا برخی از آدامس‌ها حاوی مواد فعالی هستند که می‌توانند توانایی لثه‌ها و رسوب مجدد مواد معدنی در دندان را افزایش دهند و به این ترتیب از پوسیدگی دندان جلوگیری کنند یا به لثه‌ها توانایی جلوگیری از تشکیل پلاک و التهاب لثه یا ژنژیویت را می‌دهند.

ضمنا آدامس جویدن نمی‌تواند جایگزین مسواک زدن و نخ دندان کشیدن شود. جویدن آدامس فقط وسیله‌ای کمکی برای مسواک زدن و نخ دندان کشیدن است و باید به نخ کشیدن مداوم و روزی دوبار مسواک زدن با خمیردندان حاوی فلوراید ادامه دهید.