دیدارهای خاطره انگیز: رونالد کومان؛ فاجعه در ایتالیا

در کتاب تن تن نیوکمپ( نوشته برت ندرلوف- ترجمه سجاد سهیلی- نشر گلگشت)  آمده است: رینوس میشل، مدیر فنی و مرد همه کاره فوتبال هلند، پس از استعفای لیبرختس، به گروهی از بازیکنان توضیح می دهد که سه نامزد برای جانشینی لیبرختس وجود دارد: آد ده موس، لئو بینهاکر و یوهان کرویف. اغلب بازیکنان ، به ویژه مارکو فان باستن، خواهان آمدن کرویف هستند و عقیده دارند که برای انتخاب مربی جدید باید رای گیری شود. میشل از این موضوع ناراضی است. باس بارکمان در این باره می نویسد:

میشل و به دنبالش اعضای هیئت مدیره وارد شدند. او با ناراحتی که در چهره اش مشخص بود گفت: اگر شما خواهان رای گیری هستید من حرفی ندارم. وقتی اعضای هیئت مدیره جلسه را ترک کردند، بازیکنان شروع به رای گیری کردند. رود گولیت رای ها را شمرد. هشت نفر به کرویف، پنج نفر بینهاکر و دو نفر به ده موس رای دادند. در نتیجه به نظر می رسید که فان باستن تاثیر خود را گذاشته. چون آنها بازیکنانی بودند که به وضوح حمایت خود از کرویف را اعلام کرده بودند: "گولیت، واترس، کومان، ریکارد و من عضو آن گروه بودیم. فکر میکنم تعداد کمی نیستیم. اکنون هر کس نظر خود را اعلام کرده و در نهایت میشل باید اوضاع را کنترل کند. دیگر جای بحثی نیست که ما با کرویف به ایتالیا خواهیم رفت.

از آنجایی مثلث میلانی تیم هلند به کیف نمی روند (قرار است هلند در 29 مارس 1990 با تیم اتحاد جماهیر شوروی بازی کند)، چرا که آنها با باشگاه خود تعهد دارند، موافقت می شود که رونالد کومان این پیام را به میشل در کیف برساند. دو روز بعد، کاپیتان دوم تیم در روس-هتل نتیجه رای گیری ها را به اطلاع میشل می رساند. او پیغام رونالد را دریافت می کند اما به سکوت خود ادامه می دهد.

کرویف مربی منتخب بازیکنان است، اما میشل عقیده دارد بینهاکر باید هدایت تیم ملی در ایتالیا را برعهده داشته باشد. با این حال ترجیح میدهد این موضوع مسکوت بماند.

بینهاکر هم چندان مایل به قبول پست مربیگری نبود:

دودل بودم. می دانستم نمی توانم اوضاع تیم را بهبود ببخشم. واقعا نمی خواستم این مسئولیت را بپذیرم. چندین بار به رینوس گفتم، با وجود اینکه او را به دلیل احترام زیاد آقای میشل خطاب میکردم. حتی زمانی که با ماشین به سمت ده کیپ در حرکت بودیم تا در مراسم معرفی من بعنوان سرمربی جدید تیم ملی، شرکت کنیم. سپس رینوس یک جمله تاریخی به من گفت: "لئو، اگر این مسئولیت را قبول نکنی، مجبورم به بارسلونا بروم و در برابر کرویف به زانو بیفتم، به خاطر خدا این کار را انجام بده." تنها بخاطر رینوس تسلیم شدم. چون احترام زیادی برایش قائل بودم. دیوانه اش بودم. واقعا برای خاطر او این کار را قبول کردم.

بدین ترتیب بینهاکر سرمربی تیم ملی شد و میشل به این خاطر از انتصاب کرویف سر باز زد، چون نمی خواست شماره 14 افسانه ای، قهرمانی جهان را بدست بیاورد. عنوانی که میشل در سال 1974 در رسیدن به آن ناکام ماند.

رونالد کومان با ناراحتی به این موضوع نگاه می کند:

احساس می کردیم که فریب خورده ایم. فقط بازیکنان آیندهوون طرفدار کرویف نبودند. همچنین ما میشل را به خاطر آن سرزنش می کردیم. نه به این دلیل که بینهاکر سرمربی شد، من قبلا با او کار کرده بودم و خاطره خوبی از او داشتم، اما این خلق و خوی میشل واقعا چه معنی داشت؟

تیم هلند در این فضای بسیار پرتنش خود را برای جام جهانی 1990 در ایتالیا آماده می کند. حتی تلاشهای بینهاکر در کمپ تمرینی تیم ملی در زایست نیز، این فضا را بهبود نمی بخشد. رونالد فصل سختی را در بارسلونا به پایان رسانده بود. او به یاد می آورد:

بعضی از بازیکنان باید وزن کم می کردند. البته هر کسی می خواست در ایتالیا حضور داشته باشد و به همین دلیل شدیدا تمرین می کردیم. در آن زمان من کاپیتان بودم چون فان باستن، گولیت و ریکارد هنوز به باشگاه خود تعهد داشتند. ما واقعا مثل دیوانه ها تمرین می کردیم. من مجبور بودم چهارصد متر، سیصد متر، دویست متر و ...  بدوم. در جنگل تمرین می کردیم. می دویدیم. با توپهای طبی کار می کردیم. وحشتناک بود. صبحها هنگامی که از خواب بیدار می شدم، تمام بدنم گرفته بود.

در ایتالیا، رونالد در هتل با گولیت هم اتاق است؛ یک هم اتاق بسیار بد!

از دست او دیوانه شده بودم. بعد از ظهرها احتیاج به استراحت داشتم اما نمی توانستم. رود دائما با تلفن صحبت می کرد آنهم با صدای بلند به ایتالیایی: "پرونتو! پرونتو! پرونتو!" (الو) در همه حال صدایش در گوشم بود. نمی دانم با چه کسی صحبت می کرد. گاهی اوقات تا ساعت دو شب مشغول تلفن کردن بود. سرش داد میزدم که دیگر بس کند اما همچنان ادامه می داد. سپس ساعت هفت صبح از خواب بیدار می شدیم. در آن وضع من استراحت کمی داشتم. در اتوبوس و در مسیر رفتن به تمرین، چرت می زدم.

اولین بازی جام جهانی یک فاجعه بود. هلند در برابر مصر به نتیجه ای بهتر از 1-1 دست نمی یابد و رونالد بخاطر انجام خطای پنالتی که منجر به گل تیم مصر می شود، مورد انتقاد قرار می گیرد.

یک روز هنگامی که بینهاکر با دماغی بانداژ شده و دستیارش نول ده راوتر با چشمی متورم در کنفرانس مطبوعاتی حاضر می شوند، خبرنگاران رسانه ها بیش از بیش به انتقادات دامن زدند و منتظر یک انقلاب بودند. اما با توجه به سخنان بینهاکر جای نگرانی وجود ندارد. شب گذشته پشه چشم ده راوتر را نیش زده بود. بینهاکر نیز وقتی که دوستش پیت لاخارده، دروازبان سابق هلندی و نماینده شرکت آدیداس به شوخی یک گلدان پلاستیکی به سمت او پرتاب کرده و فریاد زده بود: "بگیرش، لئو!" نتوانسته بود به موقع عکس العمل نشان دهد و مضروب شده بود.

عملکرد هلند در برابر انگلیس (0-0) و جمهوری ایرلند (1-1) بهتر است. گولیت کاملا از فرم خوب خود فاصله گرفته است. با این حال بینهاکر بدلیل اختلاف با فان باستن که روی فرم است، گولیت را رهبر مطلق تیم می نامد.

هلند با سه تساوی به مرحله یک هشتم نهایی صعود کرده و به مصاف آلمان غربی می رود. یک مسابقه پر سر و صدا که در آن فرانک ریکارد و رودی فولر هر دو کارت قرمز دریافت می کنند. تیم بینهاکر 2-1 مغلوب آلمان غربی می شود و از جام کنار می رود.