مسابقه دوی 100 متر و چالش سریع ترین مردان جهان

2.5 ثانیه در طول 120 سال. این دو عدد چنان با هم تفاوت دارند که به هیچ شکل نمی توان در هیچ نسبتی، آنها را در کنار هم قرار داد. اما وقتی صحبت از دوی صدمتر می شود، صدم های ثانیه هم تاثیرگذار می شوند؛ تا جایی که بسیاری از دوندگان به خاطر یک یا دو صدم ثانیه، شانس حضور در المپیک را از دست می دهند.

اما توانایی های انسان، چه اندازه است و در طول این سالها رکورد دوی 100 متر تا چه اندازه بهتر شده است؟

وقتی در سال 1896 و در اولین دوره بازیهای المپیک، تامس برک آمریکایی با رکورد 12 ثانیه، قهرمان المپیک آتن شد و سریعترین مرد جهان لقب گرفت، مشخص شد که رکوردهای قبل از آن، چندان دقیق نبوده است. رکوردهایی که در آمریکا، بلژیک، بریتانیا و سوئد به دست آمده بود و در همه آنها رکورد دوی 100 متر به 10.8 ثانیه رسیده بود.

چهار سال بعد و در المپیک پاریس، فرانک جارویس آمریکایی برای رسیدن به قهرمانی المپیک، رکورد 11 ثانیه را بر جای نهاد تا برای اولین و آخرین بار در دوومیدانی صدمتر المپیک، یک دونده به میزان یک ثانیه رکورد این مسابقه را کاهش دهد.

در سالهای ابتدایی قرن بیستم، پیست های دوومیدانی هنوز خط کشی نشده بودند و به جای هر خط، بین لاین های پیست، طناب کشیده می شد.

در سال 1912 بود که برای اولین بار از دستگاه فتوفینیش استفاده شد تا در آخرین لحظه مسابقه، ترتیب نفرات برتر را مشخص کند.

کم کم پیستهای خاکی هم جای خود را به پیست های تارتان دادند و با پیشرفت تکنولوژی، رکوردها هم بهتر و بهتر شدند.

سال 1936 و در آخرین المپیک قبل از جنگ جهانی دوم، جسسی اوونس زمان 10.3 ثانیه را برجای گذاشت و نزدیک به سه دهه گذشت تا فقط یک دهم ثانیه این زمان بهتر شود.

اما در المپیک 1964 توکیو و بر روی پیست های تارتان، این زمان توسط باب هایس به 10 ثانیه کاهش یافت و سرانجام لحظه بزرگ فرا رسید. در سال 1968 و در اتمسفر رقیق مکزیکوسیتی، جیمی هاینس سد 10 ثانیه را شکست و اولین انسانی لقب گرفت که این مسافت را در 9.95 ثانیه دویده است. از آن زمان به بعد نزدیک به نیم قرن گذشته است. در این مدت اوسین بولت رکورد جهانی را تا 9.58 و رکورد المپیک را تا 9.63 ثانیه بهتر کرده است؛ یعنی 4 دهم ثانیه طی بیش از 50 سال. شاید برای شکستن سد 9 ثانیه، انتظاری بیشتر از این مدت هم لازم باشد. باید دید توانایی های انسان و کمک گرفتن او از تکنولوژی، چه زمانی این کار بزرگ را از رویا به واقعیت تبدیل می کند.