خوآکین؛ قهرمان 40 ساله جام حذفی اسپانیا
مهدی زارعی- اگر خوآکین در جام جهانی 2002 در بیست سالگی به آینده چشم دوخته بود و می دانست که سالها فرصت، پیش روی او قرار دارد، اما در ضربات پنالتی فینال جام حذفی اسپانیا مقابل والنسیا شرایط متفاوت بود و این فینال می توانست آخرین فینال زندگی خوآکین باشد. در جام جهانی کره و ژاپن، خوآکین با سابقه تنها 3 مسابقه ملی به پدیده اسپانیا در آن مسابقات تبدیل شد و چنان در رقابتها درخشید که در پایان تورنمنت، به عنوان یکی از اعضای تیم منتخب جام برگزیده شد.
با این حال وقتی یک تصویر از او در جام جهانی 2002 به ذهن می آید، تصویری است در برابر دروازه کره جنوبی. اسپانیا در طول مسابقه بارها صاحب گل شد اما داور مصری گلهای اسپانیا را یکی بعد از دیگری مردود اعلام کرد. در ضربات پنالتی، برخلاف سابقه دو تیم، کره ای ها تمام ضربات خود را گل کردند. اما خوآکین ضربه چهارم اسپانیا را از دست داد تا لاروخا از دور رقابتها کنار برود. چهار سال بعد، او تنها 24 سال داشت که دومین جام جهانی زندگی خود را تجربه کرد. اسپانیا در دورانی که به خوب بودن و بد نتیجه گرفتن عادت کرده بود، پس از سه برد در دور گروهی، مقابل فرانسه باخت و از جام کنار رفت و خوآکین هم پس از آن، هرگز در جام جهانی بازی نکرد.
اما در فوتبال باشگاهی، خوآکین به خاطر دیرپایی و تداوم خود ماندگار شد. خوآکین سانچز رودریگز روز 21 جولای 1981 در « ال پوئرتو د سانتا ماریا» متولد شد؛ شهری در کادیز واقع در استان آندُلس و در جنوبی ترین قسمت اسپانیا؛ در ساحل رودخانه گوادالِت و در بین پرتغال و ستون های هرکول در نزدیکی اقیانوس اطلس و دریای مدیترانه.
خوآکین در 16 سالگی فوتبال را از تیمهای پایه بتیس آغاز کرد و بعد از دو سال، راهی تیم دوم بتیس شد. او فصل 2000-1999 را در این تیم گذراند؛ 27 بازی کرد و 2 گل به ثمر رساند تا فصل بعد، راهی تیم اصلی بتیس شود؛ تیمی که در آن زمان در دسته دوم حضور داشت اما یک فصل بعد، به لالیگا صعود می کرد. سرعت پیشرفت وینگر 179 سانتی متری فوق العاده بود. در کمتر از دو سال، بازیکن اصلی بتیس شد و به تیم ملی اسپانیا رسید و در سال 2002 جایزه بهترین بازیکن جوان لالیگا را از آن خود کرد. در روز 11 ژوئن 2005 او با شماره 17، بازیکن اصلی بتیس در فینال جام حذفی مقابل اوساسونا بود. جایی که بتیس در وقت اضافی(2-1) پیروز و دومین قهرمانی خود در کوپا دل ری را در استادیوم وینسته کالدرون جشن گرفت.
یک فصل بعد و در پایان فصل 06-2005 او بتیس را به مقصد والنسیا ترک کرد. در بتیس طی شش فصل، 256 بار به میدان رفت و 35 بار هم موفق به گلزنی شد. از این تعداد، 24 گل در رقابتها لیگ به ثمر رسید.
خوآکین پنج فصل را هم در والنسیا سپری کرد. در این مدت تعداد بازیهای ملی خودش را هم به 51 رساند. اما بازیکنی که از سال 2002، هر ساله 7 تا 9 بازی برای لاروخا انجام داده بود، از سال 2007 به بعد، هرگز فرصت بازی برای اسپانیا را به دست نیاورد. کم کم دوران اقتدار رئال و بارسا در اسپانیا از سرگرفته می شد و بازیکنانی که در تیمهای دیگر بازی می کردند، کمتر فرصتی برای کسب افتخار به دست می آوردند. یکی از این معدود افتخارات در سال 2007 نصیب والنسیا شد. والنسیا که در نیمه نهایی بارسلونا را از گردونه رقابتها حذف کرده بود، در فینال (3-1) ختافه را شکست داد و برای هفتمین بار قهرمان کوپا دی ری شد تا خوآکین هم دومین قهرمانی خود در جام حذفی را جشن بگیرد.
او در سال 2011 و پس از 218 بازی برا خفاشها و ثبت 30 گل برای این تیم، والنسیا را ترک کرد و راهی مالاگا شد. او طی دو فصل در 70 بازی پیراهن مالاگا را به تن کرد و10 گل هم به ثمر رساند. اما افتخاری در این تیم به دست نیاورد. مقصد بعدی او، فیورنتینا در ایتالیا بود. چیزی نمانده بود که در سال 2014 با فیورنتینا جام حذفی ایتالیا را هم بالای سر ببرد. اما در روز سوم می، فیورنتینا در استادیوم الیمپیکو(3-1) از ناپولی باخت و نایب قهرمان شد. خوآکین طی دو فصل برای فیورنتینا هم 70 بازی کرد و سرانجام راهی جایی شد که از آنجا آمده بود؛ بتیس.
خوآکین از فصل 16-2015 در بتیس توپ می زند و این بار آمار 238 مسابقه و 29 گل را در تیم محبوب خود به جای نهاده است؛ با آمار خیره کننده 880 مسابقه در طول زندگی اش و ثبت 113 گل.
شاید فینال کوپا دل ری 2022 مقابل والنسیا و قهرمانی بتیس در ضربات پنالتی، آخرین جام زندگی خوآکین باشد. اما فرقی ندارد؛ او نشان داد که می توان در تیمهای بزرگ بازی نکرد، جامهای زیادی کسب نکرد و با این حال نماد استقامت و پایداری شد. مثل هافبک شماره 17 رئال بتیس.
