به گزارش آسمونی، محمدرضا حکیمی نویسنده و اندیشمند دینی به دلیل ابتلا به ویروس کرونا با ضعف جسمانی مواجه شده بود چندی پیش مجددا در بیمارستان بستری شده بود و حدود ساعت 10 شب گذشته دار فانی را وداع گفت.
مرتضی کیا، از نزدیکان محمدرضا حکیمی به خبرگزاری ها گفت که او به دلیل ایست قلبی از دنیا رفته است.
او درباره علت درگذشت وی افزود: درگیری وی با کرونا تمام شده بود و فقط ضعف شدیدی داشتند و بعد هم کلیه‌شان درگیر شده بود و در روزهای اخیر باز هم در بیمارستان بستری شدند تا این‌که ایست قلبی کردند.
به گفته کیا، مراسم تشییع پیکر محمدرضا حکیمی امروز برگزار خواهد شد و پیکر این اندیشمند دینی در حرم امام رضا (ع) در مشهد به خاک سپرده خواهد شد.
خانواده محمدرضا حکیمی در پی درگذشت او در بیانیه‌ای اعلام کردند:
انا لله و انا الیه راجعون
یا ایتها النفس المطمئنه! ارجعی الی ربک راضیه مرضیه، فادخلی فی عبادی وادخلی جنتی.
مرزبان توحید و فیلسوف عدالت، حامی محرومان و مستضعفان، استاد علامه محمّدرضا حکیمی، به ملکوت اعلی پیوست. فرزانه‌ای که علوی زیست و پس از عمری پُربرکت و تألیف بیش از یکصد کتاب و مقاله در مرزبانی از ارزش‌های توحیدی و انسانی به لقاءالله شتافت.
این ضایعه جان‌گداز را به حضور نورانی حضرت ولی عصر (عج) و دلسوختگان عدالت و انسانیت در سراسر گیتی تسلیت می‌گوییم. روح بلندش با سیّد آزادگان جهان، حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام محشور باد.
محمدرضا حکیمی، اندیشمند دینی و نویسنده در 14 فروردین 1314 در مشهد متولد شد. او در سال 1326 وارد حوزه علمیه خراسان شد و تا 20 سال در این حوزه به تحصیل پرداخت. از آثار محمدرضا حکیمی می‌توان به «الحیاة»، «خورشید مغرب»، «عقل سرخ»، «عاشورا: مظلومیتی مضاعف»، «شیخ آقا بزرگ تهرانی»، «تفسیر آفتاب»، «فریاد روزها»، «سپیده باوران» و ... اشاره کرد.
