ممنوعیت ورود به اتاق عمل با آرایش و لاک

به گزارش آسمونی، طبق گفته یکی از متخصصان زنان و زایمان، دستگاه تشخیص میزان اشباع اکسیژن خون یا همان پالس اکسیمتر روی ناخن بیمار قرار می گیرد و بر اساس طول موج، میزان هموگلوبین اکسیژن تشخیص داده می شود؛ اما این روزها خانم ها برای زایمان خود لاک (خصوصاً رنگهای تیره) می زنند و یا ناخن می کارند و همین همین کار پزشکان را دچار اختلال می کند. لاک ناخن را می توان با استون یا پد پاک کرد اما کاشت ناخن را فقط ناخنکارها باید از روی ناخن بردارند. بدین ترتیب پزشک نمی تواند بیمار را مانیتور کند و همین امر باعث به خطر افتادن جان مادر و نوزاد می شود.

همچنین آرایش هنگام عمل جراحی، استفاده از مام و دئودورانت و رژلب های تیره به پزشک اجازه نمی دهد تا متوجه تغییر رنگ لب و حالت رنگ پریدگی بیمار حین خونریزی شود. رنگ چهره و لب بیمار دو عامل مهم برای تعیین حال بیمار هستند. امروزه برای سزارین، مادر را بیهوش نمی کنند و از کمر بی حس می شوند. بنابراین عارضه ای در این موقعیت پیش می آید که با بالا رفتن ضربان قلب بیمار دچار افت فشار می شود و از طریق این دو عامل پزشک می تواند متوجه وضعیت اضطراری بیمار شود.

منضوره زندی، یکی از ماماهای تهران اظهار دارد که:
«با توجه به رنگ ناخن‌های دست و پا در اتاق عمل می‌توان متوجه سطح اکسیژن خون بیمار شد. کبودشدن ناخن‌ها نشان می‌دهد که سطح اکسیژن خون پایین آمده است. زمانی که مادران کاشت ناخن انجام می‌دهند، تشخیص این امر دشوار می‌شود به همین دلیل به مادران توصیه می‌شود قبل از ورود به اتاق عمل حتما ناخن‌هایشان را ریموو کنند و اگر لاک دارند، آن را پاک کنند. ما به مادران توصیه می‌کنیم قبل از زایمان میکاپ و آرایش چشم نداشته باشند اما رنگ مو در اواخر بارداری چندان مشکلی ندارد و بیشترین مشکل ما با ناخن مادران باردار است.»

• اما چرا رفتن به آرایشگاه قبل از ورود به اتاق عمل و زایمان مد شده است؟

تمام این ها به خاطر تشریفات هنگام به دنیا آمدن فرزند است که عکاسی و فیلمبرداری و درج عکس ها در شبکه های اجتماعی ناشی می شود. همین فیلم کوتاه که نهایتاً 15 دقیقه هم بیشتر نیست چند میلیون تومان آب می خورد و مادران و پدران به خاطر همین 15 دقیقه جان مادر و فرزند را به خطر می اندازند.

بغیر از آرایشگاه رفتن قبل از زایمان، اقدامات دیگری مانند متولدشدن فرزند در تاریخ رند، خرید پکیج های فیلمبرداری، سفارش کاپ کیک های نوزادی با قالبگیری دست و پای نوزاد، جشن تعیین جنسیت فرزند، تزئین اتاق مادر در بیمارستان و خیلی مراسمات تشریفاتی دیگر هم صورت می گیرد.

یکی از فیلمبردارها در این رابطه گفته است:
«توی یکی از عمل‌ها مادر به شکل عجیبی گریه می‌کرد. می‌گفت سه روزه تو خونه دارم درد می‌کشم و از کمردرد نه می‌تونستم بشینم نه دراز بکشم اما شوهرم گفت دو روز دیگه تحمل کن بچه‌مون اردیبهشتی بشه!»

حتی برخی از فیلمبردارها در این زمینه گفته اند دیگر دیدن اشک های مادر و پدر هنگام دیدن نوزادش برای اولین بار هم دیگر مصنوعی شده است و فقط به خاطر ثبت لحظه فیلمبرداری خود را به گریه می اندازند و مشخص نیست وضعیت نسل آینده چه می شود.