خوشبخت ترین کشورهای المپیک توکیو

کشور بورکینافاسو برای نخستین بار در سال 1972 تجربه حضور در بازیهای المپیک را به دست آورد. اما این کشور تا امسال هیچ مدالی در بازیهای المپیک به دست نیاورد. پس از 9 دوره ناکامی در بازیها، کاروان 7 نفره بورکینافاسو در توکیو این طلسم را شکست و در روز 5 آگوست( 14 مرداد) « هیوز فابریکو زانگو» با رکورد 17.47 متر، عنوان سوم رقابتهای پرش سه گام مردان را به دست آورد تا نخستین برنز بورکینافاسو در المپیک، توسط این دونده کسب شود.

*

کشور سن مارینو انتظاری طولانی تر از بورکینافاسو داشت. پس از 14 دوره حضور از سال 1960 و ناکامی در کسب مدال، المپیک توکیو برای ورزشکاران این کشور کوچک خوش یمن بود. ابتدا آلساندرا پِریلی در تیراندازی تراپ بانوان مدال برنز را از آن سن مارینو کرد؛ مدالی که نخستین مدال تاریخ سن مارینو در بازیها بود.

بعد از این مدال، نوبت به رقابت مختلط تراپ رسید و این بار تیم پریلی و جیان مارکو برتی موفق شدند به دنبال اسپانیا، مدال نقره این رقابت را از آن خود کنند.

مدال سوم سن مارینو هم یک برنز بود. این بار توسط مایلس آمینه که با سه برد و یک باخت، در وزن 86 کیلوگرم کشتی آزاد مقام سوم را از آن خود کرد. سه مدال برای کاروانی 5 نفره، آماری فوق العاده محسوب می شود. برای کشوری 34 هزار نفری  که کوچک ترین کشور مدال آور در تاریخ بازیها لقب گرفت.

*

ترکمنستان از سال 1996 تاکنون هرگز موفق به کسب مدال در بازیهای المپیک نشده بود. اما در توکیو کاروان 9 نفره این کشور بالاخره به آرزوی دیرینه خود رسید. پولینا گوریه وا در ژاپن، عنوان دوم را به خود اختصاص داد.

*

در کنار این کشورها، کشورهایی مثل برمودا و فیلیپین نیز برای نخستین بار طعم طلای المپیک را چشیدند تا المپیک توکیو برای این کشورها نیز با خاطراتی خوش به پایان برسد.