بیوگرافی ادوارد ایگان

کودکی در یک خانواده فقیر

«ادوارد پاتریك فرانسیس ایگان» در 26 آوریل 1897 در یك خانواده فقیر آمریكایی در شهر «دِنوِر» متولد شد. سالهای کودکی و نوجوانی او با دشواری سپری شد. در شرایطی که حتی هزینه های رفتن او به مدرسه نیز برای او و خانواده اش سخت بود، اما ادی مصمم بود که یک مدرسه را به پایان رسانده، وارد دانشگاه شود و در رشته حقوق درست بخواند.

**

مشت زنی و لوژ سواری

هرچند رسیدن به این رویاها دشوار بود، اما ایگان کوچک مصمم بود. در همان حال ورزش را نیز به صورت جدی دنبال می کرد. زمانی که هوا گرم بود، به مشت زنی مشغول می شد و در زمستان ها که فعالیت های بوکس کمتر بود، به شکلی جدی به ورزشهای زمستانی و لوژسواری می پرداخت.

**

رسیدن به بخشی از رویاها

سالهای نوجوانی ادی در حال سپری شدن بود که جنگ جهانی اول آغاز شد. در طول چهار سال جنگ جهانی اول، بسیاری از رویاها فراموش شد و بسیاری از قهرمانان ورزش را کنار گذاشتند اما ادی در این مدت از دبیرستان فارغ التحصیل شد و وارد دانشگاه معتبر یِیل شد. حالا او به بخشی از رویاهای خود دست یافته بود.

*** 

نخستین افتخارات در مشت زنی

اما قرار نبود که ادی ایگان تنها در رشته حقوق به موفقیت دست پیدا کند. او در بوکس نیز نام آور شده بود و تنها یک سال بعد از پایان جنگ جهانی و در سال 1919 قهرمان مسابقات بوکس اتحادیه ورزشکاران آماتور کشور خود شد. در همان سال مسابقات بوکس آماتور بریتانیا نیز در حال به پایان رسید که ایگان یک طلا نیز در این رقابتها کسب کرد و   اولین آمریكایی لقب گرفت كه در مسابقات بوكس آماتوری بریتانیا مدال طلا را تصاحب كرده است.

***

قهرمانی در بوکس المپیک

در سال 1920 المپیک از سر گرفته شد و بوکس نیز در هشت وزن برگزار شد. بوکسور 23 ساله آمریکایی نیز یکی از اعضای تیم ملی کشورش بود و در وزن هفتم در حالی در المپیک شرکت کرد که 10 مشت زن دیگر نیز آماده بودند تا مدال طلای این وزن را از آن خود کنند. اما ایگان با برتری مقابل رقبای آفریقای جنوبی و بریتانیا به فینال رسید و با شكست «سوره سووسدال» نروژی مدال طلای المپیك را از آن خود ساخت. حالا او در بوکس نیز به بالاترین سطح رسیده بود.

***  

یک حقوقدان در المپیک

پس از قهرمانی در المپیک، موفقیت های ایگان در تحصیل ادامه یافت. او در دانشکده حقوق در هاروارد و دانشگاه آكسفورد به تحصیل خود ادامه داد و تبدیل به یک حقوقدان شد. ایگان در سال 1924 در المپیک پاریس نیز شرکت کرد اما در دور اول شکست خورد و از رقابت ها کنار رفت. به نظر می آمد که دوران قهرمانی های او به پایان رسیده است.

***

شرکت در المپیک زمستانی

هرچند ایگان ناچار بود بوکس را کنار بگذارد اما ارتباط او با ورزش قطع نشد. او حالا در اوقات فراغت خود خیلی جدی تر به لوژ سواری مشغول بود. در سال 1932 المپیک زمستانی در لِیک پلِیسید ایالات متحده برگزار می شد و او این بار یکی از اعضای تیم لوژ سواری چهار نفره کشور خود در المپیک بود.

***  

دومین طلا در 35 سالگی

تا آن زمان چند ورزشکار هم در المپیک تابستانی و هم در المپیک زمستانی حضور یافته بودند اما ایگان آمده بود تا کاری بی همتا انجام دهد، کاری که هیچ یکی از ورزشکاران تا آن زمان موفق به انجامش نشده بودند.

این بار مرد 35 ساله یكی از اعضای تیمی بود كه «بیلی فیسكه» لوژسوار معروف در جلوی آن قرار داشت. تیم چهارنفره بیلی‌فیسكه این مسابقه را با اختلاف دوثانیه نسبت به تیم دوم برنده شد و ایگان به دومین طلای المپیكی خود دست یافت.

***  

اولین نفر از پنج نفر

به این ترتیب ایگان به اولین ورزشكاری تبدیل شد كه هم قهرمان المپیك زمستانی شده است و هم مدال طلای المپیك زمستانی را از آن خود ساخته است. افتخاری که بعد از او نیز تنها چهار ورزشکار دیگر موفق به تکرار آن شدند. بعدها ایگان در دوران جنگ جهانی دوم وارد ارتش کشور خود شد و به درجه سرهنگی رسید.

پایان کار این حقوقدان قهرمان در 14 ژوئن 1967 در هفتاد سالگی بود.