حسن روشن، کره جنوبی و رکورد 45 ساله

ژوسِت فونتَن، سلطان گلزنان جام جهانی- که در جام جهانی 1958 توانست به تنهایی 13 گل برای فرانسه به ثمر برساند- قبل از جام جهانی 1978 فرصتی به دست آورد تا کلی بخندد. خنده فونتن در ملاقات با حسن روشن ملی پوش ایران بود. روشن به ستاره اسبق تیم ملی فرانسه گفت که رکورد گلزنی اش را در جام جهانی خواهد شکست.

در همان سفر، حسن روشن با یک شلیک کم نقص دروازه تیم ملی فرانسه را باز کرد و اگر ایران با ضعف مفرط درون دروازه روبرو نبود، گل روشن می توانست نتیجه ای درخشان تر از شکست(2-1) در خانه فرانسه را رقم بزند.

با این حال روشن از بازی با فرانسه خاطره خوشی نداشت. او در اواخر مسابقه مصدوم شد و این مصدومیت حتی رفتن او به جام جهانی را در هاله ای از ابهام قرار داد. در آن زمان، از روشن به عنوان کلیدی ترین مهره ایران یاد می شد. در غیاب او، خط حمله عملا بازیکن زهردار نداشت و حتی به گفته رسانه های فرنگی، ایران بدون روشن و با روشن، دو سیستم کاملا متفاوت در زمین داشت.

روشن در موقع برگزاری بازیهای مقدماتی جام جهانی هم بارها مصدوم شد. هر بار که سالم بود درخشید؛ مثل بازی با استرالیا در ملبورن و تک گلی که برای ایران زد؛ یا بازی خانگی مقابل کره جنوبی که هر دو گل ایران را وارد دروازه کره کرد. عملکردی که در یک بازی انتخابی جام جهانی مقابل کره، بهترین آمار یک مهاجم ایرانی به شمار می آمد.

اما روشن به قدری مصدوم شد که قبل از جام جهانی هم به کیهان ورزشی گفت:

اگر سالم باشم، برای سربلندی ایران تمام تلاشم را خواهم کرد.

مصدومیت او در بازی با فرانسه، کم کم بهتر شد. روشن در لیست تیم ملی برای جام جهانی ماند؛ اما در بازی با هلند، تنها 40 دقیقه در میدان بود و در بازی دوم با اسکاتلند هم از دقیقه 84 به جای حسین فرکی به میدان اومد. حتی ژان فیلیپ کورنو سردبیر روزنامه اکیپ فرانسه هم از این مساله تعجب کرد و گفت:  اگه قصدتان بردن اسکاتلند بود، چرا این قدر دیر روشن را به میدان فرستادید. اشکال شما این است که می ترسید.

بالاخره در بازی سوم بود که روشن در ترکیب اصلی تیم ملی قرار گرفت. ایران برای صعود باید 3 گل به پرو می زد و همین باعث شده بود که تیم ملی تصمیم به حمله بگیرد. اما در چهل دقیقه اول، ایران 3 گل دریافت کرد. تنها چیزی که آرامبخش بود، گل دقیقه 41 روشن بود. شوتی زمینی با پای راست که دروازه رامون گویروگا را باز کرد.

روشن در اوایل نیمه دوم مصدوم شد و برای همیشه با جام جهانی وداع کرد. اما با گلزنی مقابل پرو در جام جهانی، رکوردی عجیب و منحصربفرد از خودش ثبت کرد. او تنها بازیکن ایرانی شد که در جام جهانی گل می زد و پیش از آن هم در مقدماتی چام جهانی( مقابل استرالیا و کره)، در المپیک( بازی با لهستان در سال 1976)، در بازی های آسیایی( مقابل عراق در 1974) و جام ملتهای آسیا( برابر چین در 1976) گلزنی می کرد.

بعدها سفر به امارات برای بازی در این کشور باعث شد که روشن شانس بازی های بیشتر در تیم ملی را از دست بدهد. ولی او گلهای ماندگاری زده بود که برای همیشه جاودانه اش کند. گلهایی که مهمترین آن، در برابر پرو به ثمر رسید.