داستانی که هرگز تکرار نشد؛ ضعیف ترین تیم ملی ایران در انتخابی جام جهانی!
تا قبل از مسابقات مقدماتی جام جهانی 1994 ایرانی ها به یاد نمی آوردند که مقابل عراق شکست خورده باشند. تنها باخت ایران مقابل عراق به دهه 40 شمسی بازمی گشت و دیداری دوستانه در امجدیه. اما پس از آن ایران بارها و بارها مقابل عراق به برتری دست یافت. پس از جنگ ایران و عراق، دو تیم تنها یک بار به مصاف هم رفتند و به تساوی بدون گل دست یافتند تا این که دو تیم در سال 1372 برای حضور در مرحله پایانی مسابقات انتخابی جام جهانی در آسیا انتخاب شدند. با توجه به این که 6 تیم شرکت کننده در این مسابقات باید به صورت دوره ای با هم رقابت می کردند، نبرد ایران و عراق گریزناپذیر بود. در روز اول ایران با 3 گل از کره جنوبی شکست خورد و به قعر جدول سقوط کرد. در همان روز عراق برتری دو بر صفر مقابل کره شمالی را با شکست(2-3) عوض کرد و همین امر سبب شد که کادر فنی این تیم تغییر کند و از عموبابا مربی باسابقه این تیم استفاده شود.
در روز دوم هر دو تیم نشان دادند که متحول شده اند. ایران(2-1) ژاپن را شکست داد و عراق هم در برابر کره جنوبی به تساوی(2-2) دست یافت. سرانجام روز 30 مهر فرا رسید.رییس وقت فدراسیون فوتبال با انبوهی پول راهی محل برگزاری مسابقات( قطر) شد تا پس از پایان مسابقه و پیروزی ایران تقدیم بازیکنان کند. کادر فنی تیم ملی متشکل از علی پروین، ناصر ابراهیمی،محمد مایلی کهن، امیر حاج رضایی و پرویز کماسی ترکیب زیر را به میدان فرستادند:بهزاد غلامپور، جواد زرینچه، رضا حسن زاده، نادر محمدخانی، رضا رضایی منش، مجید نامجومطلق( محمد خاکپور)، بهزاد داداش زاده، امیر قلعه نویی، حمید درخشان( کاپیتان)، علی اصغر مدیرروستا( ابراهیم تهامی)، صمد مرفاوی.
در این مسابقه احمد راضی در دقیقه 20 عراق را پیش انداخت اما علی دایی در دقیقه 21 با ضربه سر خود نتیجه را مساوی کرد. با این حال عراق با گل دقیقه 38 علا کاظم نتیجه را(2-1) کرد. در نیمه دوم جواد زرینچه از زمین اخراج شد. اما عراق نیز دقایقی بعد 10 نفره شد. در ادامه اتفاق خاصی رخ نداد و عراق(2-1) به برتری دست یافت. نتیجه ای که اولین باخت ایران مقابل این تیم پس از انقلاب را رقم زد. عراق به یک مدعی جدی بدل شد و ایران شانس های خود را برای صعود به جام جهانی کمرنگ تر از قبل دید.
در ادامه این رقابتها، ایران از کره شمالی(2-1) برد و مقابل عربستان(4-3) تن به شکست داد تا در بین شش تیم، پنجم شود. نتیجه ای که البته با توجه به وزن فنی! کادر رهبری تیم ملی عجیب نبود. در پایان این رقابتها محمد مایلی کهن مربی تیم ملی به یک خبرنگار حمله کرد تا کارنامه مشعشع این تیم ملی را تکمیل کند. مایلی کهن برای همیشه از فعالیت های ورزشی محروم شد اما این محرومیت هرگز اعمال نشد!
