دوقلوهایی که در المپیک زمستانی مدال گرفتند

براي ميزباني چهاردهمين دوره المپيك زمستاني، دو شهر «گوته‌بورگ» (سوئد) و سارايه‌وو (يوگسلاوي) نامزد شده بودند. IOC شهر كوچك سارايه‌وو را انتخاب كرد و به اين ترتيب، براي نخستين بار ميزباني بازي‌ها به اروپاي شرقي رسيد. تا آن زمان بسياري از مردم حتي نام اين شهر را نشنيده بودند؛ امّا عده اندكي مي‌دانستند كه شهر سارايوو شهري است كه در سال 1914 وليعهد اتريش در آن كشته شد، و جنگ جهاني اوّل از آنجا آغاز گرديده است. كمتر از يك دهه بعد از ميزباني المپيك، سارايِوو باز هم به خاك و خون كشيده شد؛ البته اين بار به دليل جنگ اقوام صرب و مسلمانان بوسني.

در المپيك زمستاني همه چيز دوستانه بود. حتي برف و بوران شديدي كه مسابقات اسكي آلپاين را به تعويق انداخت، از عظمت بازي‌ها كم نكرد. مسابقات با حضور 998 مرد و 274 زن از 49 كشور در هشتم فوريه آغاز شد و تا نوزدهم فوريه ادامه يافت. ورزشكاران در 39 مسابقه رقابت كردند و در پايان، آلمان شرقي (9 طلا، 9 نقره، 6 برنز) شوروي (6 طلا، 10 نقره و 9 برنز) آمريكا (4طلا و 4 نقره) و فنلاند ( 4 طلا، 3 نقره و 6 برنز) بيشترين مدال‌ها را به خود اختصاص دادند.

ازجمله رويدادهاي جالب اين دوره در مسابقه اسلالوم اين بود كه فيل ماره آمريكايي طلا گرفت و برادر دوقلويش استيو دوم شد. این دو برادر در روز 10 می 1957 در یاکیما واقع در واشینگتن متولد شدند و همراه با هفت خواهر و برادرشان در محیطی مناسب برای اسکی رشد کردند. در 1964 پدرشان دِیو ماره( معروف به اسپایک) مربی اسکی کوهستان بخش وایت پَس در شمال غربی ایالا متحده امریکا شد. این محل در 80 کیلومتری غرب زادگاه آنها بود. خانه جدید آنها در نزدیکی پایه های آسانسورهایی بود که اسکی بازان را به بالای کوه می برد و به این ترتیب آنها به راحتی می توانستند خود را به محل شروع تمرین برسانند.

در 12 سالگی، آینده دوقلوهای ماره به قدری امیدوار کننده بود که سازندگان اسکی برای آنها اسکی رایگان می فرستادند و سال بعد شرکت فرانسوی روسیگنول سعی کرد با آنها قراردادی طولانی مدت امضا کند اما پدرشان این پیشنهاد را رد کرد. در نهایت آنها از اسکی های ساخته شده توسط یک شرکت آمریکایی به نام K2 استفاده کردند و در طول زندگی حرفه ای خود قرارداد خود را با این شرکت ادامه دادند.

در هنگام حضور در المپیک سارایه وو، تنها تفاوت ظاهری آنها در این بود که قد فیل 175 سانتی متر بود و قامت استیو 176 سانتی متر. هر دو برای اولین بار در 5 دسامبر 1975 و در 16 سالگی در رقابتهای جام جهانی شرکت کردند. با این تفاوت که فیل در المپیک 1980 برنده مدال نقره شد اما استیو بدون سابقه کسب مدال المپیک به سارایه وو آمد.

در رقابت اسلالوم مردان در المپیک، فیل زمان 1:39:41 دقیقه را برجای نهاد و استیو زمان 1:39:62 را از آن خود کرد تا فیل برنده طلا و استیو صاحب مدال نقره شود. اندکی بعد از سارایه وو و در ماه مارچ 1984، رقابتهای حرفه ای اسکی را کنار گذاشتند.

در پايان اين مسابقات، يوگسلاوي ميزبان هم نخستين مدال خود در تاريخ المپيك زمستاني را كسب كرد و با اين مدال چهاردهم شد.