بیوگرافی كارلوس آلبرتو پری‌ یرا

مهدی زارعی- برزیل در سال 1994 برای چهارمین بار، قهرمان جام جهانی فوتبال شد. در‌ آن تیم برزیل روماریو و به‌به‌تو بهترین‌ها بودند و توسط گروهی پرشمار از ستارگان برای گلزنی تغذیه می‌شدند. در رأس تمام نفرات تیم، یك مربی به نام «كارلوس آلبرتو پری‌یرا» حضور داشت، او می‌گوید:

فوتبال یك هنر است و انسان برای خلق یك اثر هنری، هم به استعداد نیاز دارد و هم به تكنیك. خدا را شكر كه فوتبال، تنها به قدرت و سرعت محدود نمی‌شود و برای موفقیت در آن، باید مهارت تكنیكی، استعداد و هوش نیز داشت. برزیلی‌ها هوش و خلاقیت زیادی دارند و جادوی فوتبال برزیل به ظرفیت ما در تولید بازیكنان مستعد باز می‌گردد.

هرچند كه قهرمانی جام جهانی 1994، نقطه اوج دوران ورزشی پری‌یرا بوده است اما او در دوران فعالیت ورزشی خود، همیشه در بزرگ‌ترین تورنمنت‌های دنیا حضور داشته است. 

پری‌یرا در ارتباط با آماده‌سازی آفریقای جنوبی برای شركت در جام جهانی 2010 می‌گوید:

به نظر من، چیزی كه اهمیت فراوانی داشت، مرحله نهایی آماده سازی تیم بود. ما ابتدا بازیكنان مناسب را انتخاب كردیم و تلاش كردیم كه سطح تكنیكی آنها را ارتقاء بخشیم. ما تیم ملی آفریقای جنوبی را تغییر دادیم و سبكی متمایز به بازی این تیم بخشیدیم. وقتی یك تیم در برابر نیجریه، كامرون یا غنا مسابقه می‌دهد، آگاه است كه با چه سبك فوتبالی روبه‌رو خواهد شد. وقتی تیمی در برابر برزیل هم بازی كند، از نوع بازی آنها آگاه است. در مورد آرژانتین یا آلمان هم چنین شرایطی صدق می‌كند. اما آفریقای جنوبی هیچ سبكی نداشت. آنها هویت فوتبالی نداشتند و ما به آنها هویت دادیم. تردیدی نیست كه نمی‌توان نوع بازی آنها را دقیقاً مثل برزیلی‌ها یا دیگر تیمهای آمریكای جنوبی كرد. اما آفریقای جنوبی فلسفه خاصی داشت كه اصول آن بر مبنای پاسكاری‌های فراوان و نوعی سازماندهی خاص حین بازی كردن، استوار شده بود. از نظر آمادگی جسمانی هم، دو ماه زمان داشتیم كه با تیم، كار كنیم. ابتدا به برزیل سفر كردیم و آن‌گاه برای مرحله نهایی آماده‌سازی، به آلمان رفتیم. خلاصه این كه تیم آفریقای جنوبی از نظر جسمانی، كاملاً آماده شد.

آفریقای جنوبی در بازی افتتاحیه جام جهانی در ورزشگاه «ساكریستی» به مصاف مكزیك رفت. تیم ملی آفریقای جنوبی ملقب به «بافانا بافانا» در‌آستانه جام جهانی، یكی از ضعیف‌ترین تیمهای حاضر در جام، شناخته می‌شد و همه انتظار داشتند آنها در تك‌تك بازی‌های خود، شرایط سختی را تجربه كنند با این وجود، نتیجه اولین بازی آبرومند بود. پری‌یرا درباره دیدار افتتاحیه می‌گوید:

ما در اولین بازی، خوب مسابقه دادیم. البته به وضوح، شدیداً عصبی بودیم و این به خاطر كمبود تجربه تیم بود. از این گذشته، مسابقه با مكزیك دیدار افتتاحیه جام بود و مورد توجه تمام جهان. در‌ آن دیدار حدود صدهزار نفر به ورزشگاه آمده بودند و این مسأله، بر دشواری اوضاع می‌افزود. با این وجود، پس از 20 دقیقه به خودمان آمدیم و با یك گل از حریف پیش افتادیم.

بازی دوم بافانا بافانا با شكست همراه بود اما آخرین بازی مقابل فرانسه سبب شد هواداران آفریقایی به تیم خود، افتخار كنند. پری‌یرا نیز از نتایج تیم رضایت داشت:

ما در بازی دوم خود با اروگوئه مسابقه دادیم كه از ما بهتر بود. هرچند كه با هم خوب بازی كردیم. اما در بازی سوم توانستیم فرانسه را شكست دهیم. آنها تیمی قدرتمند با بازیكنانی توانا داشتند. هرچند كه تیم آنها درگیر اختلافات درونی بود. اما این چیزی از تكنیك بازیكنان كم نمی‌كرد. خلاصه این كه در پایان مرحله گروهی، بافانا بافانابا چهار امتیاز به كار خود خاتمه داد. در حالی كه نیجریه بخت اول قاره سیاه، تنها یك امتیاز كسب كرده بود. ساحل عاج هم 4 امتیاز كه 3 تای آن با پیروزی در برابر كره شمالی حاصل شد، ضعیف‌ترین تیم جام.

همان‌طور كه بسیاری پیش‌بینی كرده بودند، آفریقای جنوبی نتوانست از گروه خودش صعود كند. اما آنها تورنمنت را به شكل آبرومندانه پشت سر گذاشتند و پس از آن، پری‌یرا از تیم رفت. او از میراث خود چنین یاد می‌كند:

میراثی كه از خود به جای نهادم، یك تیم متحول شده بود كه هویت و سبك بازی خود را داشت. اما شكی نیست كه بزرگ‌ترین میراث جام جهانی استادیوم‌ها، زمین‌های تمرین و فلسفه فوتبال جدیدی بود كه آفریقای جنوبی بعدها نیز از آن استفاده كرد. بازیكنان آن تیم در جام جهانی توانستند از نزدیك ببینند كه یك جام جهانی چگونه تورنمنتی است. تمام مردم كشور نیز با آنها همراه شدند.

پری‌یرا پس از جام جهانی آفریقای جنوبی 67 ساله شده بود و تصمیم گرفت پایان دوران فعالیت حرفه‌ای خود را اعلام كند. فعالیتی كه از دهه 60 میلادی و در نقش یك مربی بدنساز شروع شده بود. حالا پس از نیم قرن چنین مقایسه‌ای از فوتبال آن روزها و روزگار كنونی انجام می‌دهد.

تیم‌ها چه از نظر جسمانی و چه از لحاظ تكنیكی، به خوبی آماده می‌شوند و این مسأله در مورد تاكتیك تیمی نیز صادق است. به همین دلیل است كه گل زدن تا این حد دشوار شده است. این روزها آمادگی جسمانی می‌تواند كمك‌های فراوانی به یك تیم نماید. علاوه بر این، تیمها بهتر دفاع كردن را هم یاد گرفته‌اند. بنابر این فضاهای خالی در زمین، كمتر شده است. این روزها بازی فوتبال بسیار سخت‌تر از 20 یا 30 سال قبل است.