هری كیول و خاطرات جام جهانی 2006: خوشحالی قبل از گل شدن توپ

مهدی زارعی- نمی توان از هری کیول انتظار داشت که در خاطرات به یادماندنی خود از جام جهانی، درباره دیدار پلی آف استرالیا و ایران در سال 1997 چیزی بگوید که موجب ناکامی استرالیا از صعود به مرحله نهایی جام جهانی شد.

کیول که متولد 22 سپتامبر 1978 در سیدنی است، اولین بار در 1996 به تیم ملی استرالیا دعوت شد و دو بازی در آن سال انجام داد؛ آن هم در حالی که تنها 18 سال داشت. او که در همان زمان مورد توجه لیدزیونایتد قرار گرفت و پیراهن این تیم را به مدت هفت سال به تن کرد، بعدها در انتخابی جام جهانی 2002 هم طعم شکست در دیدار پلی آف را چشید؛ این بار مقابل تیم ملی اروگوئه.

به این ترتیب او هم مثل سایر بازیکنان استرالیایی برای حضور در جام جهانی تا سال 2006 انتظار کشید؛ جایی که استرالیا بالاخره در پلی آف اروگوئه را حذف کرد و راهی جام جهانی شد.

حالا دیگر کیول چهره ای باتجربه بود که از سال 2003 راهی لیورپول شده و با این تیم قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا( 2005) و جام حذفی انگلیس( 2006) را در دو دیدار دراماتیک به دست آورده بود.

در جام جهانی استرالیا با یک برد از مسابقه با ژاپن و باخت به برزیل، برای صعود نیازمند یک مساوی با کرواسی در دیدار آخر خود بود. کیول از آن بازی به نیکی یاد می کند:

خاطره محبوب من از جامهای جهانی به بازی استرالیا و كرواسی در جام جهانی 2006 مربوط می‌شود. دیداری كه در نهایت با تساوی (2ـ2) خاتمه یافت. بازی كه شروع شد بلافاصله یك گل خوردیم. فكر می‌كنم در آن زمان اكثر كسانی كه در استادیوم بودند، چنین فكر می‌كردند كه از آن لحظه به بعد كرواسی آتشبازی خود را آغاز خواهد كرد و استرالیا نابود می‌شود. ولی ما به حریف فشار زیادی وارد كردیم زیرا نمی‌خواستیم بازی را ببازیم.

کیول از تاثیرات مربی بزرگ استرالیا چنین می گوید:

یك مربی بزرگ به نام «گاس هیدینك» روی نیمكت ما نشسته بود. كسی كه به ما این باور را تلقین كرده بود كه می‌توانیم به مراحل بالای جام جهانی 2006 برسیم. این بود كه فشار آوردیم و باز هم فشار ‌آوردیم تا این كه در اواخر مسابقه روی غلتك افتادیم. وقتی یك تیم به شرایط ایده‌آل بازی می‌رسد، برای رقیب بسیار دشوار است كه شرایط را تغییر دهد و از فشار حریف بكاهد. فشار ما لحظه به لحظه ادامه یافت و به دروازه آنها نزدیك و نزدیك‌تر شدیم.

بالاخره مهمترین گل استرالیا در این تورنمنت توسط کیول زده شد. اما چگونه؟

یادم می‌آید كه توپی روی دروازه سانتر شد. مهاجم ما كه نزدیك دروازه بود، سعی كرد به توپ ضربه بزند. امّا توپ را از دست داد و همان توپ جلوی پای چپ من افتاد. من هم توپ را بالا انداختم و با پای راست شوت كردم. وقتی توپ از دروازه‌بان عبور كرد، قبل از آن كه به گل شدن توپ اطمینان یابم، خوشحالی را شروع كردم. شادی پس از گل و احساس اعضای تیم فوق‌العاده بود. انگار همه روی ابرها راه می‌رفتند. می‌دانستیم كه كار كرواسی ساخته شده است. آن گل در تاریخ استرالیا جاودانه شد زیرا تیم ما را به مرحله یك هشتم نهایی جام جهانی رساند. به همین خاطر زدن آن گل و عضویت در آن تیم استرالیا، بهترین خاطره من از جام جهانی محسوب می‌شود.

استرالیا سرانجام در مرحله بعد با یک پنالتی مشکوک(1-0) به ایتالیا باخت و از جام کنار رفت. چهار سال بعد کیول باز هم در جام جهانی حاضر بود و بعد از باخت(4-0) تیم خود به آلمان گفت که هنوز رویاهای این تیم پایان نیافته است. اما در دقیقه 24 بازی با غنا او با کارت قرمز روبرتو روزتی داور ایتالیایی روبه رو شد تا اخراج شماره 150 تاریخ جام های جهانی به نام کیول ثبت شود. به این ترتیب او در آخرین بازی تیمش که با برد مقابل صربستان همراه بود نیز در میدان حضور نداشت و برای همیشه با جام جهانی وداع کرد.

نایب قهرمان جام ملتهای آسیا 2011 آخرین افتخار زندگی کیول بود و او سرانجام در سال 2012 در حالی از تیم ملی کناره گرفت که 17 گل در 58 بازی ملی به ثمر رسانده بود. دو سال بعد هم با پیراهن باشگاه ملبورن هارت از فوتبال خداحافظی کرد.