نگاهى به فيلم ملاقات خصوصى

امیر بنان، تهیه کننده فیلم ملاقات خصوصی روز گذشته و در ساعاتی پیش از اعلام نامزدهای چهلمین جشنواره فیلم فجر، با ارسال نامه ای به مسعود نقاش زاده، دبیر چهلمین جشنواره فیلم فجر، انصراف فیلم خود را از داوری های این دوره از جشنواره اعلام کرد. این فیلم در 2 بخش بهترین فیلم اول و بهترین بازیگر مکمل مرد، نامزد جایزه است.

در نامه تهیه کننده فیلم ملاقات خصوصی به دبیر جشنواره فیلم فجر آمده بود: نظر به عدم توجه به آرای مردمی در جشنواره فجر، حذف آن و از طرفی با عنایت به اینکه به زعم این حقیر، این تصمیم اثر وضعی بر سینمای ایران دارد، ضمن سپاس از حضرتعالی از شما و همکاران‌تان به این وسیله اعلام می دارم که فیلم ملاقات خصوصی را به کارگردانی امید شمس و تهیه کنندگی اینجانب از داوری جشنواره خارج کنید و در هیچ یک از بخش ها داوری نشود. امیدوارم جوابی برای حق الناسی که ضایع شد، داشته باشید.

در بخش پایانی نامه تهیه کننده فیلم ملاقات خصوصی تاکید شده است: در پایان از مردم عزیز و تماشاگران ملاقات خصوصی، تشکر می کنم، سپاسگزارم و امید دارم به یاری حق تعالی در اکران عمومی بتوانیم میزبان خوبی باشیم

شنبه 16 بهمن 1400

لاله عالم

ملاقات خصوصی بر اساس یک ماجرای واقعی است. از این ماجراهای واقعی در جامعه ما بسیار اتفاق می افتد و از روی آنها بسیار فیلم ساخته می شود. اما اینکه جامعه ما کی به هوشیاری کامل برسد ، بحث جداگانه ای است که نیاز به اظهار نظر جامعه شناسان و روانشناسان دارد و در این مقاله نمی گنجد.
موضوع فیلم، به دام انداختن دخترهای سرو ساده و از خانواده های نا به هنجار توسط افراد قاچاقچی است. اما اینبار این باند تبه کار از درون زندان طعمه های خود را انتخاب کرده اند. شخصیت اصلی داستان دختری است، سرو ساده و معصوم (با بازی پریناز ایزدیار) که در یک مغازه عطاری کار می کند. فیلم روند به دام افتادن وی به دست هم بند پدرش (با بازی هوتن شکیبا) را به تصویر کشیده است. انتخاب این دو بازیگر برای نقش های اصلی از یک جهت شاید خوب باشد و از جهت دیگر شاید خیر.

وقتی که «پریناز ایزد یار» را با یک طراحی گریم و لباس خاص و در محله های فقیر نشین می بینیم، ناخودآگاه مخاطب به یاد دیگر فیلم های اینچنینی وى می افتد و تا حدودی شاید تم اصلی فیلم لو رود. همچنین «هوتن شکیبا» را در نقش فردی که ادای آدم های عاشق را در می اورد و بر عکس عمل می کند نیز قبلا در فیلم ها دیده ایم. بنابراین با انتخاب این دو بازیگر برای چنین فیلمی، تاحدی مخاطب از فیلم پیش می گیرد. متاسفانه این رسم در سینمای ایران هست که بازیگرها را در نقش هایی که قبلا در آن شناخته و معروف شده اند و اصطلاحا امتحان پس داده اند دوباره به کار می گیرند و این ریسک کمتر در سینما هست که از افراد برای بازی در نقش های تازه و امتحان نشده، دعوت به عمل اید.

اما جنبه مثبت بازیگری این دو فرد در فیلم این است که کاملا از پس نقش خود بر امده اند و سرشناسی آنها باعث می شود مخاطبان بیشتری جذب فیلم شوند. هر دو آنها چه در بازی های بیرونی و چه در انتقال احساس با میمیک صورت موفق عمل کرده اند. فیلم ملاقات خصوصی، از جهت انتقال مفهوم و ارتباط با مخاطب موفق است و می تواند تاثیرگذار باشد. همچنین داستان فیلم تازه است و این بار به مسئله دزدی و مواد مخدر از جنبه دیگری نگاه شده است، این فیلم را باید هم خانواده ها ببینند و هم دختران جوان، خانواده ها باید مراقب باشند تا افراد نا باب از سادگی فرزندانشان سواستفاده نکنند. همچنین این فیلم ضمنا هشداری است برای برخی از دختران و زنان زیاده خواه. توجه شما را جلب می کنم به دیالوگی که از زبان فریبا (با بازى ريما رامين فر)خطاب به پروانه می شنویم: "من از اینکه تو چنین محله ای بنشینم، می ترسم".
بازیگران شناخته و معروف فیلم که در نقش های خودشان خوب ظاهر شده اند. علاوه بر این بازیگران نقش های فرعی تر نیز خوب ظاهر شده اند؛ خصوصا باید به بازی های سیاوش چراغی پور و ایمان شمس اشاره کرد. فیلم ملاقات خصوصی یک فیلم خوب در چهلمین جشنواره فیلم فجر ارزیابی می شود.