بازیکنانی با سابقه بازی در سپاهان و پرسپولیس

« محله برو بیا»؛ با شنیدن این عبارت می توانیم به یاد یک مجموعه خاطره انگیز دهه شصتی بیفتیم. اما برای آنهایی که جوان تر هستند و آن دوران را به یاد ندارند، این عبارت می تواند یادآور فوتبال ایران باشد و بازیکنانی که خیلی راحت تیم عوض می کنند. کم نبوده اند بازیکنانی که از یک تیم به تیم رقیب رفته اند و کمی بعد، مجددا به تیم سابق خود بازگشته اند و عجیب این که مورد استقبال هواداران هم قرار گرفته اند. زیرا طرفداران کشور ما حافظه تاریخی ندارند و اتفاقات یکی دو سال قبل را خیلی راحت فراموش می کنند.

حتی اگر به زمانهای قدیم برویم، می بینیم که تعصب بازیکنان قدیمی زمانی گُل می کرد که وارد دو تیمی می شدند که برای آنها محبوبیت و شهرت و ثروت به ارمغان می آورد!

به همین خاطر خیلی راحت در تقابل تمام تیمهای بزرگ مان می تونیم لیست بلندبالایی از بازیکنانی که بین قدرتها رد و بدل شده اند، بیابیم. برخی از این نفرات عبارت اند از:

*****

سعید آقایی

یکی از بازیکنانی که در مثلث تراکتور، سپاهان و پرسپولیس حضور داشته است. آقایی بعد از انتقال به اصفهان، دو فصل را در سپاهان گذراند و سرانجام راهی پرسپولیس شد و با این تیم در لیگ برتر به قهرمانی رسید و در مسابقات لیگ قهرمانان آسیا هم حضور در فینال را تجربه کرد.

*****

شجاع خلیل زاده

شجاع هم از بازیکنانی بود که با سپاهان به همه چیز رسید؛ اما وقتی قرارداد او با سپاهان به پایان رسید، حاضر نشد قراردادش را تمدید کند و در لیگ شانزدهم با بوسیدن لوگوی پرسپولیس در مراسم معارفه خود، رسما بازیکن سرخپوشان شد؛ او چند سال در تیم برانکو فیکس بود و سرانجام با بوسیدن لوگوی باشگاه الاهلی قطر، عبارت« سندروم بوسه بی قرار» را وارد ادبیات فوتبالی ایران کرد و رسما بازیکن لیگ ستارگان شد!

****

جواد کاظمیان

جواد قرار بود پدیده پرسپولیس ابتدای دهه 80 شود، اما در بدترین دوران سرخپوشان راهی این تیم شد و به جایی نرسید. در اواخر دهه 80 هم در بین کهکشانی های سپاهان، یک مهاجم خیلی معمولی بود که به پایان کار خودش نزدیک می شد و هیچ اثری در آن تیم قهرمان نداشت. تنها یادگاری کاظمیان از دوران بازی در دو تیم بزرگ کشور، چهار شماره بود که روی بدنش تتو کرد که همگی شماره هم تیمی هایی بودند که با کاظمیان در یک تیم بازی کردند و همگی جان خود را از دست دادند!

****

هادی عقیلی

کمتر کسی دوران ابتدایی فوتبال هادی عقیلی را با پیراهن قرمز پرسپولیس به یاد دارد. اما عقیلی هم مثل سید جلال حسینی در سایپا چهره شد، مورد توجه سپاهان قرار گرفت و در این تیم به تمامی افتخارات دست یافت. البته عقیلی برخلاف خیلی از بازیکنان دیگر، هرگز به تیمهای تهرانی نیامد و در جمع طلایی پوشان به یک نماد بدل شد.

****

محمدرضا خلعتبری

در سپاهان فاتح جام حذفی شد و با پایان فینال سپاهان و پرسپولیس سریع ترین استارت زندگی اش را در جشن قهرمانی سپاهان زد، کمی بعد به لیگ امارات رفت و ناگهان دستور داده شد که بازیکنان ایرانی در این لیگ بازی نکنند، به این ترتیب حسین هدایتی هوادار ولخرج آن روزهای پرسپولیس، مبلغ فسخ قرارداد خلعتبری را از بیت المال به اماراتی ها پرداخت کرد و خلعتبری سر از پرسپولیس درآورد. اما هرگز در این تیم به روزهای درخشان سپاهان نزدیک هم نشد.

****

شهریار مغانلو

از سانتا کلارا به پرسپولیس و از آن تیم به سپاهان. این مسیر مغانلو در سالهای اخیر بوده است. مغانلو هم در تهران و هم در اصفهان آمار گلزنی مشابهی برجای گذاشت؛ به ازای هر سه بازی یک گل برای باشگاهش؛ چه قرمز، چه طلایی. به نظر می رسد مغانلو هم بالاخره در برابر وعده های قرمزها تسلیم شده و مجددا راهی تهران شود؛ امسال نشد، سال آینده!

*****

مهرداد میناوند

میناوند هم در پرسپولیس ملی پوش شد، مدتها سر از لیگ اتریش درآورد و وقتی پیرتر و عصبی تر از همیشه شده بود، فصل 82-81 را در پرسپولیس وینگو بگوویچ سپری کرد. یک فصل بعد که در لیست مازاد پرسپولیس قرار گرفته بود، بی کیفیت تر از همیشه راهی اصفهان شد و تا اندازه ای بی ثمر بود که کمتر کسی این دوران فوتبال او را به خاطر دارد!

*****

فرشاد احمدزاده

بهترین دوران فوتبالی خود را در تراکتور سپری کرد و با پایان دوران سربازی، به پرسپولیس بازگشت. حتی در روزهایی که عمده لژیونرها به تیم ملی دعوت می شدند هم او نتوانست بعد از خروج از پرسپولیس و رفتن به اروپا، نظر کارلوس کی روش را جلب کند. پس از آن سر از سپاهان در آورد و تنها آمار بازیکنان مشترک دو تیم را افزایش داد.