فینال 1962 لیگ قهرمانان اروپا، ظهور بنفیکا و پایان نمایشنامه ای به نام رئال

در فصل 62-61 تعداد تیم های حاضر در تورنمنت به 29 رسید. بنفیکا مدافع عنوان قهرمانی به همراه تیم های هاکا فنلاند و فنرباغچه ترکیه از مرحله دوم به رقابت ها وارد شدند و مدافع عنوان قهرمانی با برد مقابل آستریا وین اتریش(6-2)، نورمبرگ آلمان(7-3) و تاتنهام انگلیس راهی دیدار نهایی شد. در سوی دیگر رئال مادرید پس از یک دوره غیبت در فینال، موفق شد با برتری مقابل واشاش مجارستان(5-1)، بولک لوبن دانمارک(12-0)، یوونتوس و استاندارد لیژ بلژیک راهی فینال شود. رئال در خانه یووه(1-0) برد اما در خانه خود(1-0) مغلوب شد و در روزگاری که خبری از ضربات پنالتی نبود، دیدار تکراری در پارک دو پرنس پاریس برگزار شد که رئال(3-1) به برتری دست یافت. در این دوره، دو تیم تاتنهام انگلیس و اندرلخت بلژیک برای نخستین بار تا نیمه نهایی جام صعود کردند اما در این مرحله تاتنهام(4-3) از بنفیکا باخت و نماینده بلژیک هم با 6 گل مغلوب رئال مادرید شد.

در استادیوم المپیک آمستردام، 70 هزار تماشاگر غمگین در مراسم انقراض دولت بزرگ رئال حضور داشتند. بلا گوتمان مربی بنفیکا، کوشتا پریرا- ژائو- ژرمانو- انجلو- کاوم- کروز- آگوستو- اوزه بیو- آگواس- کولونا- سیموئه را به زمین فرستاد. در مقابل میگل مونیوز مربی رئال مادرید هم از ارکیستین- گاسادو- سانتاماریا- میررا- فتاو- یاشین- نخارا- دل سول- دی استفانو- پوشکاش و خنتو در بازی فینال استفاده کرد.

اما برای نخستین بار در تاریخ جام باشگاه های اروپا رئال مادرید در یک مسابقه بدون گفتگو در برابر یک حریف تسلیم شد. در حالیکه نخست حمله و نتیجه با رئال بود. رئال این بار با پیراهن بنفش در برابر بنفیکا قرار گرفت. دو گل پوشکاش تا دقیقه 23 اروپا را مواجه با زندگی دوباره رئال کرده بود، اما نیروی عضلانی خارق العاده مردان بنفیکا تومار مسابقه را دگرگون پبیچید؛ 3-2 نتیجه پایان نیمه نخست بود؛ زیرا بعد از بازگشت بنفیکا در نیمه نخست، در دقیقه 38 پوشکاش سومین گل خود و تیم رئال را زد. اما  هنوز 45 دقیقه دیگر باقی بود و کاسادو بک ممتاز رئال آسیب دیده و زمین را ترک گفته بود.

بنفیکا با نفراتی برتر در مقابل رئال ایستاده بود. با نیروی بدنی فراوان تر و با جنب و جوش بیشتر. حالا که رئال یک نفر کمتر داشت، طبعا بنفیکا چیره تر می شد. با گلی که کولونا برای بنفیکا به ثمر رساند، تساوی(3-3) دو تیم رقم خورد و آن گاه تنها طی 3 دقیقه از بازی، اوزه بیو تازه واردی که امید بزرگ بنفیکا شده بود، در اولین فینال خود 2 گل زد و نتیجه فینال 5 بر3 شد.

اما رئال چرا این چنین باخت؟ پاکو خنتو مرد باسابقه رئال مادرید که طی سالهای 60-55 و 1966 با این تیم قهرمان اروپا شد می گوید: ما هیچ وقت در رئال تخته سیاه برای آنالیز رقبا نداشتیم، و خیلی کم درباره حریفان صحبت می کردیم. این رفتار کمک می کرد تا بازی مان را به حریف تحمیل کرده و آن را تغییر دهیم. در آن تیم بازیکنانی داشتیم که نیازی به آموزش دادن نداشتند. در سال 1962، سه جاسوس فرستادیم تا بازی بنفیکا را تماشا کنند، اما در نهایت 5 بر 3 باختیم. اما در زمانی که دی استفانو هم تیمی ما بود، تنها به استادیوم می آمدیم، پیراهن های خود را می پوشیدیم،  بازی می کردیم و می بردیم. به همین خاطر باید تخته سیاه را فراموش کرد!

 این آخرین قهرمانی بنفیکا در اروپا بود و پس از آن که گوتمان از این تیم اخراج شد، بنفیکا را نفرین کرد که تا 100 سال هیچ جام اروپایی را نبرد. نفرینی که تحقق یافت.

فینال 1962 در یک نگاه

2 می 1962 در آمستردام، بنفیکا 5 بر 3 رئال را شکست داد.  

داوری آقای «هورن» از هلند.

گل ها دقایق 17، 23 و 38 پوشکاش برای رئال

دقیقه 25 آگواس، 34 کاوم، 51 کولونا، 65 و 68 اوزه بیو برای بنفیکا