نقد و بررسی سریال بازی ماهی مرکب

يكشنبه 11 مهر
نویسنده: نجیبه نعمتی

سریال کره‌ای بازی مرکب در آستانه ثبت یک رکورد تاریخی است. سریال که در حال با سرعت درحال رکود شکنی و مبدل شدن به پر بیننده‌ترین سریال نتفیلیکس است.

مینی سریال بازی ماهی مرکب (Squid Game) محصول کشور کره جنوبی است که توسط « هوانگ دونگ هیوک» نویسندگی و کارگردانی شده است. این مجموعه در نُه قسمت توسط شرکت نتفیلیکس خریداری و از هفدهم سپتامبر 2021 در سطح دنیا در حال نشر می‌باشد. این مینی سریال با وجود اینکه مدتی زمان زیادی از پحش آن نمی‌گذرد؛ اما درحال رکود شکنی در میان سریال‌های سریال بازی مرکب

این سریال یک استثنا در صنعت سریال سازی محسوب می‌شود که در ژانر ترسناک و هیجانی است. داستان فیلم در خصوص افرادی است که به شدت مقروض هستند بدهکاری آنها به حدی است که تسلیم یک بازی می‌شوند بازی که جایزه آن 456 میلیارد وون (واحد پول کره جنوبی) است. بازی به صورت یک تورنمت برگزار می‌شود و شامل شش بازی بچه گانه است. بازی‌ های معصومانه‌ای که در ابتدا آسان به نظرمی‌رسد؛ اما بازی است که خون می‌طلبد.

سریال به نحوی است که در همان قسمت اول مخاطب را به خودش جلب می‌کند. دو سوی داستان این سریال دو گروه قرار گرفته‌اند. فقرا و ثروتمندان. ثروتمندانی که برای لذت این تورنمت را راه اندازی کرده و افرادی که در منجلاب فقر و بدبختی فرو رفته‌اند و برای بازپرداخت بدهی و مشکلات مالی خود تن به هر کاری می‌دهند.

شخصیت اصلی این سریال فردی به نام سونگ گی هون (با بازی لی جونگ جه) است. او به شرط بندی روی اسب‌های مسابقه اعتیاد دارد. او که پدر یک دختر ده ساله است با مادرش زندگی می‌کند و خرج زندگی او را مادر بیمارش می‌دهد. همسر او طلاق گرفته و دختر ده ساله‌اش قرار است به اتفاق مادر و پدر خوانده‌اش به زودی کشور کره را به مقصد آمریکا ترک کنند.

گی هون به شدت مقروض است و اگر بدهی خود را در عرض یک ماه تصفیه نکند مجبور است کلیه خود را بفروشد. گی هون برای حضانت دختر و همچنین درمان مادرش به این پول نیاز مبرم دارد. او در ایستگاه مترو با فردی آشنا می‌شود که او را به بازی دعوت می‌کند. در روند سریال متوجه می‌شویم افراد زیادی که وضعیت مشابه با او را داشته و بدهی‌های زیادی دارند شرایط این بازی را می‌پذیرند.

گی هون آخرین فرد شرکت کننده است آنها از این به بعد و با ورود به بازی به اسم شناخته نمی‌شوند و مبدل به عدد می‌شوند گی هون شماره 456 است. این سریال بسیار پای بند به فیلمنامه است. هر چند بازی بازیگران، طراحی صحنه، طراحی لباس عالی است.

طراحی لباس با دو رنگ قالب سبز و صورتی است. شرکت کنندگان لباس ورزشی سبز رنگ بر تن دارند و مامورین تورنمت لباس یک پارچه صورتی رنگ. مامورین ماسکی شبیه به مورچه بر صورت دارند و با علامت‌های دایره (ماموران کارگر)، مثلث (سربازان) و مربع ( مدیران ارشد) از شرکت کنندگان منفک شده‌اند. موسیقی فیلم رعشه به جان تماشاگر می‌گذارد زمانی که موسیقی درام «سیناترا» Sinatra’s Fly Me to the Moon در حال پخش است در بیرون جهنمی ‌از خون و کشتار در جریان می‌باشد.

سریال در ابتدا به صورت سیاه و سفید پخش می‌شود و نریشن در خصوص بازی ماهی مرکب (ششمین و آخرین بازی) توضیح می‌دهد بازی که شکل آن در زمینی شبیه ماهی مرکب اجرا می‌گردد. گی هون به عنوان آخرین شرکت کننده با «آه ایل نام» شرکت کننده شماره یک رابطه خوبی دارد و همیشه به فکر اوست. آه ایل نام در زبان کره‌ای به معنای مرد شماره یک است. او که پیرمردی فرتوت است و تومور مغزی دارد فردی است که پشت تمام این قضایا است. او صاحب ماسک روباه است. او مخترع بازی است. ثروتمندی که مردم را به جان هم می‌اندازد تا از آن لذت ببرد.

بازی با کشمش‌های فراوان آغاز می‌شود و در اولین بازی « چراغ قرمز- چراغ سبز» و کشتاری که به پا می‌شود افراد به توافق می‌رسند که دست از بازی بشورند. اما در بیرون بدهی‌ های فراوان اجازه زندگی به آنها را نمی‌ دهد و آنها بار دیگر تصمیم می‌گیرند به بازی برگردند. افراد در طول بازی حریص و طماع می‌شوند.