گلی که زننده آن، هرگز مشخص نشد!

مسابقات جام حذفی انگلیس در فصل 76-1875 در شرایطی برگزار گردید كه با افزایش تعداد تیمها به 32، برای نخستین بار بدون هیچ پیچیدگی تیمها قرعه کشی شده و دو به دو مسابقه دادند. هرچند که باز هم پنج تیم بدون حضور در میدان از رقابتها انصراف دادند. روز دهم نوامبر 1875 مهندسان سلطنتی 15 بار دروازه های وایکومب را گشودند تا بهترین نتیجه تاریخ خود را در جام به دست آورند. جامی که اکنون به چلنج کاپ شهرت یافته بود.

در ماه دسامبر و در مرحله دوم، اختلاف تیمها بیشتر نمایان شد؛ کلاپهام راورز 12 گل به لِیتون زد، دانشگاه کمبریج 8 گل به رِیگِیت پریوری و فارغ التحصیلان ایتون همین تعداد گل را مقابل مِیدن هد. دانشگاه آکسفورد هم (8-2)هرتز رنجرز را از پیش رو برداشت . با این نتایج در دور سوم دو دانشگاه کمبریج و آکسفورد حریف یکدیگر شدند و آکسفوردی ها این دربی دانشگاهی را(4-0) به سود خود خاتمه دادند.

به این ترتیب تا قبل از مسابقه‌نهایی، در 24 مسابقه 106 گل به ثمر رسیده بود. مقایسه این رقم با میانگین گل اولین دوره (1.93 گل برای هر مسابقه) نشان دهنده هجومی‌تر شدن رقابت‌ها و افزایش تمایل تیم‌ها به پیروزی بود. دیدار نهایی بین واندررز و فارغ التحصیلان مدرسه ایتون برگزار شد؛ دو تیمی که در مسیر فینال تنها یک بار دروازه خود را باز شده دیده بودند. مسابقه نهایی هم در اووال در حالی آغاز شد که واندررز از دو مدافع، دو هافبک و شش مهاجم استفاده می کرد و ایتونی ها از یک دفاع، دو هافبک و هفت مهاجم.

واندررز از ابتدای بازی توپ و میدان را در اختیار داشت اما ایتونی ها به خوبی مقاومت کردند. سرانجام در دقیقه 35 با فرار چارلز وولاسون و پاس تامپسون به جان هاولی ادواردز، این بازیکن واندررز را به گل رساند.

در نیمه دوم باد به نفع ایتونی ها می وزید. پنج دقیقه پس از آغاز نیمه دوم، روی یک ضربه کرنر گروهی از بازیکنان بر سر تصاحب توپ درگیر شده و کمی بعد توپ و چند تن از آنها از خط دروازه عبور کردند. حتی تیر دروازه ها هم در اثر برخورد آنها جابه جا شدند. امروزه از آلکزاندر بونسور به عنوان زننده این گل یاد می شود. اما مطبوعات آن روزگار همچون اسپورتینگ لایف و بلز لایف از بازیکنان دیگری به عنوان گلزن یاد کرده بودند. زننده این گل هرگز معلوم نشد اما مساله مهم تساوی دو تیم بود.

وقتی 3500تماشاگر حاضر در دیدار نهایی شاهد تساوی (1ـ1) تیم‌های «اولد اتونیانز» و «واندررز» بودند، این سوال در ذهن تماشاگران و بازیكنان به وجود آمد: آیا تاریخ برای اولد اتونیانز تكرار می‌شود و آنها در دیدار مجدد شكست می‌خورند؟! پاسخ مثبت بود. ایتون در بازی تکراری چند تن از بایکنان اصلی خود را در اختیار نداشت و واندررز در دیدار نهایی و در شرایطی که سرمای هوا خبر از بارش قریب الوقوع برف می داد، (3ـ0) پیروز شد.