نمایندگان چهار کشور در رقابت های حذفی انگلیس!
کوئینز پارک، هارت آو میدلوتیان، پاتریک تیستل، کاولِیرز، رنجرز، رِنتون، ثِرد لانارک همگی نمایندگان اسکتلند بودند و رکسهام، داوندهام، درویدز، چیرک از ولز در این مسابقات حضور داشتند. کلیفتون ویل هم نماینده ایرلند در رقابتها بود و سایر تیمها انگلیسی بودند.
قرار بر آن گردید كه چهار مرحله اول مخصوص مسابقات منطقه‌ای باشد و تیمهای حرفه‌ای از دور پنجم وارد تورنمنت شوند. نواحی شمال و مركز دارای شش گروه بودند و جنوبی‌ها نیز در دو گروه قرار گرفته بودند. در گروه یك و دو (منطقه شمال) تیمهای اسكاتلندی قرار گرفته بودند و تیم «كلیفتون ویل» از شهر بلفاست (ایرلندشمالی) نیز در گروه دو قرار گرفته بود. تیم شفیلدونزدی در آن سال خیلی دیر آمادگی خود را برای حضور در بازی‌ها اعلام كرد و به همین جهت اتحادیه مانع از حضور این تیم شد.
در دور سوم، در رقابت استون ویلا و ولوورهمپتون کار دو تیم گره خورد و دو تیم با یکدیگر به تساوی(2-2)، (3-3) و (1-1) دست یافتند تا سرانجام استون ویلا با برتری(2-0) در دیدار چهارم راهی مرحله بعد شود.
پس از گذشت چهار دور، مرحله دوم نیز آغاز گردید و حرفه‌ای‌ها وارد جام شدند. در این مسابقات 614 گل در 136 مسابقه به ثمر رسید. تیم وست برومویچ که در نیمه نهایی (3-1) مقابل تیم قدرتمند پرستون پیروز شده بود، دیدار نهایی را هم هجومی آغاز و یک نیمه برای گلزنی تلاش کرد، اما وقتی این تیم موفق به گلزنی نشد، عملا در نیمه دوم همه چیز را به حریف خود واگذار کرد. ضربه ناگهانی آرچی هانتر در حالی گل اول ویلا را وارد دروازه وست بروم کرد که باب رابرتز دروازه بان وست بروم به تصور آفساید ایستاد و حتی واکنشی نشان نداد. دنیس هوجِتز در اواخر بازی با رابرتز برخورد کرد و به دنبال این برخورد، توپ از خط دروازه گذشت تا سرانجام استون ویلا با پیروزی (2ـ0) بر وست برومویچ آلبیون قهرمان جام شود. قهرمانان شهر بیرمینگام برای رسیدن به این عنوان در ده مسابقه صاحب هفت پیروزی و سه مساوی شدند 40 گل زدند و 10 گل خوردند.
پس از این مسابقات اتحادیه فوتبال اسكاتلند از حضورتیمهای اسكاتلندی در F.A.CUP ممانعت به عمل آورد تا از آن پس، مسابقات جام حذفی اسكاتلند ـ كه از سال فصل74 ـ1873 آغاز گردیده بود ـ رونق بیشتری بگیرد. اما تیمهای ایرلندی تا فصل 91ـ1890در بازی‌ها شركت كردند.
