فرصتی طلایی برای پایین نشین های لیگ برتر

اختصاصی آسمونی

نوشته از مهدی زارعی

معامله دو سر برد برای قلعه نویی و تیم آینده او!

لیگ فوتبال ایران با وجود تمام حاشیه ها و مشکلاتی که داشت، به پایان خود نزدیک شد. در مسابقاتی که تیمها در تعویض و برکناری مربیان خود با هم رقابت داشتند، آخرین تغییر به نام سپاهان افتاد و امیر قلعه نویی با تکرار روند همیشگی خود، نیم فصل دوم ناامید کننده ای را پشت سر گذاشت تا سرانجام ناچار به کناره گیری از سپاهان شود. به این ترتیب دوران حضور قلعه نویی در سپاهان با دو حضور در نیمه نهایی جام حذفی و یک نایب قهرمانی لیگ به پایان رسید. اما نتایج او در نیم فصل دوم لیک 99-98 به قدری غیرقابل دفاع بود که دیگر کسی تمایلی به ماندن او در جمع طلایی پوشان نداشته باشد.

داستان قلعه نویی در تمام سالهای اخیر، داستانی تکراری شده است. نتایجی قابل قبول در نیم فصل اول و آن گاه بازیهایی سراسر احتیاط و ترس از تیمهای او در نیم فصل دوم. داستانی که قبل از سپاهان در تراکتورسازی و استقلال نیز تکرار شده بود تا این سوال مطرح شود که آیا پرافتخارترین مربی تاریخ لیگ برتر، دیگر حرفی برای گفتن دارد یا خیر؟

شاید در نگاه ابتدایی، نتوان به آینده ژنرال امیدی داشت. مخصوصا حالا که او در تمام تیمهای صاحب نام همچون سپاهان، تراکتورسازی و استقلال طعم ناکامی را چشیده است و از آخرین افتخار او در فوتبال ایران نزدیک به یک دهه می گذرد.

اما...

قلعه نویی زمانی وارد سپاهان شد که این تیم دو فصل متوالی را در بین تیمهای قعرنشین جدول سپری کرده بود و در بدترین روزهای خود در لیگ برتر بود. قلعه نویی با همین شرایط ذوب آهن را نیز تحویل گرفته بود و تیمی با نتایج قابل قبول از دیگر تیم اصفهانی ساخت. قبل از آن و در روزهای اوج ژنرال، او همین کار را در مس کرمان انجام داده بود و از تیمی که در رده های پایین جدول به سر می برد، تیمی با نتایج آبرومند ساخته بود.

حالا با این شرایط، برای فصل های آینده می دانیم که دیگر خبری از قلعه نویی در تیمهای بالای جدولی نخواهد بود. شاید منطقی ترین کار برای ژنرال، حضوری مجدد در تیمی میان جدولی باشد و حتی تیمی که امسال با سختی توانست جواز بقا در لیگ را به دست آورد.

در این شرایط، حضور این مربی در چنین تیمهایی می تواند فصل آینده آنها را تضمین کند. جایی که فشار وارده بر مربی کمتر است و دیگر با یک ناکامی، سر و کار مربی به ICU کشیده نخواهد شد.

از طرف دیگر، تیمهایی که به لیگ برتر می رسند، معمولا پس از یک فصل بقا، سخت ترین دوران خود را در دومین فصل حضور در لیگ برتر تجربه می کنند. اتفاقی که بارها در مورد تیمهای مختلف رخ داده است و در آینده نیز رخ خواهد داد.

به همین خاطر باید منتظر ماند و دید که آیا هیچ کدام از تیمهای رده پایین جدول، برای سال آینده قلعه نویی را به خدمت خواهند گرفت؟

با توجه به تجربیات قبلی قلعه نویی در استانهای آذربایجان و کرمان، شاید محتمل ترین گزینه های اینده او، تیمهایی در همین استانها باشند. چنین استخدامی برای هر دو طرف، سود دو جانبه ای در بر دارد. مربی مجبور به تحمل فشارهای فراوان نخواهد بود و تیمی که او را استخدام کرده، یک فصل با خیال راحت از منطقه سقوط فاصله خواهد داشت.

البته غیرمحتمل نیست که قلعه نویی در نیمه های فصل آینده هدایت یکی از تیمها را عهده دار شود. زیرا تیمهای ایرانی میانه خوبی با میدان دادن به مربیان جوان ندارند. اما هرچه باشد، بعید به نظر می رسد که مربی مثل قلعه نویی فعلا بیکار بماند!