بیوگرافی اووه زیلر

مهدی زارعی- برای بازیکنی که به خاطر ثبات و دیرپایی، رهبری قدرتمندانه و توانایی هایش در بازی فوتبال مشهور شده، کدام لحظه می تواند به عنوان ماندگارترین لحظه ورزشی اش باشد؟ می توان از افتخارات و پیروزی های متعددی صحبت کرد. اما شاید آنچه بهتر از هر لحظه ای، تسلط اووه زیلر بر نفس خودش را نشان داد، در یک چهارم نهایی جام جهانی 1966 رقم خورد. در دیدار خشن و جنجالی آلمان و اروگوئه در استادیوم هیلزبورو، ژرمن ها از دقیقه 11 از حریف خود، پیش افتاده بودند. اما اروگوئه در نیمه دوم خشونت را چاشنی کار خود کرد. ابتدا هوراشیو تروخه کاپیتان اروگوئه در دقیقه 49 از زمین اخراج شد و بعد نوبت به هکتور سیلوا رسید که در دقیقه 54 از زمین اخراج شود. در شرایطی که همه آماده درگیری با یکدیگر بودند، اووه زیلر کاپیتان آلمان، بازیکن اخراج شده اروگوئه را مشایعت کرد و حتی بعد از این که سیلوا با سیلی به صورت او نواخت، باز هم ذره ای از آرامش کاپیتان 170 سانتی متری مانشافت کم نشده بود. او بازیکن خطاکار اروگوئه را تا کنار زمین همراهی کرد، به میدان برگشت و در برد (4-0) آلمان، در دقیقه 75 گل سوم تیمش را به ثمر رساند.

نماد تیم و شهر هامبورگ، روز 5 نوامبر 1936 در این شهر به دنیا آمد. پدر اووه، بازیکن هامبورگ بود و اووه هم خیلی زود جا در پای پدرش گذاشت. هنوز 18 ساله نشده بود که پیراهن تیم اصلی هامبورگ را به تن کرد و در پیروزی(8-2) تیمش در جام حذفی، چهار گل مقابل هُلشتاین کیِل به ثمر رساند. چند ماه بعد، آلمان غربی در اولین حضور در جام جهانی بعد از پایان جنگ جهانی، قهرمانی جهانی را از آن خود کرد. اما در این تیم، جایی برای زیلر جوان نبود. در تمام این ایام، زیلر برای تیم ملی زیر 18 سال آلمان گلزنی می کرد. تا جایی که تا پایان سال 1954 در 10 بازی، 15 گل برای این تیم به ثمر رساند و سرانجام پیراهن بزرگسالان مانشافت را به تن کرد.

زیلر خیلی زود با پیشنهاد تیمهای بزرگ اسپانیایی و ایتالیایی روبه رو شد، اما ترجیح داد در زادگاه خود بماند و در کنار بازی برای تیم محبوبش، به تجارت بپردازد. وقتی تیم ملی آلمان، آماده دفاع از عنوان قهرمانی خود در جام جهانی 1958 شد، این تیم به پیرها و با تجربه ها متکی بود و تنها چهره جدید آلمان، جوان 22 ساله هامبورگی بود که در برابر آرژانتین، گل برتری آلمان را به ثمر رساند و ژرمن ها(3-1) برنده شدند و در برابر ایرلند شمالی هم گل تساوی آلمان را در دقیقه 78 به ثمر رساند تا آلمان با تساوی(2-2) صدرنشین گروه خود شده و سرانجام عنوان چهارم بازیها را به دست آورد.

فصل 60-1959 فصل رویایی زندگی زیلر بود. او که یک فصل قبل 34 گل در 32 بازی برای هامبورگ به ثمر رسانده بود، این آمار عجیب را بهبود بخشید و با زدن 49 گل در 34 بازی به موفق ترین بازیکن فوتبال آلمان بدل شد. اووه و برادرش دیتر از عوامل قهرمانی هامبورگ در فوتبال آلمان بودند و برتری(3-2) مقابل کلن در فینال؛ جایی که اووه بریس کرد.

 در پایان همان سال، اووه بهترین بازیکن آلمان شد و در انتخاب بهترین های فوتبال اروپا هم نفر سوم شد. در سال 1961 زیلر می رفت که بزرگ ترین لحظه تاریخ باشگاه هامبورگ را دو دهه زودتر رقم بزند. جایی که هامبورگ تا نیمه نهایی جام قهرمانان اروپا صعود کرد و در این مرحله هم بعد از باخت(1-0) مقابل بارسلونا، در خانه(2-0) از این تیم پیش افتاد. زیلر در دقیقه 68 برای هامبورگ گلزنی کرده بود و می رفت با گل او، هامبورگ راهی فینال شود. اما بارسلونا در دقیقه 90 گلزنی کرد تا مسابقه(2-1) شده و کار به دیدار تکراری کشیده شود؛ جایی که بارسا(1-0) برد و هامبورگ برای قهرمانی در اروپا تا دهه 80 انتظار کشید.

در سالهای بعد هم آمار عجیب زیلر هرگز افول نکرد. 42 گل در فصل 61-60، 32 گل در فصل بعدی و زدن 40 گل در فصل 63-62 و 37 گل در فصل بعدی.

در جام جهانی 1962 زیلر کاملا از سایه ستارگان دهه 50 فوتبال آلمان خارج شده بود و گلهای پیروزی مقابل سوییس و شیلی را وارد دروازه رقبا کرد. در 1963 با هامبورگ به فینال جام حذفی آلمان رسید و در برد(3-0) برابر دورتموند، هت تریک کرد و در 1964 در مسابقات تازه پا گرفته بوندس لیگا، عنوان آقای گلی مسابقات را به خود اختصاص داد.

در فصل 68-67 آقای گل جام برندگان جام اروپا شد و تا آستانه فتح این رقابتها هم پیش رفت اما هامبورگ با باخت(2-0) مقابل میلان، به نایب قهرمانی رقابتها قناعت کرد.

زیلر هم پس از زدن سه گل به مراکش، بلغارستان و انگلیس در جام جهانی 1970 و کسب عنوان سومی این رقابتها،  با 72 بازی ملی و 43 گل زده از تیم ملی وداع کرد. عجیب این که بلافاصله با کنار رفتن او از مانشافت، عقاب ها هم قهرمان اروپا شدند و هم قهرمان جام جهانی. ظاهرا سرنوشت مقدر کرده بود که اووه زیر سالها در تیم ملی بدرخشد، اما تا زمانی که او عضو مانشافت است، این تیم هرگز فاتح هیچ جامی نشود!