اولین انسانی که هم در المپیک و هم در پارالمپیک مسابقه داد

از جمله اولین ورزشكاران در عالم ورزش، « نه‌رولي سوزان فيرهال » نيوزيلندی است كه داستان زندگي ورزشي او، متفاوت از خیلی ورزشکاران دیگر بود و تا امروز هم حتی بیست نفر کار بزرگ او را تکرار نکردند.

فيرهال در 26 آگوست 1944 در «كريست چرچ» متولد شد و در میان رشته های ورزشی، دوومیدانی را انتخاب کرد. او مثل سایر ورزشکاران تازه کار، رویاهای بزرگی در سر داشت و در آرزوی درخشش در مسابقات داخلی نیوزیلند، رقابت های مشترک المنافع و سرانجام بازیهای المپیک بود.

اما قبل از آن كه فیرهال فرصتي پيدا كند تا در ميادين ورزش بدرخشد دچار سانحه‌اي هولناك شد. يك تصادف موتورسيكلت كافي بود كه فيرهال قطع نخاع شده و براي هميشه روي صندلي چرخ‌دار بنشيند. پس از اين رويداد، به نظر نمی رسید که او دیگر شانسی برای ورزش داشته باشد. با این حال، او این طور فکر نمی کرد.

هرچند تحمل شرایط جدید برای نه رولی چندان هم آسان نبود، اما او پس از گذراندن روزهای یأس و ناامیدی سرانجام تصمیم نهایی خود را گرفت. او می خواست همچنان در پیست دوومیدانی بماند و به همین خاطر به دوومیدانی با ویلچر( ویلچر رانی) روی آورد. عملکرد او درخشان بود و در سال 1972 موفق شد در مسابقات پارالمپیک حضور پیدا کند.

بعدها فيرهال در کنار ویلچررانی، به ورزش «تيرانداري با كمان» روي آورد و به سرعت در آن درخشيد تا جايي كه احساس کرد استعداد اصلی او در این رشته است، نه دوومیدانی معلولان!

در پارالمپیک 1980، فیرهال در هر دو رشته دوومیدانی و تیراندازی در بازیها شرکت کرد و سرانجام طعم طلای پارالمپیک را در تیر و کمان چشید. پس از پارالمپیک، بيشتر مسابقات او با کماندارانی برگزار شد كه پاهايي سالم داشتند و هرگز روي صندلي چرخ‌دار ننشسته بودند. با اين حال نه‌رولي در مسابقات كشورهاي مشترك‌المنافع (1982) مدال طلاي ديگري كسب كرد و آرام آرام براي انجام كاري آماده شد كه هيچ معلولي تا آن روز انجام نداده بود.

او در مسابقات 1984 به جاي حضور در پارالمپيك در مسابقه تيراندازي از فاصله 75 متر بازي‌هاي المپيك لس‌آنجلس شركت كرد! در حالي كه تمام رقبايش روي پاهاي خود ايستاده بودند و تيراندازي مي‌كردند. فيرهال در اين مسابقات رتبه سي‌وپنجم را كسب كرد. امّا «حضور» او كافي بود تا نامش را در كتاب ركوردها ماندگار نمايد.

يك بار خبرنگاري از او پرسيد: «آيا فكر نمي‌كني كه نشستن و بدون حركت بودن روي ويلچر يك مزيت است كه رقباي تو از آن بي‌بهره‌اند؟! فيرهال هم گفت: «نمي‌دانم! چون من هرگز به صورت ايستاده تيراندازي نكره‌ام!»

فیرهال بعد از المپیک نیز تمرینات خود را ادامه داد و در سال 1988 در پارالمپیک حضور پیدا کرد. حالا او 44 ساله بود ولی قصد کناره گیری از مسابقات تیر و کمان را نداشت. در سال 2000 که پارالمپیک در سیدنی( استرالیا) برگزار می شد، او از فرصت استفاده کرد و به لطف فاصله کمی که نیوزیلند و استرالیا با هم داشتند یک بار دیگر در پارالمپیک حضور پیدا کرد. در حالی که 56 ساله بود!